ας (ἡ) :
      1 manque d’à-propos, contre-temps, p. opp. à εὐκαιρία, PLAT. Phædr. 272 a ; à ἐγκαιρία, PLAT. Pol. 305 d ;
      2 saison défavorable, PLAT. Leg. 709 a ; ARSTT. Probl. 26, 13, 1 ;
      3 manque de tact, gaucherie, inconvenance, PLAT. Conv. 182 a ; ISOCR. 12, 86 Baiter-Sauppe ; TH. Char. 12 ;
      4 manque de temps, PLUT. M. 130 e.

Étym. ἄκαιρος.

ἡ, unfitness of times, opp. ἐπικαιρία, Democr. 26e (pl.); opp. εὐκαιρία, Pl. Phd. 272a; opp. ἐγκαιρία, Id. Plt. 305d; time of trouble, Lib. Or. 59.38. of bad seasons, unseasonableness, ἐνιαυτῶν πολλῶν ἀ. Pl. Lg. 709a (pl.); τῶν πνευμάτων Arist. Pr. 941b25 (pl.).
impropriety, Pl. Smp. 182a.
bad taste in writing, D.H. Dem. 7, al. opp. καιρός, want of opportunity, τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νομίσαντες D. 1.24; want of time, Plu. 2.130e. of persons, tactlessness, Thphr. Char. 12.

ἡ,
1) ungelegene Zeit, Unzeit ; Ggstz ἐγκαιρία Plat. Polit. 305d und καιρός Dem. 1.24, wo es auch ungünstige Lage sein kann.
2) zudringliches u. lästiges Betragen, eigtl. wer zur Unzeit stört, Theophr. Char. 12 ; mit ἀδικία verb., Plat. Symp. 182a ; vgl. Pol. 5.15.2 ; Plut. Pomp. 60 ἀκαιρίαν πράως φέρειν, die Zudringlichkeit ertragen. Bei Isocr. 12.86 steht λόγου ἀκαιρία der συμμετρία entgegen, Unangemessenheit.