ἀγωνιάω-ῶ (f. άσω, ao. ἠγωνίασα, pf. inus.) [ᾰγᾱσ]
      1 lutter, rivaliser : πρὸς ἀλλήλους, ISOCR. 59 b, les uns avec les autres ; περί τινος, POL. 5, 34, 9, etc. ; ὑπέρ τινος, PLUT. Dio. 46, etc. ; περί τι, PLUT. au sujet de qqe ch. ;
      2 s’agiter, s’inquiéter, craindre : περί τινος, ARSTT. Rhet. 1, 9, 21 ; ἐπί τινι, PLUT. Cæs. 46, au sujet de qqe ch. ; qqf. activ. ἀγ. τινα, τι, POL. 1, 20, 6, etc. craindre qqn, qqe ch. ; ἀγ. μή avec le sbj. POL. 3, 9, 2, etc. craindre que.

➳ Us. surt. au prés. et à l’ao., particul. au part. et à l’inf.

Étym. ἀγωνία.

inf. -ιᾶν Pl. Prt. 333e, part. -ιῶν Id. Chrm. 162c, Isoc. 4.91; impf. ἠγωνίων Plb. 1.10.6, etc. ; fut. -άσω [α] Porph. Abst. 1.54; aor. ἠγωνίασα Timocl. 22.5, Phld. Oec. p. 41 J., D.S. 14.60; pf. ἠγωνίακα (ὑπερ-) [D.] 61.28: — contend eagerly, struggle, D. 21.61; πρὸς ἀλλήλους Isoc. l.c. to be distressed or anxious, be in an agony, τετραχύνθαι τε καὶ ἀ. Pl. Prt. 333e; ἀγωνιῶντα καὶ τεθορυβημένον Id. Ly. 210e, cf. Arist. Pr. 869b8, Men. Her. 2, PPetr. 3 p. 151; περί τινος Arist. Rh. 1367a15; c. acc., Plb. 1.20.6, al. ; ἐπί τινι Plu. Caes. 46; ἀ. μή… Plb. 3.9.2, etc. ; ἀ. εἴ τι πείσεται Nic.Dam. Vit. Caes. 9.

sich (in einem Wettkampf) anstrengen, wetteifern, Apolld. com. Ath. III.125a ; πρὸς ἀλλήλους Isocr. 4.91 ; Plat. Prot. 333e ; neben τετραχύνθαι könnte es desiderativum sein, kämpfen wollen, aber Lys. 210e neben τεθορυβημένος heißt es : in Angst sein, womit Charmid. 162c zu vgl.; sich um etwas beunruhigen, περί τινος, Arist. rhet. 1.9 ; häufig bei Pol., der auch den acc. damit verb., z.B. τοὺς Αἰτωλοὺς ἠγωνίων, sie fürchteten die Aet., 10.41.2 ; auch mit folgendem μή, 3.9.2 u. öfter. Vgl. Buttmann zu Dem. Mid. 18.