α, ον, champêtre, rustique, d’où sauvage, en parl. d’animaux, IL. 2, 852 ; OD. 6, 133, etc. ; de plantes, ANTH. 9, 384 ; en parl. de pers. ὁ ἀγρ. ANTH. 9, 244, homme des champs, paysan.

Étym. ἀγρός.

α, ον, (ἀγρός ; properly opp. ὀρέστερος) poet. for ἄγριος, in Hom. always of wild animals, ἡμίονοι, σύες, αἶγες, Il. 2.852, 12.146, Od. 17.295; ἀγροτέρης ἐλάφοιο Hes. Sc. 407; φὴρ ἀ. Pi. P. 3.4; abs., ἀγρότεροι Theoc. 8.58; ἀ. καὶ νέποδες AP 6.11 (Satyr.). of countrymen, AP 9.244 (Apollonid.), APl. 4.235 (Id.). of plants, wild, AP 9.384.8, cf. Nic. Th. 711, Coluth. 111. (< ἄγρα) fond of the chase, huntress, of the nymph Cyrene, Pi. P. 9.6; metaph, μέριμνα ἀ. Id. O. 2.60. pr. n. Ἀγροτέρα, Artemis the huntress, Il. 21.471, X. Cyn. 6.13; worshipped at Agra in Attica, IG 2.467, Paus. 1.19.6; at Sparta and elsewhere, X. HG 4.2.20, Ar. Eq. 660, etc.

p., = ἄγριος,
   1) auf dem Felde lebend, von Tieren, Hom. ἡμίονοι Il. 2.852, σῦς 11.293, αἶγες Od. 17.295, έλαφοι 6.133 ; λέων Pind. N. 3.44 ; βόες Theocr. 25.135 ; θηρία 8.58 ; ἐλαία Dionys. 6 (VI.3). – Dah. Landleute, Apollonid. 15 (IX.244); ἀγροτέρων θεός ist Pan, Apollonid. 10 (Plan. 235).
   2) Ἄτρεμις ἀγροτέρα, gew. erkl. die Jägerin, Hom. nur Il. 21.471, welcher Vers nach Aristarch unecht ist, s. Aristonic. in den Scholl.; vgl. Scholl. 511 ; – Scol. 11 Iac. Ar. Th. 116, Lys. 1262, Xen. Cyn. 6.13 ; auch ἡ Ἀγροτέρα allein, bes. bei den Lazedämoniern, Xen. Hell. 4.2.20 ; Ar. Eq. 658 ; – Pind. παρθένος P. 9.6 ; μέριμνα Ol. 2.60, wo der Schol. ἀγρευτική erkl.