ἀγρέω-ῶ (seul. prés.) :
      1 prendre à la chasse ou à la pêche, ANTH. 6, 304 ; d’ord. fig. s’emparer de, acc. SAPPH. 2, 14 ; ESCHL. Ag. 126 ;
      2 poursuivre, acc. ARCHIL. 5, 3 ;
      3 impér. hom. ἄγρει, IL. 11, 512 ; ἀγρεῖτε, OD. 20, 149, allons ! vite ! ἄγρει μάν, IL. 5, 765 ; 7, 459, eh bien, soit ! ;

Moy. (seul. impér. prés. 2 sg. ἄγρεο) m. sign. NIC. Th. 666.

Étym. ἄγρα.

= αἱρέω, take, seize, freq. in Aeolic Inscrr. as IG 12(2).6.33 (Pass., Lesbos); ἄγρει δ’ οἶνον ἐρυθρόν Archil. 4.3; τρόμος παῖσαν ἄγρει Sappho 2.14, cf. Thgn. 294; ἀγρεῖ πόλιν captures, A. Ag. 126 (lyr.); of fishing, AP 6.304 (Phanias); in prescriptions, ἄγρει, take! Nic. Th. 534, al. Hom. only in imper. ἄγρει, prop take it!, hence, comeon! ἄγρει μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην Il. 5.765, cf. A.R. 1.487; pl., ἀγρεῖτε (ἄγρειτε An.Ox. 1.71) Od. 20.149. Cf. ἄργειτε.

(= ἀγρεύω, αἱρέω), jagen, fangen, χρόνῳ ἀγρεῖ πόλιν Aesch. Ag. 125 ; ἀγρεῖς μορμύρον Phani. 7 (VI.304). Sonst nur imper. praes., ἄγρει δ' οἶνον ἐρυθρόν Archil. frg. 49, nimm den Wein. Bei Hom. wird ἄγρει eine förmliche Interjektion, wohlan, so daß immer noch ein anderer imperat. folgt : ἄγρει μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην Il. 5.765, vgl. 7.459, 11.512, 14.271, Od. 21.176. Der plur. ἀγρεῖτε ebenso Od. 20.149 ; also ganz wie ἄγε, ἄγετε. So auch Sp. Ep., z.B. Ap.Rh. 1.487.