(seul. prés., impf. ἠγλάϊζον et ao. ἠγλάϊσα ; pf. pass. ἠγλάϊσμαι)
   I tr.
      1 parer, orner, THCR. Epigr. 1, 4 ; στεφάνοις, EL. N.A. 8, 28, de couronnes ;
      2 offrir comme une parure ou un honneur, acc. POÈT. (ATH. 622 c) ;
   II intr. briller, ANTIPH. (ATH. 63 a) ;

Moy. se parer, se glorifier, s’enorgueillir : τινι, SIM. AM. Iamb. fr. 7, 10, ou ἔν τινι, PD. O. 1, 14, de qqe ch.

➳ Ao. ἠγλάϊσα, ANTH. 7, 321, 418 ; poét. ἀγλάϊσα, THCR. Idyl. l. c. ; inf. f. moy. ἀγλαϊεῖσθαι, IL. 10, 331. Inus. dans les Trag. et en prose att.

Étym. ἀγλαός.

Hp. Mul. 2.188, Ael., v. infr. ; fut. Att. ἀγλαϊῶ (ἐπ-) Ar. Ec. 575; aor. ἠγλάϊσα (Dor. ἀγλ-) Theoc. Ep. 1.4, etc., (ἐπ-) Ar. Fr. 682; — Pass., v. infr. : — make splendid, glorify, B. 3.22, etc. ; ἀθανάταις ἠγλάϊσεν χάρισιν IG 12(3).1190.10 (Melos); θυσίαις τέμενος Isyll. 28, cf. Plu. 2.965c, Ael. NA 8.28.
2. give as an honour, σοί, Βάκχε, τάνδε μοῦσαν ἀγλαΐζομεν Carm.Pop. 8, cf. Theoc. l.c.
II. Ep. and Lyr. only Med. and Pass., adorn oneself with a thing, take delight in, σέφημι διαμπερὲς ἀγλαϊεῖσθαι (sc. ἵπποις) Il. 10.331 (the only form in Hom., even of compds.); ὅστις τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται Semon. 7.70; ἀ. μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ Pi. O. 1.14; Com., ἐλαίῳ ῥάφανος ἠγλαϊσμένη Ephipp. 3.6 (cf. Eub. 150).
intr., ἀγλαΐζει· θάλλει, Hsch., cf. Antiph. 301 codd. — Never in Trag. or Att. Prose.

schmücken, στεφάνοις Ael. H.A. 8.28 ; Δελφὶς πέτρα τοῦτό τοι ἀγλάϊσεν Theocr. ep. 1 (VI.336), brachte dir zum Schmuck hervor, wie bei Ath. XIV.622c σοὶ Βάκχε τάνδε μοῦσαν ἀγλαΐζομεν, dir zur Ehre singen wir dies Lied ; ἀγλαΐσας ἀκροθινίοις τὴν θεόν Plut. sol. an. 8. – Häufiger med., sich schmücken, sich freuen (als eines Schmuckes), Hom. ἀγλαϊεῖσθαι Il. 10.331 (ἅπαξ. εἰρημ.); Pind. μουσικῆς ἐν ἀώτῳ Ol. 1.14, mit der Tonkunst Blüte schmückt er sich ; gew. τινί, wie Sim. τοιούτοις θυμὸν ἀγλαΐζεται frg. 230 ; Lyc. 1133 κόμαις ἠγλαϊσμέναι.