ή, όν [ᾰᾰ]
      1 aimé, chéri, particul. en parl. d’un fils unique, IL. 6, 401 ; OD. 2, 365 ; DÉM. 567, 24, etc. ; en parl. de choses, aimable, désirable, cher, PLAT. 1 Alc. 131 e ; τὸ ἀγαπητόν, ARSTT. Rhet. 1, 7, 41, objet de désir ;
      2 p. suite, désiré, souhaité, d’où bienvenu : ἀγαπητόν (ἐστιν) εἰ ou ἐάν, XÉN. Œc. 8, 16 ; PLAT. Prot. 328 a, etc. on doit s’estimer heureux si, etc. ; ou avec l’inf. ARSTT. Nic. 9, 10, 6, on doit être heureux que, etc.

• Sup. -ότατος, PLAT. Phil. 61 e.

➳ Dor. ἀγαπατός [ᾰᾰᾱ] PD. N. 8, 4.

Étym. ἀγαπάω.

ή, όν, Dor. ἀγαπατός, ά, όν, that wherewith one must be content (cf ἀγαπάω III), hence of only children, μοῦνος ἐὼν ἀ. Od. 2.365; Ἑκτορίδην ἀ. Il. 6.401, cf. Od. 4.817, Sappho 85, Ar. Th. 761, Pl. Alc. 1.131e; Νικήρατος… ὁ τοῦ Νικίου ἀ. παῖς D. 21.165, cf. Arist. Pol. 1262b23, EE 1233b2; αὕτη μονογενὴς αὐτῷ ἀγαπητή LXX Jd. 11.34, cf. To. 3.10, Ev. Marc. 12.6 (but cf. also II. 2), etc. ; ἀγαπητός· μονογενής, Hsch. ; — so of things, Arist. Rh. 1365b16; δαπίδιον ἓν ἀ. Hipparch.Com. 1; προβάτιον Men. 319.3.
to be acquiesced in (as the least in a choice of evils), And. 3.22, J. BJ 5.10.3; — hence, ἀγαπητόν [ἐστι] one must be content, εἰ…, ἐάν… Pl. Prt. 328b, X. Oec. 8.16, D. 18.220, Arist. Metaph. 1076a15, etc. ; c. inf., EN 1171a20. of things, desirable, ἤθη X. Mem. 3.10.5; βίος Pl. Phlb. 61e (Sup.). of persons, beloved, ἀδελφὲ ἀγαπητέ LXX To. 3.10; in letters, as a term of address, Ep. Rom. 12.19, cf. PGrenf. 2.73, etc. Adv. -τῶς gladly, contentedly, Pl. Lg. 735d, D. 19.219, etc.
just enough to content one, barely, scarcely, Pl. Ly. 218c; ἀ. σωθῆναι Lys. 6.45, cf. Diph. 89.2, etc.

(ἀγαπάω), geliebt, Hom. μοῦνος ἐὼν ἀγ., der einzige, vielgeliebte Sohn, Od. 2.365 ; auch ohne μοῦνος, der einzige Sohn, 4.727 u. 817, Il. 6.461 ; – wünschenswert, Pind. N. 8.4 ; in Prosa, geliebt, angenehm, Plat. ἀγαπητὸν καὶ τοῦτο, man muß auch damit zufrieden sein, Crat. 429e ; u. so oft ; ἀγαπητὰ ἤθη, liebenswürdiger Charakter, Xen. Mem. 3.10.5. • Adv.
   a) ἀγαπητῶς ἔχειν, zufrieden sein, Dem. ἀγαπητῶς ἐπιγράμματος ἔτυχον, sie waren zufrieden, daß sie ein Ep. erhielten, Lept. 112.
      b) womit man eben zufrieden sein muß, kaum, mit Mühe, σωθείς Lys. 16.16 ; πάνυ δεῖ ἀγαπητῶς ὑφ' ὑμῶν σωθῆναι 6.45 ; ἀπήλλαγμαι Plat. Crit. 196a ; Lys. 218c.

ἀγαπητός, -ή, -όν
(< ἀγαπάω), [in LXX chiefly for יָתִיד, יָדִיד ;]
beloved (see M, Pr., 221);
__(a) by God: of Christ, Mat.3:17; of men, Rom.1:7;
__(b) by Christians, of one another: 1Co.4:14; freq. as form of address, ib. 10:14; opp. to ἐχθρός, Rom.11:28 (see AR, Eph., 229; Cremer, 17; MM, VGT, see word).
(AS)