(seul. prés.) [ᾰ]
      1 s’indigner, être indigné ou irrité : τι, OD. 20, 16 ; ARCHIL. 25, de qqe ch. ; τινι, HÉS. O. 331 ; HDT. 8, 69, 1, contre qqn ; abs. A.RH. 1, 899 ;
      2 voir avec jalousie, OPP. H. 4, 138 ;
      3 admirer, A.RH. 3, 1016.

➳ Verbe épq. et ion.

Étym. apparenté à ἄγαμαι, ἀγάζω, etc.

Ep. and Ion. for ἄγαμαι, only pres. and impf. ; in bad sense (cf. ἄγη II), c. acc. rei, to be indignant at, ἀγαιομένου κακὰ ἔργα Od. 20.16; look on with jealousy or envy, οὐδ’ ἀγαίομαι θεῶν ἔργα Archil. 25. c. dat. pers., to be wroth or indignant with, τῷ… Ζεὺς αὐτὸς ἀγαίεται Hes. Op. 333; ἀγαιόμενοί τε καὶ φθονέοντες αὐτῇ Hdt. 8.69 (cf. Sch. Od. 20.16). in good sense, admire, τι Oppian. H. 4.138; abs. in part., A.R. 1.899, 3.1016; οἴνῳ ἀγαιομένη κούρῳ Διός Orph. Fr. 204; ἀγαίετο θυμός Hes. Fr. 81.4.

(ἀγάομαι, ἄγαμαι), nur praes., verwundert, unwillig sein, Hom. nur Od. 20.16 ἀγαιομένου κακὰ ἔργα, Apoll. Lex.Hom. p. 8.14 erklärt καταπλησσομένου, vgl. Scholl.; – zürnen, Hes. τῷ δὴ Ζεὺς ἀγαίεται O. et D. 331 (VLL χολοῦται); beneiden, ἀγαιόμενοι καὶ φθονέοντες τῇ Ἀρτεμισίῃ Her. 8.69, dem εὖνοι ὄντες entgegengesetzt ; Archil. frg. 2 θεῶν ἔργα οὐδ' ἀγ.; Ap.Rh. 3.1915 hat Brunk richtig aus den mss. ἀγαλλομένη hergestellt.