ἀ·ϐλαϐής, ής, ές [λᾰ]
   I act. :
      1 qui ne nuit pas, qui ne fait pas de mal, innocent, ESCHL. Eum. 285 ; PLAT. Rsp. 357 b ;
      2 qui écarte ou prévient le danger, THCR. Idyl. 24, 96 ;
   II pass. qui n’éprouve aucune atteinte, sain et sauf, d’où tranquille, ESCHL. Sept. 68 ; SOPH. El. 650, etc. ;
   III act. et pass. dans ἀϐλ. τοῦ δρᾶσαί τε καὶ παθεῖν, PLAT. Leg. 953 a, incapable de faire comme de ressentir le mal.

• Cp. ἀϐλαϐέστερος, ARSTT. P.A. 2, 13 ; • Sup. ἀϐλαϐέστατος, XÉN. Lac. 5, 4.

Étym. ἀ, βλάπτω.

ές, without harm, i.e., Pass., unharmed, unhurt, Sappho Supp. 1.1, Pi. O. 13.27, P. 8.54, A. Th. 68, X. Cyr. 4.1.3, Pl. R. 342b, etc. ; ζῶσαν ἀβλαβεῖ βίῳ S. El. 650. Adv. ἀβλαβῶς, Ion. -έως, safely, ζώειν Thgn. 1154; ἔχειν Dexipp. p. 148D., cf. Arr. An. 6.19.2; Sup. -έστατα X. Eq. 6.1: — securely, ἐδήσατο σάνδαλα h.Merc. 83. Act., not harming, harmless, innocent, ξυνουσία A. Eu. 285; ἡδοναί Pl. R. 357b, etc. ; ἀ. σπασμοί doing no serious injury, Hp. Epid. 1.6; τὸ πρὸς ἀνθρώπους ἀ. Phld. Piet. 65; c. gen., ἀ. τῶν πλησίον Porph. Sent. 32; c. dat., Eus. Mynd. 1. Adv. -ῶς, c. dat., without harm to, τῇ γαστρί Metrod. 41.|| averting or preventing harm, ὕδωρ Theoc. 24.98; — in Pl. Lg. 953b we have the act. and pass. senses conjoined, ἀ. τοῦ δρᾶσαί τε καὶ παθεῖν. in treaties, without violating the terms, ἀβλαβῶς σπονδαῖς ἐμμένειν, coupled with δικαίως and ἀδόλως, Th. 5.18 and 47 ; so in Adj., ξύμμαχοι πιστοὶ… καὶ ἀ. IG 1.33.

ές, (βλάβη),
1) unversehrt, unbeschädigt, Pind. λαός P. 8.56, Ol. 13.26 ; Aesch. Hpt. 68 ; häufig in Prosa, σπονδαί, unverletzt, Thuc. 5.18 ; mit ἀκέραιος verh. Plat. Rep. I.342b.
2) nicht verletzend, unschädlich, unschuldig ; συνουσία Aesch. Eum. 275 ; ἱκέτης 452 ; βίος Soph. El. 640. Plat. verbindet es mit ὠφέλιμος, Phil. 63a ; Schadenabwehrend, ὕδωρ Theocr. 24.96 ; λουτρά Ep.adesp. 206 (APP 373). Aehnl. Plat. Legg. IX.865c ; ἀβλαβῆ καὶ ἀζήμιον παρέχειν, den Verlust jemandem ersetzen ; vgl. ἢν γὰρ καί τι δάκῃς τὸ μὲν ἀβλαβὲς εὐθὺς ἔθηκας Theocr. 12.25. Beide Bdtgn hat es bei Plat. Legg. XII.853a : ἀβλ. τοῦ δρᾶσαί τε καὶ παθεῖν, ohne Schaden zuzufügen und zu nehmen.
• Adv. ἀβλαβέως ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο, er band die Sohlen so unter, daß sie ihn nicht hinderten, H.h. Merc. 83 ; δικαίως καὶ ἀβ. καὶ ἀδόλως ἐμμένειν τῇ συμμαχίᾳ, unverbrüchlich, Thuc. 5.47 ; ohne Schaden zu tun, Plut. Mar. 37.