(dans l’anc. langue épq. et ion. seul. prés. et impf. ; postér. f. ἀεξήσω, ao. ἠέξησα, pf. inus.) ;
   I tr.
      1 faire se développer, accroître, augmenter, IL. 6, 261 ; OD. 9, 111, etc. ; d’où au pass. grandir, grossir, croître, OD. 10, 93 ; 22, 426 ; fig. faire se développer, faire prospérer : ἔργον, OD. 15, 372, une entreprise ; τόδε ἔργον ἀέξεται, OD. 14, 66, cette entreprise prospère ;
      2 amplifier, exalter : τινά, PD. O. 8, 88 ; HDT. 3, 80, glorifier qqn ; en mauv. part, exagérer, SOPH. Aj. 226 ;
   II intr. s’accroître, s’augmenter, se développer, Q. SM. 1, 116.

➳ Impf. ép. ἄεξον, OD. 17, 489. Pass. moy. impf. 2 sg. ion. ἠέξευ, CALL. Jup. 55 ; 3 sg. ἀέξετο, IL. 11, 84 ; OD. 22, 426 ; HÉS. Th. 195. Postér. ao. pass. ἀεξήθην, ANTH. 9, 631, etc. ; f. moy. inf. ἀεξήσεσθαι, A.RH. 3, 837.

Étym. R. indo-europ. *h₂uegs-, croître ; cf. αὔξω, lat. augeō, augur, augustus.

poet. form of αὔξω (< αὐξάνω), once in Hdt., twice in Trag. (lyr.); in early writers only in pres. and unaugm. impf. ; in later Poets fut. ἀεξήσω Nonn. D. 12.24, aor. ἠέξησα ib. 8.104, IG 4.787 (Troezen, iv AD); fut. Med. ἀεξήσομαι A.R. 3.837; aor. Pass. ἀεξήθην AP 9.631 (Agath.); plpf. ἠέξητο (ἀν-) Nonn. D. 4.427; (ἀϜέξω, cf. Lat. augeo, Skt. vakṣáyati, etc.):
increase, foster, ἀνδρὶ δὲ κεκμηῶτι μένος μέγα οἶνος ἀέξει Il. 6.261; θυμὸν ἀ. Il. 17.226; πένθος ἀ.
cherish woe, Od. 17.489; υἱὸν ἀ.
rear him to man΄s estate, 13.360; ἔργον ἀέξουσι… θεοί they bless the work, 15.372.
exalt, glorify, αὐτούς τ’ ἀέξοι καὶ πόλιν Pi. O. 8.88; τὸ πλῆθος ἀ. Hdt. 3.80; spread, diffuse, [ἀγγελίαν] μῦθος ἀέξει S. Aj. 226. ἀ. βούταν φόνον E. Hipp. 537. Pass., increase, grow, Τηλέμαχος δὲ νέον μὲν ἀέξετο was waxing tall, Od. 22.426; καλὰ μὲν ἠέξευ Call. Jov. 55; οὐ… ποτ’ ἀέξετο κῦμά γ’ ἐν αὐτῷ no wave rose high thereon, Od. 10.93; χόλος… ἀνδρῶν ἐν στήθεσσιν ἠΰτε καπνὸς ἀ.
rises high, Il. 18.110; τόδε ἔργον ἀ. it prospers, Od. 14.66; ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ was getting on to noon, Il. 8.66; μηνὸς ἀεξομένοιο Hes. Op. 773; μῆτις ἀ. Emp. 106; κέρδος ἀ. A. Ch. 825 (cod. M), cf. Supp. 856 (prob.). intr., = Pass., Q.S. 1.116.

alte poet. Form für αὔξω, eigtl. *ἀϜέξω, nur praes. u. impf., stets ohne Augment ; ἀεξηθεῖσι Ep.adesp. 238a (VI.171); wachsen lassen, vermehren, nähren, Hom. ὄμβρος ἀέξει οἶνον Od. 9.111, οἶνος ἀ. μένος Il. 6.261, ἀέξω θυμόν 17.226 ; πένθος ἀέξ. ἐνὶ στήθεσσιν, hegen, Il. 17.139 ; κράτος ἀέξειν 12.214 ; υἱόν, groß werden lassen, Od. 13.360 ; ἔργον, gedeihen lassen, 15.372 ; αὐτοὺς καὶ πόλιν Pind. Ol. 8.88 ; N. 2.15 ; Soph. Aj. 224 ch. – Im med. od. pass. wachsen, zunehmen, κῦμα Od. 10.93, ἦμαρ 9.56 ; Τηλέμαχος ἀέξετο, er wuchs heran, wurde ein Jüngling, 22.426 ; ἔργον, die Arbeit gedeiht, 14.66 ; Aesch. Ch. 812, Suppl. 836. In Prosa, Her. 3.80. Erst Sp. haben fut. und perf. pass., wie Nonn. D. 42.298. Das act. in der Bdtg wachsen Qu.Sm. 1.116, u. sonst.