ή, όν [ῡ]
   I qui concerne le souffle ou la vie : ψυχικὴ δύναμις, GAL. ; ou τὸ ψυχικόν, DS. 1, 12, la puissance vitale, le souffle vital ; p. suite :
      1 vivant, animé, ALEX. (PHOT. p. 656, 19) ; δῶρα ψυχικά, ANTH. App. 282, 4, offrandes d’animaux (ou p.-ê. offrandes faites du fond de l’âme) ;
      2 qui concerne les êtres vivants, d’où terrestre, matériel (p. opp. à πνευματικός, spirituel) NT. 1Cor. 2, 14 ;
   II qui concerne l’âme, p. opp. au corps, ARSTT. Nic. 3, 10, 2 ; PLUT. M. 524 d, 1084 e.

Étym. ψυχή.

ή, όν, of the soul or life, spiritual, opp. σωματικός, ἡδοναί Arist. EN 1117b28; ὁρμαί Plb. 8.10.9; πνεῦμα ψ. the spirit, or breath of life, Plu. 2.1084e, etc. ; νόσος ib. 524d. Adv. -κῶς Ph. 1.81; opp. σωματικῶς, νοερῶς, Procl. Inst. 139; also, heartily, from the heart, LXX 2 Ma. 4.37, 14.24.
of the animal life, animal, ὁ ψ. ἄνθρωπος the natural man, opp. ὁ πνευματικός, 1 Ep. Cor. 2.14, cf. Ep. Jud. 19, Phot. s.v.
brave, Alex. 338.
for the soul or spirit of one deceased, ψ. δῶρα διδούς, sc. to Hermes, Epigr.Gr. 815.4 (Crete).
cooling, Vett.Val. 6.27 (s.v.l.).

[ῡ], von der Seele, vom Leben, zur Seele, zum Leben gehörig, δύναμις, πνεῦμα, Lebenskraft, Odem, Sp.; – ὁρμαί Pol. 8.12.9, im Ggstz von σωματικός, geistig ; vgl. Arist. eth. 3.10 ; Sext.Emp. u. A.; – δῶρα ψυχικά Ep.adesp. 169 (APP 282), entweder Tieropfer od. von Herzen gern dargebracht.

ψυχικός, -ή, -όν
(< ψυχή) [in LXX: 4Ma.1:32 * ;]
of the ψυχή (as the lower part of the immaterial in man), EV, natural: opp. to πνευματικός, 1Co.2:14 15:44 15:46; πνεῦμα μὴ ἔχοντες (EV, sensual; R, mg., natural or animal; better perhaps, of the mind; see infr.), Ju 19; with ἐπίγειος, δαιμονιώδης, opp. to ἄνωθεν κατερχομένη (σοψία), of the mind (Hort, in l), Jas.3:15†
(AS)