mieux que ψέλλιον, ου (τὸ) anneau pour parure, particul. :
      1 anneau pour les bras, bracelet, parure habituelle aux Perses pour les hommes et pour les femmes, d’ord. au plur. HDT. 3, 20, 22 ; 9, 80 ; XÉN. An. 1, 2, 27 ; Cyr. 1, 3, 2, etc. ; chez les Grecs et les Romains seul. pour les femmes, PLUT. M. 142 c ; LUC. Dom. 15, C. deor. 7, etc. ;
      2 anneau pour les jambes, ornement des femmes libyennes, HDT. 4, 168.

Étym. pré-grec.

later sts. ψέλλιον (v.l. in X. Cyr. 1.3.2, never in Hdt.), POsl. 46.8 (iii AD), Supp.Epigr. 7.428 (Dura, iii AD), in Inscrr. ψίλιον, ψίλλιον, τό : — armlet or anklet, ψέλιον περὶ ἑκατέρῃ τῶν κνημέων Hdt. 4.168; mostly in pl. ψέλια, a favourite ornament of the Persians, Id. 3.20, 22, 9.80, X. An. 1.2.27, Cyr. 1.3.2; worn by women in Egypt, BGU 1101.8 (i BC), POxy. 259.11 (i AD), etc., and in Greece, Plu. 2.142c. an iron implement, perh. agricultural, PCair. Zen. 782 (a).42 (iii BC); ψελίου καὶ δρεπάνου PPetr. 2 p. 113 (iii BC). οἱ Δωριεῖς ψέλλιον καλοῦσι τὸ ἄκρον· ὅθεν καὶ ἡμεῖς τὴν ἐπ’ ἄκρων χειλέων λεγομένην προσῳδίαν ψιλὴν ἐκαλέσαμεν, ὥς φησι Τρύφων Ammon. Diff. p. 143V. (ψέλιον is distd. from ψάλιον by Ammon. Diff. p. 142 V., Ptol.Ascal. p. 396H., but is the later form of ψάλιον acc. to Moer. p. 420P., Sch. E. Ph. 792 (< ἔστι δὲ ψέλιον ὁ κρίκος τοῦ χαλινοῦ, ἢ ἁπλῶς ὁ κρίκος) and this may be the meaning in PCair. Zen. l.c.).

τό, ion. Form statt ψέλλιον, gew. im plur. ψέλια, das Armband, Her. 3.20, 22, 4.168, 9.80 ; bei den Attikern scheint aber überall die Form mit λλ herzustellen ; sie wird auch ψελλίον akzentuiert, ist aber nicht als dim. zu betrachten ; ψέλλια περὶ ταῖς χερσίν, Xen. Cyr. 1.3.2, 8.5.18 ; περὶ τοὺς καρποὺς τῶν χειρῶν, 6.4.2, An. 1.2.27.