(f. ψαλῶ [ᾰ], ao. ἔψηλα, postér. ἔψαλα [ψᾱ], pf. ἔψαλκα) tirer par secousses, d’où :
   I tirer brin à brin, poil à poil, p. ext. tirer, arracher : ἔθειραν, ESCHL. Pr. 1019, arracher la chevelure ;
   II tirer puis lâcher, d’où :
      1 faire vibrer : τόξου νευράν, EUR. Bacch. 784, la corde d’un arc ; σχοῖνον, ANTH. 6, 103, une corde enduite de vermillon que l’on fait rebondir en la pinçant avec les doigts pour marquer l’empreinte d’une raie : particul. en parl. d’instruments de mus. : ψαλλομένη χορδή, ARSTT. Probl. 19, 23, 1, corde d’un instrument qu’on fait vibrer, qu’on touche ; abs. ψάλλειν, HDT. 1, 155 ; ANACR. (ATH. 635 c) ; AR. Eq. 522 ; PLAT. Lys. 209 b ; PLUT. Per. 1, Pomp. 36, etc. ; LUC. Par. 17, toucher d’un instrument (avec les doigts, non avec le πλῆκτρον) ; ψάλλειν τινί, SPT. Ps. 9, 11 ; 149, 3 ; NT. Rom. 15, 9, etc. toucher d’un instrument en l’honneur de qqn ; au pass. se faire jouer d’un instrument, particul. de la lyre, MACH. (ATH. 348 f) ; ALCIPHR. 3, 65, 2 ;
      2 lancer avec la corde d’un arc : βέλος ἐκ κέραος, A. PL. 211, lancer un trait d’un arc.

➳ Ao. réc. ἔψαλα [ψᾱ] d’où impér. 2 pl. ψάλατε, SPT. Ps. 9, 11 ; 3 pl. ψαλάτωσαν, SPT. Ps. 149, 3 ; inf. ψᾶλαι, LUC. Hipp. 1.

Étym. p.-ê. pré-grec.

fut. ψαλῶ LXX Jd. 5.3, 1 Ep. Cor. 14.15; aor. ἔψηλα Pl. Ly. 209b, etc., and in LXX ἔψαλα Ps. 9.12, al. : — pluck, pull, twitch, ψ. ἔθειραν pluck the hair, A. Pers. 1062; esp. of the bow-string, τόξων χερὶ ψάλλουσι νευράς twang them, E. Ba. 784; κενὸν κρότον Lyc. 1453; ἐκ κέραος ψ. βέλος send a shaft twanging from the bow, APl. 4.211 (Stat. Flacc.); so μιλτοχαρὴς σχοῖνος ψαλλομένη a carpenter΄s red line, which is twitched and then suddenly let go, so as to leave a mark, AP 6.103 (Phil.); metaph, γυναῖκας ἐξ ἀνδρῶν ψόγος ψάλλει, κενὸν τόξευμα E. Fr. 499. mostly of the strings of musical instruments, play a stringed instrument with the fingers, and not with the plectron, ψῆλαι καὶ κρούειν τῷ πλήκτρῳ Pl. l.c., et ibi Sch. ; ἐάν τις ψήλας τὴν νήτην ἐπιλάβῃ Arist. Pr. 919b15; μουσικώτατος ὢν χατὰ χεῖρα δίχα πλήκτρου ἔψαλλε Ath. 4.183d; opp. κιθαρίζω, Hdt. 1.155, SIG 578.18 (Teos, ii BC); πρὶν μέν σ’ ἑπτάτονον ψάλλον (sc. τὴν λύραν) Ion Eleg. 3.3; abs., Hdt. l.c., Ar. Eq. 522, Hippias (?) in PHib. 1.13.24; κόραις Men. Epit. 260; ψάλλειν [οὐκ ἔνι] ἄνευ λύρας Luc. Par. 17 : — prov., ῥᾷον ἤ τις ἂν χορδὴν ψήλειε ΄as easy as falling off a log΄, Aristid. Or. 26 (14).31. later, sing to a harp, LXX Ps. 7.18, 9.12, al. ; τῇ καρδίᾳ Ep. Eph. 5.19; τῷ πνεύματι 1 Ep. Cor. l.c. Pass., of the instrument, to be struck or played, ψαλλομένη χορδή Arist. Pr. 919b2; also of persons, to be played to on the harp, Macho ap. Ath. 8.348f.

berühren, betasten, durch Berühren erregen, bes. rupfen, zupfen, ἔθειραν, das Haar raufen, wie τίλλειν, Aesch. Pers. 1019. Bes.
   a) die Sehne des Bogens schnellen, τόξου νευρὰν ψάλλειν, Eur. Bacch. 783 ; u. dah. βέλος ἐκ κέραος ψάλλειν, den Pfeil vom Bogen schnellen, Statill. Flacc. 8 (Plan. 211); ähnl. σχοῖνος μιλτοφυὴς ψαλλομένη, die mit Rötel gefärbte Schnur der Zimmerleute, die mit den Fingern geschnellt wird, wenn sie einen Strich geben soll, Philp. Thess. 15 (VI.103).
   b) am häufigsten die Saite schnellen, vom Saitenspiel, χορδὴν ψάλλειν, auch κιθάραν ψάλλειν, u. ohne diesen Zusatz, die Zither spielen (vgl. κρέκειν, mit dem Plektrum schlagen), indem man mit den Fingern die Saite faßt und sie schnellt, Ar. Eq. 520 ; unterschieden von κιθαρίζειν Her. 1.155 ; ψῆλαι καὶ κρούειν τῷ πλήκτρῳ Plat. Lys. 209b ; sprichwörtlich ψάλλειν οὐκ ἔνι ἄνευ λύρας Luc. paras. 17 ; pass. ψαλλομένη χορδή Arist. Probl. 19.23.
Med. ψάλλεσθαι, sich auf der Zither vorspielen lassen, Macho bei Ath. VIII.348f.

ψάλλω
[in LXX chiefly for זָמַר pi. (Jdg.5:3, Psa.7:17, al.), also for נָגַן pi. (1Ki.16:16 ff, al.) ;]
__1. to pull, twitch, twang (as a bowstring, etc.; Æsch., Eur., al.), hence,
__2. absol.,
__(a) to play a stringed instrument with the fingers (Hdt., Plat., al.);
__(b) later, to sing to a harp, sing psalms (LXX); in NT, to sing a hymn, sing praise: Jas.5:13; with dative of person(s), Rom.15:9 (LXX), Eph.5:19; dative instr., 1Co.14:15.†
(AS)