ου (ὁ) espace, d’où :
      1 intervalle entre des objets isolés : νεκύων, IL. 8, 491 ; 10, 199, entre les morts ;
      2 emplacement déterminé, lieu limité, IL. 3, 344 ; 4, 446 ; 8, 60 ; 10, 520 ; 12, 423 ; 10, 520 ; 13, 473, etc. ; OD. 10, 282, etc. ; BATR. 133, 200 ; HDT. 1, 67 ; SOPH. O.C. 24, 37, 1520, 1540, etc. ; p. suite avec des adj. détermin. : ὅδε, οὗτος, etc. OD. 10, 271 ; 13, 228 ; 15, 260 ; SOPH. Ph. 1146, 1153 ; O.R. 732, etc. le lieu, le pays que voici ; particul. en parl. des Enfers, OD. 7, 279 ; 11, 94, etc. ; χ. εὐσεϐῶν, PLAT. Ax. 371 c, etc. ; LYCURG. Leocr. p. 160 ; ἀσεϐῶν, LUC. Nec. 12, etc. séjour des âmes pieuses, des impies ;
      3 pays, région, contrée, ESCHL. Eum. 24 ; SOPH. Ph. 1148 ; HDT. 2, 19 ; 4, 30 ; avec le n. du pays au gén. HDT. 2, 75 ; au plur. HDT. 9, 15 ; SOPH. O.R. 1126, etc. ; particul. au sg. territoire d’une ville, HDT. 1, 160 ;
      4 espace de la campagne, campagne, p. opp. à la ville, XÉN. Œc. 5, 4 ; joint à ἄρουρα, ESCHL. fr. 155 ; particul. bien de campagne, fonds de terre, XÉN. Œc. 11, 18 ; Cyr. 7, 4, 6.

Étym. incert., p.-ê. apparenté à χῆρος, litt. « espace inoccupé » ; cf. χώρα, χωρίς.

ὁ, like χώρα 1, a definite space, piece of ground, place, χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον Il. 3.315; διαμετρητῷ ἐνὶ χώρῳ ib. 344; νεκύων διεφαίνετο χῶρος a space clear of the dead, i.e. not filled by them, 8.491; χ. ὑλήεις, ἐρῆμος, οἰοπόλος, ψαμαθώδης, Od. 14.2, Il. 10.520, 13.473, h.Merc. 75; πίων Hes. Op. 390; εὐαής ib. 599; καταστύφελος Id. Th. 806; ἀσυνήθης Emp. 118; region, ἀτερπὴς χ., of the lower world, Od. 11.94, cf. Emp. 121; so εὐσεβῶν χ. Lycurg. 96, Pl. Ax. 371c, cf. IG 12(7).115.20 (Amorgos); χ. ἀσεβῶν Pl. Ax. 371e, Luc. Nec. 12; ὁ περίγειος χ. the region of this world, τὸν π. καταλελοιπότες χῶρον μετεωροπολεῖν ἐγνώκασιν Ph. 1.196; δένδρε’ ἔθαλλεν χ. Pi. O. 3.23; pl., Hdt. 2.178; Βρόμιος δ’ ἔχει τὸν χ. A. Eu. 24; θηρῶν οὓς ὅδ’ ἔχει χῶρος S. Ph. 1148 (lyr.); Μακραὶ δὲ χῶρός ἐστ’ ἐκεῖ κεκλημένος· E. Ion 283; πόδες δέ οἱ οὐχ ἑνὶ χώρῳ Call. Del. 192.
space, compass, ποιῆσαι ἐν βραχεῖ χώρῳ τὴν δύναμιν Plb. 11.1.3.
land, country, Hdt. 4.30; ὁ Λιβυκὸς χ. v.l. in Id. 2.19; τοῦ Ἀταρνέος ἐστὶ χ. Id. 1.160; τῆς Ἀραβίης 2.75; pl., lands, τῶν Θηβαίων ἔκειρε τοὺς χ. Id. 9.15, cf. S. OT 1126; metaph, τὸ γὰρ νεάζον ἐν τοιοῖσδε βόσκεται χ. Id. Tr. 145; χ.… οὗτος (leg. αὑτός) ἀνθρώπου φρενῶν Id. Fr. 910.
landed property, estate, Axiop. 5, X. Cyr. 7.4.6.
the country, opp. the town, ἐν τῷ χ. καὶ ἐν τῷ ἄστει Id. Oec. 5.4, cf. 11.18; σπείρω τ’ ἄρουραν… Βερέκυντα χ. A. Fr. 158.
country town, IG 12(9).189.26 (Eretria, iv BC, pl.); ὁ χ. ὁ Μοττιανῶν κτλ. LW 1745 (Gergis). — Rare in pure Att. Prose (Th. 2.20, 7.78, f.l. in Antipho 3.2.8), but common in X.

ὁ,
1) Raum, Platz, Stelle, Gegend, Ort ; oft bei Hom. u. Folgdn ; χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον Il. 3.315 ; ὅτε δή ῥ' ἐσχῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο 4.446 ; ὀλίγος δ' ἔτι χῶρος ἐρύκει 20.161 ; χῶρος ἐρῆμος, οἰόπολος, 10.520, 13.473 ; Raum, Platz, Zwischenraum, 8.491, 10.199, wie Dion.Hal. 8.67 ; πίων, εὐαής, καταστάφυλος, Hes. O. 392, 601, Th. 806, u. sonst ; Pind. Ol. 3.27, P. 4.209 ; Tragg., Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον Aesch. Eum. 24 ; θηρῶν οὓς ὅδ' ἔχει χῶρος Soph. Phil. 1133 ; das Gebiet einer Stadt, Her. 1.160 ; und so auch im plur., 9.15 ; wie bei den Att. nur χώρα gebraucht wird ; – ἐν βραχεῖ χώρῳ ποιήσας τὴν ὅλην δύναμιν Pol. 11.1.3.
2) Ackerland, Landgut, Xen. Cyr. 7.4.6.
(χάω, χανδάνω sind als Stamm anzusehen.)

the North-west wind , Lat. Caurus, [New Testament (Refs 1st c.AD)] (ML)