ας (ἡ) :
   I espace de terre limité et occupé par qqn ou par qqe ch. d’ord. différ. de τόπος, qui marque un espace plus restreint, SEXT. P. 3, 124 ; ttef. joint à τόπος, T. LOCR. 94 b ; PLAT. Leg. 705 c, et en un sens plus restreint que τόπος, ESCHL. Eum. 292 ; particul. :
      1 espace de terre situé entre deux objets, intervalle : οὐδέ τι πολλὴ χώρη μεσσηγύς, IL. 23, 521, et il n’y a pas un grand intervalle au milieu ; cf. IL. 17, 394 ; PLUT. M. 721 a, 1027 e, 1077 e, etc. ;
      2 emplacement, en gén. place : ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ, IL. 17, 394, dans un petit espace ; cf. PLAT. Leg. 893 c, Soph. 254 a, Tim. 52 a, etc. ;
      3 place occupée par une personne ou par une chose, IL. 6, 516 ; 23, 349 ; OD. 16, 352 ; XÉN. Mem. 3, 8, 10, etc. ; (place qu’occupe le ciel, PLUT. M. 155 a ; lit d’un fleuve, SPT. Ex. 14, 27 ; place des yeux, LUC. D. mort. 28, 1 ; place d’une construction, PLUT. Demetr. 21, etc.) ; ἐνὶ χώρῃ τιθέναι, OD. 23, 186 ; κατὰ χώραν τιθέναι, XÉN. An. 1, 5, 17, etc. mettre en place ; χώραν λαμϐάνειν, XÉN. Cyr. 4, 5, 37, etc. prendre sa place ; ἐν χώρᾳ εἶναι, PLUT. M. 38 b, être à une place ; κατὰ χώρην εἶναι, HDT. 4, 135, m. sign. ; χώρᾳ χρῆσθαι, XÉN. Cyr. 5, 3, 59, m. sign. ; κατὰ χώραν ἔχειν, se tenir à sa place, demeurer en repos, XÉN. Œc. 10, 10 ; ou laisser qqe ch. en place, AR. Ran. 794 ; κατὰ χώραν ἐᾶν, XÉN. Hell. 6, 5, 6 ; PLUT. Alex. 48, etc. laisser en place ; ἐν χώρᾳ ἐᾶν, PLUT. Arist. 16, m. sign. ; κατὰ χώραν μένειν, HDT. 4, 201 etc. ; THC. 3, 22, etc. ; PLAT. Tim. 83 a etc. rester à sa place ; χώραν ἐκ χώρας μεταϐάλλειν, PLAT. Theæt. 181 c, changer de place en place ; χώραν παρέχειν, ARSTT. H.A. 10, 3, 4, faire place ; χώραν τινὶ καταλιπεῖν, PLUT. M. 124 a, céder la place pour qqe ch., etc. ;
      4 place marquée, rang, poste : ἐν χώρῃ ἕζεσθαι, IL. 23, 349, s’asseoir à sa place ; κατὰ χώραν ἀπιέναι, XÉN. An. 6, 4, 11, s’en aller à sa place ; κατὰ χώραν παριέναι, XÉN. Cyr. 1, 2, 4, aller à sa place, etc. ; particul., place assignée à un soldat, poste ; χώραν ἔχειν, XÉN. Cyr. 2, 3, 41, occuper son poste ; ἐν ταῖς χώραις γίγνεσθαι, XÉN. An. 4, 8, 15, être à leur poste ; ἐν χώρᾳ πίπτειν, XÉN. Hell. 4, 2, 20, tomber à son poste ; ἐν χώρᾳ θανεῖν, XÉN. Hell. 4, 8, 39, mourir à son poste ; ἐκ χώρας ὠθεῖσθαι, XÉN. Cyr. 7, 1, 36, être repoussé de la position qu’on occupe, ou ὁρμᾶσθαι, XÉN. An. 3, 4, 33, s’élancer de la position qu’on occupe ; χώραν λείπειν, THC. 4, 126 ; ou προλείπειν, THC. 2, 87, abandonner son poste ; κατὰ χώραν ἀπιέναι, XÉN. An. 6, 4, 11, se retirer dans l’ordre que, etc. ;
      5 fig. place ou position qu’on occupe dans la vie : χώραν ἔντιμον ἔχειν, XÉN. Cyr. 3, 3, 41, avoir une situation honorable ; τὰς μεγίστας χώρας ἔχειν, POL. 1, 43, 1, occuper les plus grandes places ; ἐν μισθοφόρου χώρᾳ εἶναι, XÉN. Cyr. 2, 1, 18, être au rang d’un mercenaire ; ἐν ἀνδραπόδων χώρᾳ εἶναι, XÉN. An. 5, 6, 13, être réduit au rang des esclaves ; ἐν οὐδεμιᾷ χώρᾳ εἶναι, XÉN. An. 5, 7, 28, n’avoir aucun rang, être considéré comme rien ;
   II espace de pays, d’où :
      1 pays, contrée, OD. 8, 573, etc. ; ἡ χώρη ἡ Ἀττική, HDT. 9, 13, le territoire de l’Attique, l’Attique ; abs. ἡ χώρα, LYCURG. 147, 42, l’Attique ; cf. ESCHL. Pers. 271 ; SOPH. Tr. 74, etc. ; οἱ κατὰ χώραν, ATT. les habitants du pays : particul. patrie, ESCHL. Eum. 415, etc. ; XÉN. Cyr. 7, 1, 43, etc. ;
      2 sol, terre, XÉN. Œc. 4, 16 ; Hell. 4, 6, 5 ; PLAT. Epin. 975 b, etc. ; PLUT. M. 175 a, etc. ;
      3 campagne, p. opp. à la ville, THC. 2, 5 ; XÉN. Mem. 3, 6, 11 et 13, etc. ; DÉM. 238, 6 (décr.), etc. ; d’où bien de campagne, XÉN. Cyr. 8, 4, 28 ; 8, 6, 4, etc.

➳ Ion. χώρη, HOM. HDT. ll. cc.

Étym. cf. χῶρος.

Ion. χώρη, ἡ, = χῶρος, space or room in which a thing is, defined as partly occupied space, distd. fr. κενόν and τόπος, Zeno Stoic. 1.26 (cf. 2.163), S.E. P. 3.124; ποταγορεύοντι τὰν ὕλαν τόπον καὶ χώραν Ti.Locr. 94b (in ὁ τόπος τῆς χ. Pl. Lg. 705c χώρα = country (cf. 11.1); so χώρας ἐν τόποις Λιβυστικοῖς A. Eu. 292); οὐδέ τι πολλὴ χώρη μεσσηγύς Il. 23.521; νόμισμα… χώρας μεγάλης δέοιτ’ ἄν X. Lac. 7.5; χώραν τινὶ καταλιπεῖν leave room for it, Plu. 2.123f, etc. generally, place, spot, στρέψεσθ’ ἐκ χώρης ὅθι… Il. 6.516, cf. Od. 16.352; ὀλίγῃ ἐνὶ χ. Il. 17.394; χώραν ἐκ χώρας μεταβάλλειν move from place to place, Pl. Tht. 181c; field in a ceiling, IG4²(1).103.193, 106ii139 (Epid., iv BC); ἡ πρώτη χ. the first field (on the chest of Cypselus), Paus. 5.17.6; socket or cavity of a joint, Hp. Art. 79, 80; of the eye, IG4²(1).121.76 (Epid., iv BC); as euphemism for the genital organs, Hippiatr. 33, 71.
the position, proper place of a person or thing, ἐνὶ χώρῃ ἕζεται Il. 23.349; esp. a soldier΄s post, Ἄρης οὐκ ἔνι χώρα is not at his post (or perh. in the land, cf. Ar. Lys. 524) A. Ag. 78 (anap.); χώραν λιπεῖν, προλείπειν, Th. 4.126, 2.87; μισθοφορεῖν κεναῖς χ. draw pay for unfilled vacancies, Aeschin. 3.146; ἐπιγράψαι αὐτῷ τὴν χ. UPZ 14.88 (ii BC); later τὴν χ. τινὸς ἀποπληρῶσαι, ποιῆσαι, fill a person΄s place, POxy. 136.15 (vi AD), PMasp. 32.11 (vi AD); χώραν λαβεῖν take a position, find one΄s place, ἕως ἂν χώραν λάβῃ [τὰ πράγματα] till they are brought into position, into order, X. Cyr. 4.5.37; οὐ διδοὺς ἑτέρῳ τόπον οὐδὲ χώραν διακονίας Plu. 2.62d; οὐκ ἂν ἔχοι χώραν νοήσεως ἡντινοῦν τὸ ἀγαθόν the Good cannot have any possibility of thinking, Plot. 5.6.6; σοὶ ἀστρονομεῖν χ. your province is astronomy, Philostr. VA 5.15; ἐν τοῖς ἀτέχνοις χώραν ἔχει τὸ αὐτόματον Eun. Hist. p. 225D. ; freq. in the phrase ὥρα καὶ χ., time and place, ἐν ὁποία ἀξία φυτευθῆναι καὶ ὥρὰ καὶ χώρᾳ Pl. Hipparch. 225c; ἐν ἄλλῃ καὶ χώρῃ Hp. Hum. 14; πρὸς ὥρας καὶ χώρας καὶ διαίτας ib. 16, Aph. 3.3; ἥ τε τοῦ ἔτους ὥρα καὶ χ. καὶ φύσις τοῦ θεραπευομένου σώματος Gal. 18(2).399, cf. Alex.Trall. 1.10, Steph. in Hp. 1.161, 180 D. b. in metric, position of a foot in a verse, τὸ δακτυλικὸν δέχεται δακτύλους καὶ σπονδείους κατὰ πᾶσαν χ. Heph. 7.1, cf. 8.1; αἱ περιτταὶ χ. Id. 5.1, 6.1. metaph, station, place, position, ἐν χώρᾳ τινὸς εἶναι to be in his position, be counted the same as he is, ἐν ἀνδραπόδων or μισθοφόρου χώρᾳ εἶναι to be in the position of slaves or mercenaries, to pass or rank as such, X. An. 5.6.13, Cyr. 2.1.18; ἐν οὐδεμιᾷ χ. εἶναι to have no place or rank, be in no esteem, Id. An. 5.7.28; οὗ μέλλει χώρην μηδεμίαν θέμεναι Thgn. 152; τούτων τοι χώρη… ὀλίγη τελέθει Id. 822; τὰς μεγίστας χ. ἔχειν Plb. 1.43.1. in senses 3 and 4 freq. with a Prep., ἐκ χώρας ὁρμᾶν, opp. πορευόμενος μάχεσθαι, X. An. 3.4.33; εἰς τὰς ἑαυτῶν χ. πάρεισι are at their posts, Id. Cyr. 1.2.4, cf. Theoc. 15.57; εἰς τὰς τῶν λοχαγῶν χ. καταστήσεσθαι X. Cyr. 2.1.23; ἐν χώρᾳ in one΄s place, at one΄s post, ἐν ταῖς χ. γενέσθαι Id. An. 4.8.15; ἐν χώρᾳ πίπτειν, ἀποθνῄσκειν, die at one΄s post, Id. HG 4.2.20, 8.39; ἐπὶ χώρας ἕσσαι set it in its place, Pi. P. 4.273; also μένειν ἐπὶ χώρας, = μένειν κατὰ χώραν, remain in force, OGI 90.16 (Rosetta, ii BC), BGU 183.9 (i AD); κατὰ χώρην εἶναι be in one΄s place, Hdt. 4.135; [φόροι] κατὰ χώρην διατελέουσι ἔχοντες Id. 6.42, cf. Ar. Pl. 367, Ra. 793; κατὰ χ. μένειν Hdt. 7.95, 8.108, Ar. Eq. 1354, Th. 4.26; ἤλπιζον… οὐ μενεῖν κατὰ χ. τὰ πράγματα ib. 76; μένει τὸ ὅρκιον κατὰ χ.
as it was, undisturbed, Hdt. 4.201; ἐᾶν κατὰ χ. τὴν πόλιν leave in its place, leave as it was, X. HG 6.5.6, cf. Hdt. 1.17; κατὰ χώραν μένειν τοὺς ἄλλους [νόμους] ἐᾶν D. 24.5; κατὰ χ. ἀπιέναι retire in their old order, X. An. 6.4.11.
land, viz., a land, country, ἅς τινας ἵκεο χώρας ἀνθρώπων Od. 8.573; ἡ χ. ἡ Ἀττική Hdt. 9.13; ἐμπορεύεσθαι εἰς τὴν χ. IG1². 57.21, cf. 63.22, al. ; freq. in Trag., Ἑλλάδα χώραν A. Pers. 271 (lyr.); Εὐβοῖδα χ. S. Tr. 74, etc. ; territory, ὁ τύραννος ἢ πόλεων ἢ χ. πολλῆς [ἐπιθυμεῖ] X. Hier. 4.7; pl., OGI 54.11 (Adule, iii BC), etc.
landed estate, X. Cyr. 8.4.28, 8.6.4. b.
country town, τοὺς κήρυκας διαπέμψαντες ἐς τὰς χ. Schwyzer 688 B 8 (Chios, v BC).
the country, opp. to the town, ἡ πόλις καὶ ἡ χ. Lycurg. 1; τὰ ἐκ τῆς χώρας Th. 2.5, X. Mem. 3.6.11; ὁ ἐκ τῆς χ. γιγνόμενος σῖτος ib. 13; οἱ ἐν τῇ χ. ἐργάται Id. Hier. 10.5; ἐν τῇ χώρᾳ κοιταῖον γίγνεσθαι, opp. ἐν ἄστει, Decr. ap. D. 18.37; ἁκοινὰ χ. (of two cities) IG4²(1).77.2 (Epid., ii BC); esp. of Egypt as opp. Alexandria, OGI 56.5 (Canopus, iii BC), PHib. 1.27.167 (iii BC), etc. (but in PTeb. 5.98 (ii BC) ἐν τῇ Ἀλεξα (νδρέων) χ. means ΄in Alexandria΄); ἡ ἄνω χ. καὶ ἡ κάτω, Upper and Lower Egypt, OGI 90.46 (Rosetta, ii BC), cf. Wilcken Chr. 109.9 (iii BC). — χῶρος is another form; in signf. ΙΙ χώρα alone is used in Att.; whereas in signf. Ι χῶρος is common, exc. in the special sense of one΄s proper place or post (χῶρος and χώρα perh. cogn. with χῆρος, χῆτος).

ἡ, ion. χώρη,
1) der Raum, der Etwas umfaßt, den Etwas einnimmt, Ort, Platz, Stelle ; Hom. χώρης ὀλίγην ἔτι μοῖραν ἔχοντες Il. 16.68 ; οὐδέ τι πολλὴ χώρη μεσσηγύς 23.522 ; bes. der angewiesene Platz, oder der Platz, wo sich Einer befindet, ἂψ ἐνὶ χώρῃ ἕζετο, 23.349, Od. 16.352 ; θείη ἄλλῃ ἐνὶ χώρῃ, auf eine andere Stelle setzen, 23.186 ; εἰς χώραν τινὸς καθίστασθαι, an Jemandes Stelle treten, Xen. Cyr. 2.1.23 ; χώραν παρέχειν, Raum geben, Arist. H.A. 10.3 ; ἐν χώρᾳ, κατὰ χώραν, an Ort und Stelle, ruhig auf seinem Platz, Her. u. Folgde ; Ἄρης δ' οὐκ ἔνι χώρᾳ Aesch. Ag. 78 ; κατὰ χώραν ἔχειν, sich an seinem Platze befinden, sich in Ruhe und Ordnung befinden, Ar. Plut. 367, Ran. 792, wie μένειν κατὰ χώραν, Eq. 1351 ; Her. 4.135, 201 ; Thuc. 4.75 (χώραν λείπειν, seinen Posten verlassen, 2.87); Plat. Tim. 83a u. öfter ; Isocr. 4.176 u. sonst ; κατὰ χώραν μένειν ἐᾶν τοὺς νόμους Dem. 24.5 ; ἐᾶν κατὰ χώραν, an seinem Platze lassen, nicht beunruhigen, Xen. Hell. 6.5.6 ; Sp., wie Pol. oft ; χώραν λαβεῖν, Platz fassen, in Ruhe und Ordnung kommen, Xen. Cyr. 4.5.37. – Uebrtr., die Einem im Leben angewiesene Stelle, Rang, Amt, Ehrenstelle, Pol. οἱ τὰς μεγίστας χώρας ἔχοντες, 1.43.1, vgl. 35.4.4 ; – ἐν χώρᾳ τινὸς εἶναι, an Jemandes Stelle sein, seinen Rang haben, geachtet sein wie Einer, ἐν ἀνδραπόδων χώρᾳ εἶναι, für einen Knecht gelten, Xen. An. 5.6.14, wie ἐν μισθοφόρου χώρᾳ εἶναι, Cyr. 2.1.18 ; vgl. Jacobs Ach.Tat. p. 957 ; ἐν οὐδεμιᾷ χώρᾳ εἶναι, in keinerlei Rang oder Ansehen stehen, für gar Nichts gelten, Xen. An. 5.7.28 ; vgl. Theogn. 152 χώρην μηδεμίην τινὸς θεῖναι, u. 820 ὀλίγη χώρη τινὸς τελέθει.
2) Land, Landstrich, Gebiet, Od. 8.573 ἅς τινας ἵκεο χώρας ἀνθρώπων ; Tragg., Δαρεῖος ἆρχε χώρας Aesch. Pers. 856, u. sehr oft, wie Soph.; Her. oft, u. Folgde, wie Plat., βασιλεύοντι χώρας Polit. 259a, sonst oft neben πόλις ; ἐπὶ χώρας εἶναι, im Lande, in der Heimat sein, Xen. Cyr. 7.5.68. – Das Land im Ggstz der Stadt, ὁ ἐκ τῆς χώρας σῖτος Xen. Mem. 3.6.13 ; χώρας γεωργία Plat. Epin. 975b ; – Landgut, Xen. Cyr. 8.4.28.

χώρα, -ας, ἡ
[in LXX for אֶרֶץ, מְדִינָה, etc. ;]
__1. most freq. in cl., a space, place.
__2. land, i.e.
__(a) a land, country, region: Mat.12:2, Mrk.5:10 6:55, Luk.2:8 15:13-15 19:12, Jhn.11:54, Act.13:49 27:27; χ. Γαλατική, Act.16:6 18:23; Τραχωνίτιδος, Luk.3:1; τ. Ἰουδαίας, Act.26:20; τ. Ἰουδαίων, Act.10:39; pl., τῆς Ἰουδαίας κ. Σαμαρείας, Act.8:1; Γεργεσηνῶν (Γερασηνῶν, Γαδαρηνῶν) Mat.8:28, Mrk.5:1, Luk.8:26; ἐν χ. καὶ σκιᾷ θανάτου, Mat.4:16;
__(b) land, property: Luk.12:16;
__(with) the country, opp. to the town; so in pl., Luk.21:21, Jhn.4:35, Jas.5:4.†
SYN.: ἄγρος, τόπος (cf. DCG, i, 591a; LS, see word χώρα, ad init.). (AS)