ή, όν [ῠ]
   I versé, répandu : αἷμα χυτόν, ESCHL. Eum. 682, sang répandu ; χυτὴ γαῖα, IL. 6, 464 ; 14, 114 ; 23, 256 ; OD. 3, 258, terre amoncelée pour une sépulture, tombe formée d’un amas de terre ; subst. οἱ χυτοί, HDT. 7, 37, les levées, les digues ; p. suite, formé d’un amas de terre : χυτὸς λιμήν, A.RH. 1, 987, port formé ou entouré de jetées ;
   II qu’on peut verser ou répandre, d’où :
      1 fondu, liquide : χ. ἄργυρος, TH. Lap. 60, argent fondu, vif-argent, mercure ; χυτὸν νέκταρ, PD. O. 7, 12, nectar liquide ; χυτὴ πίσσα, NIC. Al. 116, poix liquide ;
      2 qu’on peut fondre, fusible : λίθων χυτὰ εἴδη, PLAT. Tim. 61 b ; χ. λίθος, EPINIC. (ATH. 432 b) sorte de verre ;
   III qui se répand, càd. :
      1 flottant : χυτὴ χαίτη, NIC. Th. 503, chevelure longue et flottante ;
      2 qui s’épanche ou se produit au dehors : χυτὸν ἔρνος μαράθοιο, NIC. Th. 391, jeunes pousses de fenouil ;
      3 qui se répand au loin, vaste : χυτὴ Λιϐύη, OPP. C. 4, 111, la vaste Libye ;
      4 qui se répand en troupe, en masse ou de tous côtés : χυτοὶ ἰχθύες, ARSTT. H.A. 5, 9, 4, poissons qui voyagent en grandes troupes (d’ord. ῥυάδες).

Étym. vb. de χέω.

ή, όν, (< χέω) poured, shed, αἷμα χυτόν blood shed, A. Eu. 682. of dry things, heaped up, Hom., only in phrase χυτὴ γαῖα a mound of earth, esp. a sepulchral mound, like χῶμα, Il. 6.464, 14.114, Od. 3.258; so χυτῇ θινί Oppian. H. 2.635; χυτὰ κόνις IG 14.1721.5 (Rome), cf. 12(8).38.4 (Lemnos); also χυτή alone (sc. γαῖα) Epigr.Gr. 1034.25 (Callipolis). Subst., χυτός, ὁ, = χῶμα, mound, bank, dyke, Hdt. 7.37. χ. λιμήν protected by a mole or mound, A.R. 1.987, ubi v. Sch.
cast, melted, ἀρτήματα λίθινα χυτά Hdt. 2.69; ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου Epin. 1.8; χ. ἄργυρος, πίσσα, Thphr. Lap. 60, Nic. Al. 116; χαλκός Orib. 49.3.8; τὰ χυτά things fused or welded together, Iamb. in Nic. p. 81P.
that can be liquefied, fusible, Pl. Ti. 58d, 61c; opp. ἐλατός, Arist. Mete. 378a27. generally, liquid, fluid, flowing, νέκταρ Pi. O. 7.7; θάλασσα AP 6.66 (Paul. Sil.); poet. also of the hair, flowing, streaming, Nic. Th. 503; χ. ἔρνος a luxuriant shoot or sprout, ib. 391.
in shoals, χυτοὶ ἰχθύες, of fish caught in nets, Arist. HA 543a1. χυτή, ἡ, case or jacket enclosing a wooden model of an engine, Hero Bel. 96.10.

adj. verb. von χέω,
1) gegossen, ausgegossen, u. von trockenen Dingen, geschüttet, aufgeschüttet ; χυτὴ γαῖα, aufgeschüttete Erde, Erd- u. bes. Grabhügel, Il. 6.464, 14.114, 23.256, Od. 3.258 ; – οἱ χυτοί = χώματα, Wälle, Dämme, Her. 7.37 ; – χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔθεντο Ap.Rh. 4.1536.
2) flüssig gemacht, geschmolzen ; ἀρτήματα λίθινα χυτά Her. 2.69, vom Glase ; vgl. ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου Epinic. bei Ath. X.432b ; καὶ ἄπηκτον Arist. H.A. 3.17.
3) übh. fließend, flüssig ; νέκταρ Pind. Ol. 17.7 ; πίσσα Nic. Al. 116 ; – auch vom Haupthaare, wallend, Ther. 503.
4) angeschwemmt, angespült,
5) übertr., nach allen Seiten hin ergossen, weit verbreitet, dah. in Menge vorhanden, χυτοὶ ἰχθύες, die in großen Schwärmen wandernden Zugfische (sonst ῥυάδες), Arist. H.A. 5.9.

1. poured, shed , αἷμα χυτόν blood shed , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
2. of dry things, shot out, heaped up , χυτὴ γαῖα a mound of earth, a sepulchral mound, [Homer (8th/7th c.BC)]:—;as Substantive, χυτός, οῦ, = χῶμα, a mound, bank, dike , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
3. melted , ἀρτήματα λίθινα χυτά pendants of melted stone, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
4. generally, liquid, flowing , [Pindar (Refs 5th c.BC), variant datesAnthology Palantina (ML)