'(impf. ἔχρῃζον, f. χρῄσω, ao. ἔχρῃσα, pf. inus.) :
   I manquer de, avoir besoin, gén. IL. 11, 835 ; OD. 17, 121, 558 ; HÉS. O. 498 ; etc. ; XÉN. Cyr. 4, 5, 22, etc. ; abs. au part. pauvre, indigent, OD. 11, 340 ; HÉS. O. 349 ; avec un inf. avoir besoin de, SOPH. O.C. 1208 ;
   II demander, solliciter, désirer :
      1 avec un rég. de ch. au gén. : τινός, HÉS. O. 365 ; HDT. 5, 30 ; 9, 87 ; ESCHL. Ch. 530, etc. qqe ch. ; à l’acc. particul. avec un pron. neutre ou un adj. : ὅσον γε χρῄζεις, SOPH. O.R. 365, tout ce que tu voudras ; ὅσια χρῄζων, EUR. Suppl. 123, demandant des choses pieuses ; cf. HDT. 7, 38 ; SOPH. O.R. 595, etc. ; avec un inf. : τί δῆτα χρῄζεις ; ἦ δόμους στείχειν ἐμούς ; SOPH. O.C. 643, que désires-tu ? venir dans ma demeure ? cf. HDT. 1, 152 ; 4, 83 ; 8, 58 ; ESCHL. Pr. 233, etc. ; SOPH. O.R. 91, etc. ; THC. 3, 109 ; XÉN. An. 5, 7, 17, etc. ; avec une prop. inf. : φύλακα παιδός σε τοῦ ἐμοῦ χρηΐζω γενέσθαι, HDT. 1, 41, je désire que tu surveilles mon enfant ; cf. HDT. 9, 110 etc. ;
      2 avec un rég. de pers. au gén. suivi d’un inf. : ἐχρήϊζε τῶν Ἀθηναίων προσχωρῆσαι, HDT. 9, 55, il priait les Athéniens de se rapprocher ; avec un gén. de pers. et un gén. de ch. : τῶν δ' ἐγὼ ὑμέων χρηΐζων συνέλεξα (ὑμᾶς) HDT. 7, 53, voici ce que je désire de vous et pourquoi je vous ai réunis ; avec παρά et le gén. : χρηΐζειν παρά τινος, Ps.-HDT. V. Hom. 17, solliciter de qqn ; abs. au part. χρῄζων, litt. désirant, voulant, p. suite, bienveillant, favorable, THGN. 952 ; ESCHL. Ch. 340, 815 ; EUR. Suppl. 597 ; subst. au neutre τὸ χρῇζον, EUR. I.A. 1017, l’objet d’une demande, le désir.

➳ Prés. ind. ion. χρηΐζω, IL. 11, 835 ; OD. 17, 121, 558 ; HDT. ll. cc. ; dor. χρῄσδω, THCR. Idyl. 8, 11, 12, d’où 3 pl. χρῄσδοντι, THCR. Idyl. 15, 28 ; mégar. χρῄδδω, AR. Ach. 734. Impf. ion. ἐχρήϊζον, HDT. 1, 112 ; 4, 83. Fut. ion. χρηΐσσω, HDT. 7, 38. Ao. inf. ion. χρηΐσαι, HDT. 5, 65 ; part. ion. χρηΐσας, HDT. 5, 20 ; 7, 38.

Étym. χρεία.

'

(seul. prés. et impf.) rendre un oracle, ESCHL. Ch. 336, 802 ; SOPH. O.C. 1426 ; EUR. Hel. 516.

Étym. χράω.

= χράω² A. 1, deliver an oracle, foretell, only in E. Hel. 516 (lyr. ; leg. χρήσασ΄).

Thgn. 958, A. Pr. 376, Ar. Nu. 891 (anap.), Th. 3.109, etc. ; in Att. hardly found exc. in pres. and impf. (but v. infr. II); Ep. and Ion. χρηΐζω, as always in Hom., and Hdt. 1.41, 5.19, 30, 9.87; written χρηιΐζω, SIG 57.41 (Milet., v BC); also χρεΐζω, Herod. 7.64; Dor. χρῄζω SIG 56.23 (Argos, v BC); also χρήζω ib. 1006.3 (Cos, iii BC); χρείζω ib. 953.27 (Calymna, ii BC); sicil. Dor. χρῄσδω Theoc. 8.11; Megar. Dor. χρῄδδω Ar. Ach. 734; fut. χρῄσω Ti.Locr. 99a, Ion. χρηΐσω Hdt. 7.38; aor. Ion. χρηΐσαι prob. Id. 5.65; part. χρηΐσας ib. 20, 7.38; (< χρή) : — want, lack, have need of, c. gen., χρηΐζοντα… ἰητῆρος Il. 11.835; εἴρετο… ὅττευ χρηΐζων ἱκόμην Od. 17.121, cf. 558; οὐδ’ ἐμοῦ διδασκάλου χρῄζεις A. Pr. 376; δύο χρῄσει [μεσοτάτων] Ti.Locr. l.c. ; abs. in part. χρηΐζων needy, poor, Od. 11.340, Hes. Op. 351.
desire, long for, crave, χρηΐζειν ἀπεόντος ib. 367; τοῦτον ὦν δοκέω… ποιήσειν ὧν ἂν χρηΐζωμεν Hdt. 5.30; χρημάτων χ. Id. 9.87; βορᾶς A. Ch. 530; τοῦ μακροῦ χ. βίου Soph. Aj. 473; rarely c. acc., πᾶν μᾶλλον δοκέων μιν χρηΐσειν ἢ τὸ ἐδεήθη Hdt. 7.38; ὥστ’ ἄλλα χρῄζειν S. OT 595, cf. E. Supp. 123; an inf. may freq. be supplied, φράζε… ὅ τι χρῄζεις (sc. φράζειν) Ar. Nu. 359, cf. 453 (both anap.); ἴθ’ ὅποι χρῄζεις (sc. ἰέναι) ib. 891 (anap.), cf. Th. 751, A. Pr. 928, S. OT 365; τί δῆτα χρῄζεις· ib. 622, OC 643. c. acc. pers. et inf., ask or desire that one should do a thing, Hdt. 1.41, 112, 152, al. ; so c. gen. pers. et inf., desire of one to do, Id. 5.19, 65, 9.55; in Trag., c. inf. only, desire to do a thing, A. Pr. 235, 285, al., S. OT 91, E. Hec. 347, etc. ; rare in Prose, Th. 3.109, X. Cyr. 1.6.15. c. dupl. gen. pers. et rei, τῶνδε ἐγὼ ὑμέων χρηΐζων συνέλεξα hdt. 7.53. χρῄζειν παρά τινος c. inf., Ps.-Hdt. Vit. Hom. 17. part. χρῄζων is used abs. for εἰ χρῄζει, if one will, if one chooses, Thgn. 958, A. Ch. 340 (anap.); ἄλλα φανεῖ χρῄζων (sc. Ἑρμῆς) if propitious, ib. [815] (lyr.); ἢν τὸν θεὸν χρῄζοντ’ ἔχῃ E. Supp. 597; ποταγγελλέτω ὁ χρῄζων, = ὁ βουλόμενος, IG 12(1).677.34 (Ialysus); also τὸ χρῇζον your solicitation, E. IA 1017. Pass., χρησθείς is f.l. in S. Ant. 24.

bei den Att. nur im praes. u. impf. gebr., ep. u. ion. χρηΐζω, doch bei Her. gew. χρῄζω od. χρήζω geschrieben, dor. χρῄσδω, Theocr. 8.11, und χρῄδδω, Ar. Ach. 699, – brauchen, nötig haben, bedürfen ; c. gen., Il. 11.835, Od. 17.121, 558 ; Her. 5.30 ; οὐδ' ἐμοῦ διδασκάλου χρῄζεις Aesch. Prom. 374 ; Ch. 523 ; im part. ohne Casus, dürftig, arm, Od. 11.340 ; Hes. O. 353 ; – wonach verlangen, sich wonach sehnen, τινός, Hes. O. 369 ; dah. fordern, verlangen, wünschen, mit dem bloßen infin., Her. 1.152, 4.83, 8.58 u. oft, wie Tragg., τοὺς σοὺς δὲ πόνους χρῄζω διὰ παντὸς ἀκοῦσαι Aesch. Prom. 283 ; Soph. öfter, der auch χρῃσθεὶς σὺν δίκῃ – δικαίᾳ καὶ νόμῳ vrbdt, Ant. 24 (d.i. nach dem Schol. παραγγελθείς, Andere erkl. es = χρησάμενος); mit gen. der Person, von der man Etwas erbittet, u. dem infin., Her. 5.19, 65, 9.55 ; auch mit doppeltem gen. der Person u. der Sache, 7.53 ; selten c. accus. der Sache, 7.38 ; mit acc. c. inf., 1.41, 9.110 ; παρά τινος, vit.Hom. 17 ; σύ θην ἃ χρῄζεις, ταῦτ' ἐπιγλωσσᾷ Διός Aesch. Prom. 928 ; φράζε, ὅ, τι χρῄζεις Ar. Nub. 358 ; ὅ, τι χρῄζεις, ποίει Th. 751 ; – μὴ ἔχρῃζες θανεῖν, wie μὴ ὤφελες, du solltest nicht gestorben sein, d.i. o wärest du doch nicht gestorben, Soph. O.C. 1713 ; – seltner in att. Prosa ; Tim.Locr. 99a ; Thuc. 3.109 ; τέως ἂν χρησθῇ Dem. 21.16 ; τινός, Xen. Cyr. 1.6.15, 2.1.18, 4.5.22 ; Sp., wie Luc. paras. 2 u. Plut. öfter.
Ohne Casus, wie χράω, ein Orakel erteilen, prophezeien, Aesch. Ch. 802, Eur. Hel. 523.

χρῄζω
(< χρή) [in LXX Jdg.11:7, 1Ki.17:18 A * ;]
to need, have need of: with genitive of thing(s), Mat.6:32, Luk.11:8 12:30, 2Co.3:1; with genitive of person(s) before ἐν, Rom.16:2.†
(AS)