(ao. ἔχριμψα ; ao. pass. ἐχρίμφθην) toucher légèrement la surface, effleurer, d’où :
   I tr. :
      1 mener tout auprès : σύριγγα, SOPH. El. 721, conduire la roue d’un char de manière à raser la borne ; d’où au pass. χρίμπτεσθαι πέλας, OD. 10, 516, s’approcher tout près ;
      2 p. ext. s’avancer : ἐκ γενύων χριμφθεὶς γόος, PD. P. 12, 37, un gémissement étant sorti de sa bouche ;
   II intr. s’approcher de, effleurer, dat. EUR. Ion 156, Andr. 530 ; abs. A.RH. 3, 1286 ;

Moy. :
      1 tr. mener tout auprès, approcher : τι, EUR. Hel. 533, qqe ch. ; τι ποτί τι, THCR. Idyl. 25, 144, frapper une chose contre une autre ;
      2 intr. s’approcher de, gén. EUR. fr. 475, 18 Nauck ; d’ord. dat. HH. Ap. 439 ; ESCHL. Eum. 185 ; EUR. Ph. 99, 809, Cycl. 406, etc.

➳ Ao. 3 sg. poét. χρίμψε, A.RH. 3, 1286.

Étym. cf. χρίω.

bring near; Act. in Hom. only in compd. ἐγχρίμπτω; πόδας χρίμπτουσα ῥαχίαισι keeping one΄s steps close along the shore, A. Pr. 713; ὑπ’ ἐσχάτην στήλην ἔχριμπτ’ ἀεὶ σύριγγα kept the axle close to the post, S. El. 721; — Med., πόδα χριμπτόμενος εἰναλίῳ κώπᾳ E. Hel. 526 (lyr.); χρίμψασθαι ποτὶ πλευρὰ κάρη Theoc. 25.144; — more freq. in Pass., touch the surface of a body, graze, scratch, χριμφθεὶς πέλας grazing near, close even to touching, Od. 10.516; ἐκ γενύων χριμφθεὶς γόος the wail or cry forcing its way to the ear from the clenched jaws, Pi. P. 12.21; generally, draw near, approach, c. dat., δόμοισι τοῖσδε χρίμπτεσθαι A. Eu. 185; τείχεσι χριμπτομένα E. Ph. 809 (lyr.); δόμοις ib. 99; ἐχριμπτόμην Κύκλωπι Id. Cyc. 406; τόπους εἰς τούσδε Critias 16.4 D. ; also in aor.1 Med., ἀμάθοισιν ἐχρίμψατο νηῦς h.Ap. 439; ὅτεῳ χριμψαίατο λύθρον Euph. 50; c. gen., νεκροθήκης οὐ χριμπτόμενος E. Fr. 472.18 (anap.). intr. in Act., αὐδῶ μὴ χρίμπτειν θριγκοῖς Id. Ion 156 (lyr.); λίσσου, γούνασι δεσπότου χρίμπτων Id. Andr. 530 (lyr.); abs., χρίμψε κιών A.R. 3.1286.

poet. verstärkte Form statt χρίω, an der Oberfläche eines Körpers, bes. an der Haut leicht hinfahren lassen, dah. pass. daran hinstreifen, berühren, ritzen, verwunden (vgl. χράω, χραίνω); χριμφθεὶς πέλας, nahe gekommen, Od. 10.516 ; τείχεσι χριμπτομένη Eur. Phoen. 816, vgl. Ion 159 ; χριμφθεῖσα μύωπι, mit dem Stachel, Sporn geritzt, v.l. für χρισθεῖσα bei Aesch. (s. χρίω); τὸν ἐκ γενύων χριμφθέντα γόον Pind. P. 12.21, von der aus den krampfhaft geschlossenen Kiefern sich mühsam hervordrängenden Klage. – Auch act. in intr. Bdtg, ὑπ' αὐτὴν ἐσχάτην στήλην ἔχων ἔχριμπτ' ἀεὶ σύριγγα Soph. El. 771 ; ἁλιστόνοις γ' ὑπὸ χρίμπτουσα ῥαχίαισιν Aesch. Prom. 715 ; αὐδῶ μὴ χρίμπτειν θριγκοῖς Eur. Ion 156 ; Ap.Rh. 3.1286.
Med. χρίμψασθαι, sich nähern, τινί, H.h. Apoll. 439 ; ὠσὶ χρίμπτεται βοά Aesch. Spt. 84, vgl. Eum. 176 ; ποτὶ πλευρὰ χρίμψασθαι κάρη Theocr. 25.144.