η ou ος, ον [ῐ]
   I qui rend ou peut rendre service, particul. :
      1 utile, profitable, avantageux, en parl. de choses, THGN. 406 ; ATT. ; en parl. de ce qui est utilisable en campagne, THC. 5, 118 ; cf. XÉN. An. 1, 6, 1, etc. ; de la monnaie qui a cours, XÉN. Vect. 3, 2, etc. ; p. opp. à ἄχρηστος, EUR. I.A. 521 ; PLAT. Rsp. 411 e, etc. ; πόλει παρασχεῖν σῶμα χρήσιμον, EUR. Suppl. 887, se rendre (litt. rendre son corps) utile à la cité ; σώφρονος ἀπιστίας οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς, EUR. Hel. 1618, rien n’est plus utile aux mortels qu’une sage défiance ; χρήσιμος πρός τι, THC. 8, 76 ; EUR. Hipp. 482 ; XÉN. Mem. 2, 7, 7 et 8 ; PLAT. Leg. 648 a, Eryx. 401 b ; εἴς τι, XÉN. Vect. 4, 42 ; PLAT. Leg. 796 d, etc. ; ἐπί τι, PLAT. Gorg. 480 b, 481 b, etc. ; ἐπί τινι, PLAT. Rsp. 333 c ; κατά τι, PLAT. Rsp. 528 c, etc. ; περί τι, ISOCR. 256, etc. utile à qqe ch., avantageux pour qqe ch. ; τὸ χρήσιμον, PLAT. Hipp. ma. 295 e ; PLUT. M. 34 b, etc. l’utilité ; τὸ χρ. τινος, PLUT. M. 227 b, etc. l’utilité de qqe ch. ; en parl. de pers. : παρασχεῖν ἑαυτὸν χρήσιμον, en prose att. XÉN. Hell. 4, 8, 5, se rendre utile ; οἱ χρήσιμοι, DÉM. 19, 7, ou τὸ χρήσιμον, PLUT. Pomp. 61, les bons citoyens ; χρήσιμός τι, XÉN. Cyr. 7, 2, 29 ; An. 2, 5, 23 ; Mem. 2, 7, 7 ; 3, 1, 7 ; Œc. 1, 11 ; PLAT. Gorg. 480 b, etc. utile en qqe ch. ;
      2 p. suite, de bonne qualité, en parl. de choses : ποὺς χρήσιμος, SOPH. O.R. 868, pied sûr, ferme ; τὸ χρήσιμον φρενῶν, EUR. Ph. 1740, la sagesse, la prudence ; en parl. de pers. : τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι, XÉN. Lac. 5, 9, hommes mieux constitués ;
   II dont on tire parti, utilisé, fréquenté, en parl. d’un lieu sacré, HDT. 2, 78.

• Cp. -ώτερος, XÉN. Mem. 2, 3, 1 ; 3, 12, 3 ; Lac. 5, 9 ; • Sup. -ώτατος, PLAT. Leg. 650 b.

➳ Fém. -ος, THC. 8, 76 ; XÉN. Mem. 3, 8, 8 ; 3, 12, 7 ; 4, 6, 10 ; ISOCR. 414 ; DÉM. 193, etc.

Étym. χράομαι.

η, ον, also ος, ον X. Mem. 3.8.8, Pl. Grg. 480b, R. 333b; (< χράμαι) : — useful, serviceable, first in Thgn. 406; εἰς ἀνάγκαν, ἔνθ’ οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται S. OT 878 (lyr.); τὸ χ. φρενῶν the excellence of…, E. Ph. 1740 (lyr.); τὸ αὐτίκα χ. Th. 3.56; ἡ διὰ τὸ χ. φιλία Arist. EN 1159b13; τὰ χ. Men. Mon. 579; χ. εἴς τι useful for something, Hdt. 4.109, Ar. Pl. 493 (anap.), Pl. R. l.c. ; ἐπί τι Id. Grg. l.c. ; πρός τι E. Hipp. 482 (Comp.); ἰδίᾳ ἑκάστῳ χ. καὶ ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ ὠφέλιμα X. Cyr. 6.2.34; τοῦτ’ οὖν τί ἐστι χρήσιμον· Ar. Nu. 202; χρήσιμόν ἐστι, c. inf., Id. Av. 382 (troch.). of persons, serviceable, useful, S. Aj. 410, D. 20.7, etc. ; Comp. -ώτερος Pl. Lg. 819c; esp., like χρηστός, a good and useful citizen, χ. πόλει E. Or. 910; χ. πολίτης Eup. 118; χ. τινι Is. Fr. 16.1; ἐπί τι D. 25.31; τοὺς εὐπόρους δεῖ χ. αὑτοὺς παρέχειν τοῖς πολίταις to show themselves useful, serviceable to the state, Id. 42.22, cf. E. Supp. 887, Is. Fr. 10.1 (Comp.); τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι more able-bodied, X. Lac. 5.9; opp. ἀργαλέος τὴν ὄψιν, Aeschin. 1.61.
used, made use of, τέμενος χρησιμώτατον a muchfrequented sanctuary, dub. in Hdt. 2.178. χρησίμη διαθήκη an available (i.e.
authentic) will, Is. 6.30. νομίσματα οὐ χρήσιμα ἔξω money that will not pass abroad, X. Vect. 3.2. Adv., χρησίμως ἔχειν to be serviceable, Th. 3.44, X. Cyr. 8.5.9; χ. τινὶ σωθῆναι with advantage to him, Th. 5.91, cf. J. BJ 6.2.9; τὰ χρησίμως λεγόμενα Plu. 2.36d.

auch 2 Endgn,
1) brauchbar, tauglich, geschickt, geeignet, übh. gut u. tauglich in seiner Art ; zuerst bei Theogn., häufig bei Her.; ἔνθ' οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται Soph. O.R. 878, er kann den Fuß nicht brauchen, nicht fest stehen ; πόλει παρασχεῖν σῶμα χρήσιμον Eur. Suppl. 887 ; Ggstz von ἄχρηστος I.A. 521 ; λέγει χρησιμώτερα πρὸς συμφοράν Hipp. 482 ; σώφρονος ἀπιστίας οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς Hel. 1634 ; Ar.; u. in Prosa : εἴς τι, Plat. Rep. I.333b ; ἐπί τι, Gorg. 480b ; πρός τι, Legg. I.648a, u. öfter ; τὸ χρήσιμον, der Nutzen, Eur. Phoen. 1741 ; τὸ αὐτίκα χρ. Thuc. 3.56.
2) auch von Menschen, tüchtig, bes., wie χρηστός, ein guter, nützlicher Staatsbürger, Wolf Dem. Lept. p. 222 (19.7); Soph. Aj. 404 ; χρήσιμοι πόλει Eur. Or. 908 ; παρασχεῖν ἑαυτὸν χρήσιμον, sich um den Staat verdient machen, Ggstz ἀργαλέος τὴν ὄψιν, Aesch. 1.61 ; χρησιμώτατον πρός τι Arist. Nicom. 10.1.4 ; τοῖς σώμασι χρησιμώτεροι, die mit tüchtigern Leibern, die mehr aushalten oder ihre Leiber besser brauchen können, Xen. Lac. 5.9 ; χρήσιμός τι Cyr. 7.2.29. – Auch = gebraucht, benutzt, τέμενος χρησιμώτατον, ein viel besuchter heiliger Ort, Her. 2.178.

χρήσιμος, -η, -ον
(< χράομαι), [in LXX: Gen.37:26 בֶּצַע etc. ;]
useful: 2Ti.2:14.†
(AS)