ά, όν :
   I d’un vert tendre comme les jeunes pousses, d’où :
      1 d’un vert clair ou pâle, d’un vert jaunâtre, en parl. de la moisson nouvelle, OD. 16, 47 ; THC. 4, 6, etc. ; de jeunes feuilles, de fleurs, EUR. I.A. 1297, Bacch. 18 ; THCR. Idyl. 79, etc. ; en parl. des montagnes, HH. Ap. 223, etc. ;
      2 d’un jaune pâle ou clair, en parl. du miel, IL. 11, 631 ; OD. 10, 234 ; de l’or, ARTÉM. 1, 79 ; du sable, SOPH. Aj. 1064 ;
      3 p. ext. pâle en gén., de couleur terne ou grise, ép. de la mer, TRAG. (PLUT. M. 767 f) ; de l’eau, ANTH. 9, 669 ; du brouillard, HÉS. Sc. 265 ; de l’Achéron, ANTH. 7, 486 ; en parl. d’un corps malade, THC. 2, 49 ; HPC. Progn. 2, 4, 6 ; en parl. de pers. qui pâlissent de crainte, IL. 10, 376 ; 15, 4 ; d’où en parl. de la crainte elle-même, IL. 7, 479 ; 8, 77 ; OD. 11, 43, 633, etc. ; ESCHL. Suppl. 566 ; EUR. Suppl. 599 ;
   II vert, p. opp. à sec, càd. qui a toute sa sève, encore frais : ῥόπαλον χλωρόν, OD. 9, 320, massue de bois encore vert ; ἀμύγδαλα χλωρά, ATH. 53 d, amandes encore vertes ; p. ext. :
      1 frais, récent : τυρὸς χλωρός, AR. Ran. 559, fromage frais ; de même en parl. de l’huile, LYS. 167, 8 ; du poisson (p. opp. aux conserves) ATH. 309 b ; χλ. αἷμα, SOPH. Tr. 1055 ; EUR. Hec. 129, sang frais, jeune ; χλωρὸν δάκρυ, EUR. Med. 906, 922, Hel. 1189, etc. larme fraîchement versée ; χλωρὰ καὶ ἔναιμα πράγματα, GORG. (ARSTT. Rhet. 3, 3) affaires toutes fraîches et récentes (litt. où circulent la sève et le sang) ;
      2 qui est dans toute sa force : χλωρὸν γόνυ, THCR. Idyl. 14, 70, genou encore vert, càd. souple et agile.

• Cp. χλωρότερος, SAPPH. 2, 14.

Étym. χλόος.

ά, όν, greenish-yellow, pale green, χλωραὶ ῥῶπες Od. 16.47; ὄρος… χλωρόν h.Ap. 223; χλωραὶ ἐλάται Pi. Fr. 167, E. Ba. 38; χλωραῖς ὑπὸ βάσσαις S. OC 673 (lyr.); χλωρὰν ἀν’ ὕλην E. Hipp. 17; δόνακι χλωρὸν Εὐρώταν Id. Hel. 349 (lyr.), cf. S. Ant. 1132 (lyr.); also in Prose, σίτου ἔτι χ. ὄντος Th. 4.6; τὰ φυόμενα χ. τὸ πρῶτον εἶναι Thphr. Sens. 78; ἡ χ. the green plaster, Androm. ap. Gal. 13.470; χλωρὸς λίθος, = σμάραγδος, PHolm. 5.10; of sea-water, Poet. ap. Plu. 2.767f (cf. E. Fr. 1084); of other water, AP 9.669.3 (Marian.); χλωρά, ἡ, green paint, as a stage-property to represent a river in scenery, Pap. in Eos. 32.30 (v/vi AD).
yellow, μέλι χ. Il. 11.631, Od. 10.234; ἀμφὶ χλωρὰν ψάμαθον on the yellow sand, S. Aj. 1064; ᾠοῦ τὸ χ.
yolk of egg, Zopyr. ap. Orib. 14.61.1. generally, pale, pallid, χλωρὸς ἀδάμας Hes. Sc. 231; most freq., of persons, pale, χλωρὸς ὑπαὶ δείους Il. 10.376, 15.4; χ. Ἀχλύς (personified) Hes. Sc. 265; χλωροτέρα… ποίας ἔμμι Sappho 2.14; hence as an epith. of fear, χλωρὸν δέος Il. 7.479, Od. 11.43, etc. ; χλωρῷ δείματι A. Supp. 566 (lyr.), cf. E. Supp. 599 (lyr.); in Medic. writers, yellow, biliouslooking, ὀφθαλμοὶ χλωρότεροι v.l. in Hp. VM 10; χρῶμα χ. ἴσχειν Id. Prog. 24; σῶμα… οὔτε χ. ἀλλ’ ὑπέρυθρον Th. 2.49; also χ. πτύελος, οὖρον, Hp. Prog. 14, VM 10 (Comp.). without regard to colour, green, i.e.
fresh, opp. dry, esp. of wood, ῥόπαλον… χλωρὸν ἐλαΐνεον of green olive-wood, Od. 9.320, cf. 379; opp. αὖος, Hes. Op. 743; τὰ σφόδρα χ. ἄκαυστα Arist. Mete. 387a22; χ. ξύλα ib. 374a5, al. ; of various things, χλωραὶ ἐέρσαι Pi. N. 8.40; τυρὸς χ.
fresh cheese, Ar. Ra. 559, Lys. 23.6; of fish, fresh, not salted, Ath. 7.309b; of fruit, fresh picked, IG2². 1013.23, Dsc. 1.113. metaph, fresh, blooming, χλωρόν τε καὶ βλέποντα Trag. ap. Hsch. (perh. to be read in A. Ag. 677 for καὶ ζῶντα καὶ β.)· λειμὼν ἄνθεσι (sed fort. ἔρνεσι) θάλλων χλωροῖς E. IA 1297 (lyr.); χλωρὸν γόνυ Theoc. 14.70; χ. αἷαμα fresh, living, S. Tr. 1055, E. Hec. 127 (anap.); χ. δάκρυ fresh, bursting tear, E. Med. 906, cf. 922, Hel. 1189; χλωρὰ δακρύων ἄχνα S. Tr. 847 (lyr.); οἴνου χλωραὶ σταγόνες sparkling, E. Cyc. 67 (lyr.). metaph, unripe, χ. καὶ ἄναιμα πράγματα Gorg. Fr. 16. (Not contr. fr. χλοερός but cogn. with it and χλόη.)

poet. auch χλοερός u. χλοηρός,
1) eigtl. von der Farbe der jungen Saat, od. der ersten Keime, blaßgrün, grüngelb ; χλωραὶ ῥῶπες Od. 16.47 ; χλωρὸν ὄρος h.Apoll. 223 ; χλοερὸς ὄζος Hes. Sc. 393 ; auch von der gelben Farbe des Honigs, μέλι χλωρόν Il. 11.631, Od. 10.234 ; – λίβανος, ἐλάται, Pind. frg. 148 ; χλωραῖς ὑπὸ βάσσαις Soph. O.C. 679 ; χλωρά τ' ἀκτὰ πολυστάφυλος Ant. 1120 ; τὸν δόνακι χλωρὸν Εὐρώταν Eur. Hel. 349 ; ὕλη Hipp. 17 ; auch χλωρὸς οἶνος, Eur. Cycl. 67, wahrscheinlich derselbe, der bei Ath. I.26c κιρρός heißt ; σίτου ἔτι χλωροῦ ὄντος, als Zeitbestimmung, Thuc. 4.6. – Uebh. blaß, bleich, farblos, falb ; von der Farbe des Stahls, χλωρὸς ἀδάμας Hes. Sc. 231, wie πολιός ; bes. χλωρὸν δέος, blasse Furcht, Il. 7.479 u. öfter, da Furcht bleich macht, Il. 10.376 ἔστη χλωρὸς ὑπαὶ δείους, wie χλωροὶ ὑπαὶ δείους 15.4 ; χλωρῷ δείματι θυμὸν πάλλοντο Aesch. Suppl.; ἀχλὺς χλωρή, farblose Finsternis, Hes. Sc. 265 ; ὕδωρ Jacobs AP p. 615 ; vgl. Sappho 5.14 in B.A.; χεῦμα Ἀχέροντος Anyte 19 (VII.486); auch der Sand hat diese Farbe, Soph. Aj. 1043 ; σῶμα Thuc. 2.49, in der Krankheit.
2) ohne Rücksicht auf Farbe, grün, d.i. frisch, im Ggstz zum Trocknen, Dürren, bes. vom Holze, μοχλὸς χλωρός, ῥόπαλον χλωρόν, Od. 9.320, 379 ; Ggstz αὖος Hes. O. 745 ; ἐέρσαι Pind. N. 8.40 ; sp.D.; von Früchten, dem ξηρός entgegengesetzt, Ath. II.53 ; τυρός, frischer Käse, Ar. Ran. 559, Lys. 23.6 ; vgl. Phryn. in B.A. 73 ; eben so vom frischen eingepökelten Fleisch u. von frischen Fischen, Sp., wie Ath. VI.309. – Die Uebertr. des Gorgias χλωρὰ καὶ ἔναιμα πράγματα tadelt Arist. rhet. 3.
3) übertr., frisch, jugendlich, blühend, kräftig ; χλοερὰ μέλεα Theocr. 27.66 ; γόνυ 14.70 ; so χλωρὸν αἷμα, jugendliches, frisches Blut, Soph. Trach. 1044 ; Eur. Hec. 124 ; zart, weich, δάκρυα Eur. Med. 906, 922, Hel. 1205, zarte Tränen, wenn es nicht wie das homerische θαλερὸν δάκρυ »vollschwellend«, »reichlich« ist ; χλωρὰ δάκρυα auch Anyte 18 (VII.646); χλωρὰν τέγγει δακρύων ἄχναν Soph. Trach. 844.

χλωρός, -ά, -όν
(< χλόη), [in LXX for יֶרֶק, etc. ;]
__(a) pale green: χόρτος, Mrk.6:39, Rev.8:7; πᾶν χ., Rev.9:4;
__(b) pale: ἵππος, Rev.6:8.†
(AS)