(ao. ἐχείμηνα ; pf. pass. κεχείμασμαι) :
      1 tr. : agiter, ballotter, en parl. d’une tempête, au pass. être battu de la tempête, HDT. 8, 118 ; fig. agiter, troubler, ARSTT. Poet. 17, 3 ; ANTH. 12, 157 ; au pass. être agité, être bouleversé, PD. P. 9, 57 ;
      2 intr. être orageux, être agité par la tempête, ANTH. 7, 652 ; fig. être agité comme une mer orageuse, ANTH. 12, 157 ; 12, 167, 3 ; abs. χειμαίνοντος, THCR. Idyl. 9, 20, quand il fait mauvais temps ou pendant l’hiver.

➳ Pf. pass. 3 pl. κεχείμανται, PD. P. 9, 57.

Étym. χεῖμα.

aor.1 ἐχείμηνα (v. infr.), drive by a storm; — Pass., to be driven by a storm, be tempest-tossed, Hdt. 8.118; metaph, φόβῳ κεχείμανται φρένες Pi. P. 9.32. metaph, disturb as by a storm, χειμαίνει ὁ χειμαζόμενος he who is himself in distress brings others into a like state, Arist. Po. 1455a31; χειμαίνει δ’ ὁ βαρὺς πνεύσας Πόθος AP 12.157 (Mel.). intr., to be stormy, θάλασσα… ἄγρια χειμήνασα ib. 7.652 (Leon.) impers., χειμαίνοντος when it is winter, Theoc. 9.20.

trans., wie χειμάζω, bes. durch Sturm bedrängen, bestürmen, u. pass. dem Sturm ausgesetzt sein, vom Sturme leiden, Her. 8.118 ; auch übertr., φόβῳ κεχείμανται φρένες, die Seele ist von Furcht heftig bewegt, Pind. P. 9.33 ; – intr., stürmisch sein, χειμήνασα θάλαττα Leon.Tar. 74 (VII.652); u. übertr., πόθος Mel. 29, 45 (XII.157, 167).