'(f. άσω ; ao. pass. ἐχειμάσθην, pf. κεχείμασμαι) :
A tr.
   I. 1 ballotter, agiter, en parl. de la tempête, acc. DS. 1, 41 ; d’où au pass. être battu de la tempête (sur mer) ESCHL. Pr. 840 ; PLAT. Phil. 29 a ; PLUT. Demetr. 33 ; LUC. D. deor. 26, 2, etc. ; NT. Ap. 27, 18, etc. ; en parl. des vaisseaux, THC. 3, 69 ; 8, 32, 80 ; PLAT. Ion 540 b ; PLUT. M. 1057 e, etc. ; être surpris par un orage (sur terre) PLUT. Them. 18, M. 185 e ;
      2 chasser ou balayer comme fait une pluie d’orage, acc. TH. fr. 14, 7 ;
      3 fig. troubler, agiter, bouleverser, acc. SOPH. O.R. 101 ; d’où au pass. être agité, troublé, bouleversé, être agité par la souffrance, par l’infortune, SOPH. Ph. 1489 ; EUR. Suppl. 269, etc. ; AR. Ran. 361 ; PLAT. Theæt. 170 a, etc. ; joint à ἀπορεῖν, PLAT. Lach. 194 c, Phil. 29 b ; χ. τινί, SOPH. Ant. 391, être troublé par qqe ch. ;
      4 avoir un violent accès de fièvre, HPC. Progn. 46 ; GAL. 7, 217 c ;
      5 être désordonné, ne garder aucune mesure, particul. en parl. d’un style tourmenté, DH. Pomp. 2, 6 ;
   II exposer aux rigueurs de l’hiver, d’où au pass. être exposé aux rigueurs de l’hiver, TH. C.P. 2, 1, 2 ; 3, 20, 7 ; χειμασθέντα δένδρα, TH. H.P. 4, 14, 1, arbres qui ont subi les rigueurs de l’hiver ;
B intr.
      1 être orageux ; θεὸς χειμάζει, SOPH. O.C. 1504 ; XÉN. Œc. 8, 16, le ciel (litt. le dieu, càd. Zeus) est orageux ; ἡ νεφέλη χειμάσει ἐφ' ἡμᾶς, PLUT. M. 195 d, la nuée crèvera sur nous ; impers. χειμάζει, HDT. 7, 191 ; SPT. Job 37, 6, le temps est orageux, il fait mauvais temps : fig. être dans le malheur, DL. 10, 137 ;
      2 hiverner, prendre ses quartiers d’hiver, XÉN. Œc. 5, 9 ; AR. Av. 1098 ; en parl. d’armées, HDT. 8, 133 ; XÉN. Hell. 1, 2, 15 ; 3, 2, 1 ; POL. 2, 54, 5, etc. ; PLUT. Pyrrh. 30, etc.

Étym. χεῖμα.

'

(fut. -άσω Thphr. Sign. 38); — trans., expose to the winter cold; found only in Pass., to be exposed thereto, Hp. Vict. 3.68; pass the winter, S. Fr. 503; ὅπως χειμασθῇ καὶ ἡλιωθῇ ἡ γῆ Thphr. CP 3.20.7; of trees, live through the winter, χειμασθέντα [δένδρα] Id. HP 4.14.1; χειμασθῆναι χειμῶσι ὡραίοις καὶ καλοῖς Id. CP 2.1.2. intr., pass the winter, Ar. Av. 1097 (lyr.), X. Oec. 5.9, Isoc. 7.54, etc. ; of armies, go into winter quarters, Hdt. 8.133, X. HG 1.2.15, 3.2.1, Plb. 27.18.1, etc.
raise a storm or tempest, θεοῦ τοιαῦτα χειμάζοντος S. OC 1504; ὅταν χειμάζῃ ὁ θεὸς ἐν τῇ θαλάττῃ X. Oec. 8.16, cf. IG 7.4255.5 (Orop.); χειμάσει [ἡ νεφέλη] ἐφ’ ἡμᾶς Plu. 2.195d; impers., ἐχείμαζε ἡμέρας τρεῖς the storm continued, Hdt. 7.191; χειμάσει there will be stormy weather, Thphr. Sign. l.c. c. acc., drive forth or away, of a storm, ἔξω χ. [τοὺς μύας] Id. Fr. 174.7; — Pass., to be driven by a storm, overtaken by it, Th. 2.25, 3.69, al. ; χειμασθεὶς ἀνέμῳ Id. 8.99; ἐν θαλάττῃ χειμαζομένου πλοίου Pl. Ion 540b, etc. metaph, toss like a storm, distress, τόδ’ αἷμα χ. πόλιν S. OT 101; τὴν σάρκα τὸ παρὸν μόνον χειμάζειν Epicur. Fr. 452; also, annoy, vex, S. Ichn. 331, Men. 208, Phld. Lib. p. 61 O., POsl. 48.8 (i AD); σφὴξ τοῖς κέντροις πλήσσων ἐχείμαζε Aesop. 393; — Pass., to be tempest-tossed, distressed, esp. of the state considered as a ship, E. Supp. 269, Ar. Ra. 361; δόμων ὄλβος χειμάζεται E. Ion 966; also of single persons, κατὰ θάλασσαν χειμασθεῖσαι (as example of a ψυχικὸν πάθος) Sor. 3.84; suffer grievously, A. Pr. 563 (anap.), 838, S. Ph. 1460 (anap.), Gorg. Pal. 11, Pl. Plt. 273d; ἰσχὺς ἐν νόσῳ χειμάζεται S. Ichn. 267; ταῖς σαῖς ἀπειλαῖς αἷς ἐχειμάσθην Id. Ant. 391; ἄλλῃ δ’ ἐν τύχῃ χ. E. Hipp. 315; χειμαζόμεθα… ὑπ’ ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις Pl. Phlb. 29b, cf. La. 194c; ὑπό τινων PSI 4.349.4 (iii BC); ἐν στρατείαις ἢ νόσοις ἢ ἐν θαλάττῃ χ. Pl. Tht. 170a; of feverish patients, χειμάζονται μάλιστα πεμπταῖοι Hp. Prog. 24.

1) trans., a) dem Winter od. dem Frost aussetzen, pass. dem Winter od. Frost ausgesetzt sein, im Winter od. Frost ausdauern, überwintern ; χειμασθέντα δένδρα Theophr., wie χειμασθῆναι χειμῶσιν ὡραίοις καὶ καλοῖς, von Bäumen, die in guten, gelinden Wintern durchkommen, id. – in Winterwohnungen, Winterquartiere bringen, pass. die Winterquartiere beziehen, sich im Winterlager befinden.
   b) Sturm erregen, durch Sturm und Ungewitter beunruhigen, θεοῦ τοιαῦτα χειμάζοντος Soph. O.C. 1500 ; auch übertr., durch Gefahren, Drangsal, Unglück beunruhigen, in heftige Gemütsbewegung versetzen, u. pass. bestürmt, bedrängt werden ; τίνα φῶ λεύσσειν τόνδε χαλινοῖς ἐν πετρίνοισιν χειμαζόμενον Aesch. Prom. 562, vgl. 840 ; ὡς τόδ' αἷμα χειμάζον πόλιν Soph. O.R. 101 ; ἄλλῃ ἐν τύχῃ χειμάζομαι Eur. Hipp. 315 ; χειμάζεται δόμων ὄλβος Ion 966 ; χειμασθεῖσα πόλις Suppl. 287 ; sp.D., οὐκ ἔστι γήμας ὅστις οὐ χειμάζεται Ep.adesp. 405 (X.116); ταῖς σαῖς ἀπειλαῖς, αἷς ἐχειμάσθην τοτε Soph. Ant. 387 ; χειμαζομένη πόλις Ar. Ran. 361 ; im eigentlichen Sinne, χειμασθεὶς ἀνέμῳ, Thuc. 8.99, u. öfter ; ἐν θαλάττῃ χειμαζομένου πλοίου Plat. Ion 540b ; u. übertr., χειμαζόμεθα γὰρ ὄντως ὑπ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις Phil. 29b, vgl. Lach. 194c ; ὅταν ἐν στρατείαις ἢ νόσοις ἢ ἐν θαλάττῃ χειμάζωνται Theaet. 170a ; χειμασθεὶς ὑπὸ ταραχῆς Polit. 273d ; Sp., wie Pol. 3.102.5. – Einen heftigen Fieberanfall haben, Lobeck Phryn. 387.
2) intr., im Winterlager, Winterquartier sein, überwintern ; Her. 8.133 ; Xen. Hell. 1.2.15 ; Plut. Pyrrh. 30 ; – stürmisch sein, ἐπί τινα, auf Einen losstürmen, Plut. reg.apophth., Fab. – Auch impers., χειμάζει, es stürmt, ist stürmische Witterung, Her. 7.191, Xen. Oec. 8.16.

χειμάζω
(< χεῖμα, winter cold) [in LXX: Pro.26:10 (†) * ;]
__1. to expose to winter cold, go into winter quarters.
__2. to drive with storm; pass., to be driven with storm, tempest-tossed: Act.27:18.†
(AS)