χαρ·οπός, ή, όν [ᾰ] au regard brillant, d’où :
      1 aux yeux clairs ou brillants, ép. de certains animaux (lions, OD. 11, 611 ; HH. Merc. 569 ; Ven. 70 ; HÉS. Th. 321, etc. ; chiens, HH. Merc. 194 ; ironiq. singes, AR. Pax 1030 ; animaux sauvages, en gén. SOPH. Ph. 1146) ; p. suite (comme les yeux clairs par excellence sont les yeux gris ou bleus) d’un bleu gris ou clair, d’une teinte azurée, ép. de la mer, SOPH. (CLÉM. 634, 8) ; ANACR. 57, 11 ; ORPH. Arg. 260 ; OPP. H. 4, 312 ; ANTH. 5, 134 ; 9, 36, 643 ; 12, 53 ; distinct de γλαυκός (bleu vert, verdâtre) ARSTT. H.A. 1, 10 ;
      2 joyeux, heureux, MÉSOMÈD. H. Nem. 11.

• Cp. -ώτερος, THCR. Idyl. 20, 25 ; • Sup. -ώτατος, ARR. Cyn. 5, 1.

➳ Fém. -ός, ARAT. 1152.

Étym. χαίρω, ὤψ.

ή, όν, also ός, όν Arat. 1152, epith. of dub. sense, perh.
fierce, λέοντες Od. 11.611, h.Merc. 569, IG4²(1).131.12 (Epid.); λέων Hes. Th. 321; κύνες h.Merc. 194; κύνα, of Hecuba, Lyr.Adesp. 101; θῆρες S. Ph. 1146 (lyr.); χαροποῖσι πιθήκοις (παρὰ προσδοκίαν for λέουσι, in an oracle alluding to the Spartans) Ar. Pax 1065 (hex.); of serpents, AP 10.22 (Bianor); grim, Ἄρης IG 9(1).868.1 (Corc., vii/vi BC, nisi leg. Χάροπος, gen. of Χάροψ)· γένεια, of bears, Nonn. D. 5.363; κεραῖαι, of a bull, ib. 40.52; γενειάδες, of dogs, ib. 307. Adv. -πῶς Sch. Opp. C. 3.510. of eyes, flashing, bright, βλέποντος χαροποῖς τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑπὸ τὴν κόρυν οἷον οἱ λέοντες ἐν ἀναβολῇ τοῦ ὁρμῆσαι Philostr. Her. 12a. 1; τὸ χ. αὐτοῦ καὶ γοργόν Id. Im. 1.23; χ. βλέμματος ἀστεροπαί AP 5.152 (Asclep.), cf. 155 (Mel.); ὄμματά μοι γλαυκᾶς χαροπώτερα πολλὸν Ἀθάνας Theoc. 20.25; ὄμμα χ., typical of a brave man, Arist. Phgn. 807b1; of persons, flashing-eyed, φοβερὰ καὶ χαροπὴ καὶ δεινῶς ἀνδρική (sc. ἡ Ἀθηνᾶ) Luc. DDeor. 19.1; neut. as Adv., χαροπὸν βλέπειν Philostr. Im. 1.28; χαροπὸν στράπτουσιν ὀπωπαί (of the hare) Opp. C. 3.510 (regul. Adv. -πῶς Sch. ad loc.).
glassy, glazed, dull, of the eyes of winedrinkers, Al. Ge. 49.12 (χαροποιοὶ… ὑπὲρ οἶνον, v.l. ἀπὸ οἴνου, LXX l.c., s.v.l.), Sm. Pr. 23.29 (πελιοὶ LXX l.c.). of one of the chief eye-colours in men and animals, perh.
bluish-grey, distd. fr. μέλας, γλαυκός, and αἰγωπός, Arist. HA 492a3, GA 779b14; τὰ χ. ἢ μέλανα ὄμματα Luc. DMort. 1.3; of persons, bluish-grey-eyed PPetr. 1 p. 54, al. (iii BC), Theoc. 12.35, cf. Philostr. Im. 2.5, al. ; of horses, Opp. C. 1.310, 4.113; of dogs, X. Cyn. 3.3, Arr. Cyn. 5.1 (prob.), Gp. 19.2.1; of rams, ib. 18.1.3; of παρδάλεις, Eust. 1703.29; opp. μελανόφθαλμος, S.E. M. 7.198; persons with this eyecolour are φθινώδεες acc. to Hp. Epid. 3.14 (where Gal. 17(1).726 thinks Hp. ought to have mentioned a different colour, γλαυκός). Adv. Comp. -ώτερον, μελαίνεσθαι (of the eyes) Hld. 2.35. of the sea, bluish-grey, grey, χαροποῖο θαλάσσης Orph. Fr. 245.21, cf. A. 272, [S.] Fr. 1126.3, AP 12.53 (Mel.), 9.36 (Secund.), Anacreont. 53.30, Nonn. D. 4.187, al. ; of the dawn, χ. ἠώς A.R. 1.1280; of the moon, Arat. 1152, Q.S. 10.337; πρὸς ἕω λαμβάνει [ἡ σελήνη] χρόαν κυανοειδῆ καὶ χαροπήν Plu. 2.934d; of certain stars, χ. καὶ ἀναλδέες εἱλίσσονται Arat. 394, cf. 594. metaph, grey, ὑπὸ σὸν (sc. τῆς Νεμέσεως) τροχὸν ἄστατον ἀστιβῆ χαροπὰ μερόπων στρέφεται Τύχα Mesom. Nem. 8.

auch 2 Endgn, eigtl. froh, freudig blickend, mit frohem, mutigem Blicke, hellblickend, helläugig ; λέοντες Od. 11.611, H.h. Merc. 569, H.h. Ven. 70, Hes. Th. 321, Sc. 177 ; κύνες H.h. Merc. 194 ; vgl. Xen. Cyn. 3.3 ; θῆρες Soph. Phil. 1131 ; travestierend χαροποὶ πίθηκοι Ar. Pax 1030 ; auch von den Augen der Athene, dah. Theocr. 20.25 sagt ὄμματα χαροπώτερα Ἀθάνας (vgl. γλαυκῶπις); Luc. D.Mort. 1.3 ; Plut. Mar. 11 von den Augen der Germanen, die bei Tacit. truces et caerulei oculi heißen ; vgl. Mel. 69 (V.156); βλέμματος ἀστεροπαί Asclpd. 15 (V.153); Ganymedes, Theocr. 12.33 ; χήν Antip.Sid. 88 (VII.423); ὄφιες Bian. (X.22); auch ἠώς, σελήνη, Ap.Rh. 1.1280. – Weil aber jene hellen Augen einen lichtblauen od. grauen Schimmer haben, wurde es späterhin von solchen Farben gebraucht, bläulich, graublau, meerblau ; χρόα κυανοειδής καὶ χαροπή Plut. fac. orb. lun. 21 M.; χαροπὴ θάλασσα Opp. Hal. 4.312 ; Anacr. 54.11 ; πέλαγος Antip.Sid. 53 (IX.643), wie Mel. 80 (XI.53); κύματα Secund. 3 (IX.36); – Arist. H.A. 1.10, vgl. gen.an. 5.1, unterscheidet übrigens diese Farbe ausdrücklkch von γλαυκός, ohne daß wir den seinen Unterschied näher bestimmen können, vgl. Schneid. Orph. Arg. 459 u. Jacobs AP p. 324. – Spätere Dichter nahmen das Wort übh. für »freudig«, »fröhlich«, χαροπὴ μερόπων τύχη Mesomed. 1.

1. glad-eyed, bright-eyed , χαροποὶ λέοντες [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC), Hesiod (8th/7th c.BC)]; θῆρες [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]:—;later, it denoted light-blue or grayish colour , ὄμματά μοι γλαυκᾶς χαροπώτερα πολλὸν Ἀθάνας [Theocritus Poeta Bucolicus (Refs 3rd c.BC)]; also of the Germans, see. χαροπότης.
2. of the eyes of youths, sparkling with joy, joyous, gladsome , [Theocritus Poeta Bucolicus (Refs 3rd c.BC), variant datesAnthology Palantina (ML)