χαμαι·πετής, ής, ές [ᾰ]
      1 qui tombe à terre, lancé à terre, POSIDON. (ATH. 153 a) ;
      2 tombé à terre, couché ou gisant à terre, ESCHL. Ch. 964 ; EUR. Bacch. 1111 ; PLAT. Conv. 203 d ; fig. vain, inutile, sans effet, PD. O. 9, 19 ; P. 6, 37 ;
      3 qui est à terre, bas, très petit, nain, en parl. d’arbres, POL. 13, 10, 7 ; LUC. Lex. 13 ; fig. bas, commun, vulgaire, en parl. du style, LUC. H. conscr. 16 ;
      4 qui se penche à terre, LUC. Dips. 2 ; accompagné de prosternements, ESCHL. Ag. 920.

Étym. χ. πίπτω.

ές, (< πίπτω) falling to the ground, χ. πίπτει πρὸς οὖδας E. Ba. 1111 (s.v.l.); φόνος χ. blood that has fallen on the earth, Id. Or. 1491 (lyr.); δόμοι… χαμαιπετεῖς ἔκεισθ’ ἀεί ye were lying prostrate, A. Ch. 964 (lyr.); grovelling, μηδὲ… χαμαιπετὲς βόαμα προσχάνῃς ἐμοί Id. Ag. 920; χ. [βέλος], of a spent missile, Aen.Tact. 32.9; χ. ἐλαῖαι windfall olives, Luc. Lex. 13.
lying or sleeping on the ground, χ. ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος Pl. Smp. 203d.
on the ground, χ. στιβάς, εὐνή, E. Tr. 507, Cyc. 386; δεῖπνον Posidon. 5J. of trees, creeping, dwarf, Plb. 13.10.8.
flying low, χ. στρουθοί Luc. Dips. 2. Adv. -τῶς along the ground, like a goose΄s flight, Id. Icar. 10. metaph, falling to the ground, i.e.
coming to naught, λόγοι, ἔπος, Pi. O. 9.12, P. 6.37.
grovelling, low, of style, κομιδῇ πεζὸν καὶ χ. Luc. Hist. Conscr. 16, cf. Somn. 13.

ές, eigtl. auf die Erde fallend, auf der Erde, im Staube liegend, niedrig ; ἄνα γε μάν, δόμοι, πολὺν ἄγαν χρόνον χαμαιπετεῖς ἔκεισθ' ἀεί Aesch. Ch. 962 ; u. übertr., βόαμα Ag. 894 ; ὑψόθεν χαμαιπετὴς πίπτει πρὸς οὖδας Eur. Bacch. 1109 ; στιβάς, εὐνή, Troad. 507, Cycl. 385 ; χαμαιπετὴς ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος Plat. Symp. 203d ; δένδρα Pol. 13.10.7 ; Sp.; χαμαιπετῶς ἐπαιρόμενος Luc. Icarom. 10 ; niedrig von Ausdruck, hist.conscr. 16 ; – verloren gehend, vergeblich, λόγος Pind. Ol. 9.13, ἔπος P. 6.37.