χαμαί·ζηλος, ος, ον [ᾰ] qui aime ou recherche le sol, càd. :
   I au propre :
      1 qui vit sur terre, ORPH. Arg. 929 ;
      2 en parl. des plantes, qui se plaît au ras du sol, bas, rampant, nain, PLUT. M. 150 a, 293 a. ; GEOP. 5, 2, 14 ; subst. τὸ χαμαίζηλον, PLIN. H.N. 27, 10, 61, quintefeuille (Viburnum genista L.) plante ;
      3 en parl. d’hommes, très petit, nain, LUC. Im. 13 ;
      4 en parl. de choses : δίφρος χαμαίζηλος, PLUT. M. 150 a ; ou simpl. ὁ χαμαίζηλος, HPC. Fract. 776 ; PLAT. Phæd. 89 b, siège bas ;
   II fig. bas, commun, vulgaire, LUC. Somn. 18 ; THÉM. 312.

• Cp. χαμαιζηλότερος, GEOP. 9, 9, 11.

➳ Fém. χαμαιζήλη, HPC. Art. 790.

Étym. χ. ζῆλος, ou, sel. d’autres, χ. suff. -ζηλος.

ον (η, ον Hp. Art. 13) : — seeking the ground, low-growing, dwarf, χ. φυτά, opp. δένδρα, Arist. HA 559a13; κόνυζα Nic. Th. 70; οἱ χ. φοίνικες dwarf-palms (cf. χαμαιριφής II) Dsc. 1.109; καρποὶ καὶ λάχανα Jul. Or. 5.175d; generally, τὰ ἐγγὺς ἡμῶν καὶ χ. Them. Or. 26.327d.
sunk down, ἡ ἐπωμὶς φαίνεται χ. Hp. l.c. ; τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος Luc. pro Im. 13. χαμαίζηλος (sc. δίφρος, which is added by Plu. 2.150a), ὁ, low seat, stool, Hp. Fract. 37, Pl. Phd. 89b. χ. κρατῆρες flat bowls, Polem.Hist. 83. Ζεὺς χ., = χθόνιος, Orph. A. 931; Ποσειδῶν χ. IG2². 1367. metaph, of low estate, humble, ψυχή Ph. 1.91, cf. 240, al., Luc. Somn. 13; τὰ χ. Them. Or. 15.184d; χ. δικαστής, = judex pedaneus, Lyd. Mag. 2.15. Adv. -λως Ph. 1.103. χαμαίζηλον, τό, = γναφάλιον, Plin. HN 27.88. = πεντάφυλλον, ib. 25.109.

adv. χαμαιζήλως, die Erde od. den Boden suchend ; am Boden wachsend, φυτά, im Ggstz von δένδρα, Arist. H.A. 6.1 ; κόνυζα Nic. Th. 70 ; – übh. niedrig, ὁ χαμαίζηλος, sc. δίφρος, ein niedriger Stuhl, Plat. Phaed. 89b ; θῶκος Ach.Tat. 1.2 ; von Menschen, Luc. pro imagg. 13 ; – übertr., niedrigen, gemeinen Dingen nachgehend, niedrigen Neigungen ergeben, von niedriger Gesinnung, Isocr. ep. 10.3 ; Phot.; – von niedrigem Stande ; – τὸ χαμαίζηλον, eine Pflanze, viburnum genista, Diosc.