ά, όν [ᾰᾰ] relâché, càd. :
      1 lâche, non serré, en parl. du tissu de la peau, HPC. Aph. 1256 ; de liens, THC. 2, 76 ; de chaussures, AR. Th. 263 ; d’un frein, XÉN. Eq. 10, 3, etc. ; d’une cuirasse, XÉN. Eq. 12, 1, etc. ; fig. mou, efféminé, PLAT. Rsp. 398 e ; τὸ χαλαρόν, ANAXIM. (PLUT. M. 947 f) c. χαλαρότης ;
      2 souple, AR. Vesp. 1495.

• Cp. -ώτερος, PHÉRÉCR. (PLUT. M. 1141 e).

Étym. χαλάω.

ά, όν, slack, loose, δέρματα Hp. Aph. 5.71; ὑποδήματα Ar. Th. 263; ἁλύσεις Th. 2.76; χαλινός X. Eq. 10.3, cf. 7.1; θῶραξ ib. 12.1; χ. κοτυληδών loose, supple joint, Ar. V. 1495 (anap.); χ. κνήμη, opp. σκληρά, X. Eq. 7.6; χ. ἁρμονίαι loose, languid, effeminate music, Pl. R. 398e; χαλαρωτέραν… ἐποίησε χορδαῖς δώδεκα (sc. τὴν μουσικήν) Pherecr. 145.5; χ. πόροι relaxed, open pores, Arist. HA 514a32; τὸ χ., = χαλαρότης, Anaximen. 1. Adv. -ρῶς Hp. Fract. 16; χ. ἐνηρμόσθαι, δεδέσθαι, Plb. 34.3.5, Gp. 5.8.4.

nachgelassen, schlaff, lose ; ὑποδήματα Ar. Th. 263 ; ἁλύσεις Thuc. 2.76 ; χαλινός Xen. Eq. 10.3 ; ἄρθρα, die durch Verrenkung schlaff oder lahm geworden, Medic.; vgl. νῦν γὰρ ἐν ἄρθροις τοῖς ἐμοῖς στρέφεται χαλαρὰ κοτυληδών Ar. Vesp. 1494 ; – übertr., ἁρμονίαι χαλαραί, schlaffe Tonweisen ohne feste harmonische Verbindung der Tonsätze, Plat. Rep. III.398e.
• Adv., χαλαρῶς ἐνήρμοσται ἡ ἐπιδορατὶς δόρατι Pol. 34.3.5.