(f. χεσοῦμαι ou χέσομαι, ao. ἔχεσα, ao.2 ἔχεσον, pf. inus., en compos. -κέχοδα ; part. pf. pass. κεχεσμένος) aller à la selle, AR. Vesp. 941, Pax 1235, Eccl. 320, etc. ; ANTH. 7, 683 ; PLUT. M. 232 f ; avec un rég. à l’acc. EUP. 2-1, 494 Meineke ; au pass. AR. Ach. 1170 ;

Moy. (seul. opt. ao. 3 sg. avec jeu de mots : χέσαιτο γὰρ εἰ μαχέσαιτο, AR. Eq. 1057, car s’il lui fallait combattre, elle ferait sous elle) m. sign.

➳ Fut. χεσοῦμαι, AR. Vesp. 941 ; χέσομαι, AR. fr. 207 ; inf. χέσειν, ANTH. 7, 683 ; ao.2 inf. χεσεῖν, cf. AR. Th. 570.

Étym. R. indo-europ. *ǵ^hed-, chier ; cf. μυόχοδος.

fut. χεσοῦμαι Ar. V. 941, Pax 1235; also καταχέσομαι Id. Fr. 152; aor.1 ἔχεσα Id. Ec. 320, 808, (ἐγ-) ib. 347, (κατ-) Nu. 174; aor.2 ἔχεσον (κατ-) Alc.Com. 4 (cf. Hdn. Gr. 2.801); inf. χεσεῖν Ar. Th. 570, AP 7.683 (Pall.); pf. κέχοδα (only in compds. ἐγ, ἐπι-χέζω); Pass., κέχεσμαι (v. infr.) : — ease oneself, Ar. ll.cc., etc. ; prov., εἰ μηδὲ χέσαι γε… σχολὴ γενήσεται Stratt. 51; οὐκ ἔχεις ὅ[ποι χέσῃς] ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν cj. in Men. 530.9, cf. Com.Adesp. 491; ἐλευθέρα Κόρκυρα· χέζ’ ὅπου θέλεις Str. 7 Fr. 8; c. acc., χ. σησαμίδας Eup. 163 (lyr.); — Med. (for the sake of the pun), χέσαιτο γὰρ εἰ μαχέσαιτο Ar. Eq. 1057 (hex.); — Pass., πέλεθος ἀρτίως κεχεσμένος dung just dropped, Id. Ach. 1170. (Cf. Skt. hádati (same sense).)

fut. χεσοῦμαι, Ar. Vesp. 941, auch χέσειν, Pallad. 62 (VII.683); aor. ἔχεσα u. ἔχεσον, perf. κέχοδα, perf. pass. κεχεσμένος, Ar. Ach. 1133, – seine Notdurft verrichten, scheißen, 82, Eq. 70 u. sonst, zum Scherz auch im med. gebraucht, χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο.