ης (ἡ) joie, particul. :
      1 joie de combattre, ardeur belliqueuse, IL. 13, 82, d’où combat, bataille, IL. 4, 222 ; 8, 252 ; 13, 721 ; 14, 441 ; 15, 380, 477 ; 17, 103 ; 19, 148 ; OD. 22, 73, etc. ;
      2 sujet de joie, en parl. de victoire, PD. O. 9, 92 ; de succès, PHOCYL. 110 ;
      3 c. ἐπιδορατίς, STÉSICH. 92 ; IBYC. 58.

Étym. χαίρω.

ἡ, = ἐπιδορατίς, Stesich. 94, Ibyc. 62, Pi. Dith. 3.13. (Cf. Polish grot ΄arrow-point΄, Welsh garth ΄promontory΄, Gr. χαρία, χοιράς.)

ἡ, or χάρμης, ὁ, name of an antidote sold by one Χάρμης, Damocr. ap. Gal. 14.126 (found in acc. sg. χάρμην).

ἡ, prop.
joy of battle, lust of battle, χάρμῃ γηθόσυνοι τήν σφιν θεὸς ἔμβαλε θυμῷ Il. 13.82; once in Od., μνησώμεθα χάρμης 22.73, cf. Il. 4.222, 8.252, al. ; opp. λήθετο χάρμης 12.203, 393, etc. ; pl., δύο χάρμαι two battle-joys, i.e.
victories, Pi. O. 9.86; successes, opp. κακά, Ps.-Phoc. 118; but, battle, προκαλέσσατο χάρμῃ Il. 7.218; ἔλθοι τεθνηώς, καί μιν ἐρυσαίμεθα χάρμης 17.161; εἰδότε χάρμης 5.608; μηδ’ εἴκετε χάρμης Ἀργείοις 4.509; παῦσαί τινα χάρμης 12.389; ἐρωήσουσι δὲ χάρμης 14.101.

ἡ, Schlacht, Kampf, Streit, Hom. oft, μνήσαντο δὲ χάρμης Il. 4.222, 8.252, μνησώμεθα χάρμης Il. 19.148, Od. 22.73, δύο φῶτε εἰδότε χάρμης Il. 5.608, οὔ πω λήθετο χάρμης Il. 12.203, μηδ' εἴκετε χάρμης Ἀργείοις 4.509, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ 7.218. – Il. 13.82 χάρμῃ γηθόσυνοι, τήν σφιν θεὸς ἔμβαλε θυμῷ, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ, ὅτι ἐλλείπει ἡ ἐπί, ἵν' ᾖ ἐπὶ χάρμῃ. Es scheint, als habe das Wort hier die Bedeutung »Kampfesmut«, »Schlachtenfreude«. – Sp. Ep.
Bei Pind. Ol. 9.92 ist das Wort = χάρμα gebraucht ; Pseudo-Phocyl. 110. – Nach Schol. Pind. a.a.O. brauchten Ibyc. u. Stesichor. es für ἐπιδορατίς. – Wenn man das Wort von χαίρω herleiten will, so ist »Schlachtenfreude«, »Schlachtjubel« Grundbedeutung. Man vgl. die Wörter ἱππιοχάρμης, μενεχάρμης, μενέχαρμος, σιδηροχάρμης, χαλκοχάρμης und s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. Aufl. S. 180, auch die sämmtlichen Scholien zu Il. 13.82 mit Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 152.