ακος (ὁ ou ἡ, v. les sens) [χᾰ,ᾰκ]
   I (ἡ, ὁ seul. GEOP. 5, 22, 2 ; 3, 27, 4 ; 3, 29, 6) pieu, particul. :
      1 échalas pour la vigne, THC. 3, 70 ; AR. Ach. 986 ; PLUT. M. 4 c ; LUC. Philops. 11 ;
      2 pieu pour palissade, POL. 18, 1, 1 ; PLUT. M. 201 d ; d’où au sg. collect. palissade, CALLIX. (ATH. 208 d) ; DS. 18, 70 ; 19, 83, etc. ;
      3 bois de construction, DÉM. 568, 16 ;
   II (ὁ) au sg. ouvrage entouré de palissades, retranchement, particul. camp retranché, POL. 1, 29, 3 ; 1, 80, 11 ; 3, 45, 5, etc. ; PLUT. Syll. 21, LUC. 31, etc. ; χάρακα τίθεσθαι, DH. 5, 3 ; 6, 29 ; 9, 16, ou βάλλειν, PLUT. Syll. 28 ; βάλλεσθαι, PLUT. Æmil. 17, Marc. 18, etc. établir un camp retranché ;
   III (ἡ) rameau d’olivier coupé et aminci par le bas pour être replanté, bouture d’olivier, TH. C.P. 5, 1, 4 ; H.P. 2, 1, 4 ; GEOP. 9, 11, 5 ; d’où bouture en gén. TH. C.P. 4, 12, 9 ;
   IV (ὁ) poisson de mer, OPP. H. 1, 173 ; EL. N.A. 15, 25.

Étym. pré-grec ; cf. χαράσσω.

ακος, ὁ, also ἡ, (< χαράσσω) pointed stake; esp., vine-prop, pole, Ar. Ach. 986, V. 1201, Pax 1263, Th. 3.70, BGU 1122.17 (i BC); prov. ἐξηπάτησεν ἡ χ. τὴν ἄμπελον, of those who trust in a ΄broken reed΄, Ar. V. 1291.
pale, used in fortifying the entrenchments of a camp, Id. Ach. 1178, D. 21.167; = Lat. vallus, Plb. 1.29.3, 18.18.1; collectively, = χαράκωμα, palisaded camp, Theophil.Com. 9, SIG 363.1 (Ephesus, iii BC), Men. 77, Plu. Caes. 17 (pl.), Jul. Or. 2.60b; τὰν ἐκτὸς τοῦ χ. χώραν IG4²(1).76.21 (Epid., ii BC); palisade, χάρακα βαλέσθαι πρὸς τῇ πόλει (v.l. χαράκωμα) D. 18.87; = Lat. vallum, Plb. 1.80.11, 3.45.5, al., Ev. Luc. 19.43; χάρακα τίθεσθαι form an entrenched camp, D.H. 6.29; χ. βαλέσθαι Plu. Aem. 17, cf. Marc. 18, etc. ; βάλλειν Id. Sull. 28; ἀποταφρεύειν, περιταφρεύειν, ib. 21, Luc. 31; διασπᾶν Id. Ant. 18; χ. σεσιδηρωμένος καὶ ἁλύσεσι δεδεμένος D.S. 19.83; χ. κύκλῳ τῆς νεώς Moschio ap. Ath. 5.208d.
cutting, slip, esp. of an olive, Thphr. HP 2.1.2, CP 5.1. [4], Gp. 9.11.5; of other plants, Thphr. CP 1.12.9. collectively, = ἀκανθώδη φυτά, Hsch. a seafish, one of the breams, Sargus, Diph. Siph. ap. Ath 8.355e, Oppian. H. 1.173; also a fish of the Red Sea, Ael. NA 12.25. name of a bandage, Heliod. ap. Orib. 48.31 tit., Sor. Fasc. 17, Gal. 18(1).777. (Phryn. 43 gives ἡ χ. in signf. 1, and in PS p. 125B. gives ὁ χ. in signf. 11, cf. Poll. 1.162; but this distinction is not observed by later writers.)

ακος, ὁ, auch ἡ,
1) Pfahl, Spitzpfahl, Pallisade, σιδήρου Ath. V.208 ; – der Weinpfahl, an dem sich die Weinrebe emporrankt, in welcher Bdtg es nach den Gramm. allein fem. war, vgl. aber Lobeck Phryn. 61 ; so Ar. Ach. 948 τὰς χάρακας ἧπτε πολὺ μᾶλλον ἐν τῷ πυρί, wo der Schol. bemerkt τοὺς πεπηγότας καλάμους ἐν τοῖς καλάμοις ἔκαιεν ἤγουν τὰς ἀμπέλους ἀπὸ μέρους ; vgl. Schol. zu Ach. 1141 u. Vesp. 1201 ; τέμνειν χάρακας ἐκ τοῦ Διὸς τεμένους Thuc. 3.70, vgl. mit Dem. 21.167 ; ταῖς χάραξιν ἐπιπλέκων τὰ κλήματα Luc. Philops. 11.
2) ein mit Pfählen u. Pallisaden umgebener, befestigter Ort, ein verpallisadiertes Lager ; Pol. 18.1.1, 3.45.5 u. öfter, u. Sp.; Poll. 9.15 aus Theophil. com.
3) ein Schnittling, bes. vom Oelbaume, Theophr.
4) ein Meerfisch, Opp. Hal. 1.173. – S. auch nom. pr.

χάραξ, -ακος, ὁ
(< χαράσσω), [in LXX for סֹלְלָה, מָצוֹר, etc. ;]
__1. a pointed stake
__2. a palisade or rampart: Luk.19:43.†
(AS)