ου (τὸ) [ῡ]
   I race, tribu :
      1 en parl. de familles unies par les liens du sang : κατὰ φῦλα, IL. 2, 362, 363, par tribus ; φῦλον Ἑλένης, OD. 14, 68, la race d’Hélène ; cf. OD. 14, 181 ; EUR. Suppl. 653 ;
      2 en parl. de peuples : φῦλα Πελασγῶν, IL. 2, 840, la race des Pélasges ; cf. ESCHL. Pr. 808 ; EUR. I.T. 887 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 2 ; LUC. Nec. 15, etc. ;
   II p. ext. genre, espèce, sorte, d’ord. en parl. d’êtres animés : φῦλον θεῶν, IL. 5, 441 ; ἀοιδῶν, OD. 8, 481 ; γυναικῶν, IL. 9, 130 ; ὀρνέων, PLAT. Tim. 91 d, etc. la race (litt. la classe) des dieux, des chantres, des femmes, des oiseaux ; φ. πτηνῶν, AR. Av. 1088 ; ou τὸ πτηνὸν φ. PLAT. Soph. 220 b, la race des volatiles ; τὸ κηρυκικὸν φ. PLAT. Pol. 260 d, la race des hérauts ; p. anal. en parl. de choses : τὸ φ. τῶν ἡδονῶν, LUC. Nigr. 16, la tribu des plaisirs ; au plur. réunion d’êtres de même espèce, grand nombre, foule : φῦλα θεῶν, IL. 15, 54, assemblées des dieux ; ἀνθρώπων, IL. 14, 361, peuples des hommes ; ὀρνίθων, SOPH. Ant. 342, race des oiseaux, etc. ; excepté φῦλα μελισσέων, HÉS. fr. 22, 5 Gaisford, une abeille ; particul. en parl. du sexe : γυναικῶν φῦλον, HÉS. Th. 1020 ; τὸ γυναικεῖον φ. AR. Th. 786, la classe des femmes, le sexe féminin ; τὸ ἄρρεν φ. XÉN. Lac. 1, 4, le sexe masculin ; τὸ θῆλυ φ. XÉN. Lac. 1, 4, le sexe féminin.

➳ Seul. nom. et acc. sg. et pl. ; dat. sg. φύλῳ, seul. SOPH. fr. 518.

Étym. φυλή.

τό, (< φύω) race, tribe, or class, οὔ ποτε φ. ὁμοῖον ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ’ ἀνθρώπων Il. 5.441; γυναικῶν φῦλον Hes. Th. 1021; θεῶν ἐς φῦλον ib. 202, cf. 965, Op. 199; φῦλον ἀοιδῶν Od. 8.481; in Ep. more freq. in pl., φῦλα ἀνθρώπων, θεῶν, Il. 14.361, 15.54; φῦλα γυναικῶν, ἐπικούρων, Γιγάντων, 9.130, 17.220, Od. 7.206; ἄγρια φῦλα, μυίας Il. 19.30; φῦλα μελισσέων, of a swarm of bees, Hes. Fr. 14.5; in later Poets and Prose usu. in sg. (but pl., φ. ποικίλα θηρῶν Ar. Av. 777 (lyr.); φῦλα πόντου, of fishes, E. Fr. 27 (lyr.)), φ. ματαιότατον Pi. P. 3.21; ἓν φ. ἀνθρώπων S. Fr. 591.1 (lyr.); τὸ ἄλλο φ. the rest of the people, Id. OT 19; φῦλον ὀρνίθων the race of birds, Id. Ant. 342 (lyr.), cf. Ar. Av. 231, 253 (both lyr.); πτηνῶν ib. 1088 (lyr.); τὸ πτηνὸν φ. Pl. Sph. 220b; τὸ κηρυκικὸν φ. Id. Plt. 260d, cf. Cra. 398e; τὸ φ.… οὐ… ῥᾷστον συλλαβεῖν τί ποτ’ ἐστίν, ὁ σοφιστής the sophist tribe, Id. Sph. 218c; κατὰ Ὅμηρον καὶ Ἡράκλειτον καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον φ. and all the tribe of them, Id. Tht. 160d; φ. ἀμφορεαφόρων Eup. 187; φ. βουλευτικόν, = Lat. ordo senatorius, D.C. 59.9; metaph, φ. τῶν ἡδονῶν Luc. Nigr. 16.
sex, τὸ γυναικεῖον φ. Ar. Th. 786 (anap.); τὸ θῆλυ, τὸ ἄρρεν, X. Lac. 1.4.
nation, φῦλα Πελασγῶν Il. 2.840; κελαινὸν φ., of the Aethiopians, A. Pr. 808, cf. Supp. 544 (lyr.); βάρβαρα φ. E. IT 887 (lyr.); Σύρους, φῦλον πάμπολυ X. Cyr. 1.5.2; πολεμικώτατα φ. Plu. Sull. 29. = φυλή II. 1, clan or tribe, acc. to blood or descent, κρῖν’ ἄνδρας κατὰ φῦλα, κατὰ φρήτρας Il. 2.362, cf. 363; φῦλον Ἑλένης, φῦλον Ἀρκεισίου, Od. 14.68, 181; φ. τρία τριῶν στρατευμάτων E. Supp. 653.

τό (φύω, eigtl. von Natur zusammengehörig und sich von Andern nach der Art, nach dem Vaterlande od. nach der Blutsverwandtschaft unterscheidend), bei Hom. u. Hes. nur im nom. u. accus. vorkommend, – Stamm, Geschlecht, Gattung, Art ; von allen lebenden Wesen ; oft bei Hom. u. Hes.; φῦλον θεῶν Il. 5.441 ; Hes. Th. 202 ; θεάων 965 ; ἀοιδῶν Od. 8.481 ; ἀθανάτων Hes. O. 201 ; γυναικῶν Th. 1020, Sc. 4 ; Ὅμηρος καὶ Ἡράκλειτος καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον φῦλον Plat. Theaet. 160d ; κηρυκικόν Polit. 260d ; – gew. im plur., eine Menge von einer und derselben Gattung bezeichnend, Schar, Schwarm ; φῦλα θεῶν Il. 15.54, 161, 177 ; φῦλα ἀνθρώπων 14.361, Od. 3.282 u. öfter ; φῦλα γυναικῶν Il. 9.130, 272 ; ἐπικούρων 17.220 ; φῦλα γιγάντων Od. 7.206 ; ein Mückenschwarm, Il. 19.30 ; ὀρνίθων Soph. Ant. 342 ; πτηνῶν Ar. Av. 1088 ; θηρῶν 779 ; u. so Plat. Tim. 91d ; τὸ πτηνὸν φῦλον, Soph. 220a ; aber Hes. frg. 22 soll φῦλα μελισσέων von einer Biene, als Umschreibung von μέλισσα gesagt sein. – Im engern Sinne, Volksstamm, Volk, Nation ; φῦλα Πελασγῶν Il. 2.840 ; Aesch. Prom. 809 ; πολλὰ βροτῶν διαμειβομένα φῦλα Suppl. 539. – Und im engsten Sinne, Stamm, Geschlecht, κατὰ φῦλα, neben κατὰ φρήτρας, allgemeiner als dieses zu fassen, nach Stämmen, Il. 2.362 ; φῦλον Ἑλένης, Ἀρκεισίου, Od. 14.68, 181 ; ματαιότατον φῦλον Pind. P. 3.21.