et φάρος, εος-ους (τὸ) [ᾱ et ᾰ, v. ci-dessous] pièce d’étoffe forte ; particul. :
      1 pièce de toile, en parl. de la toile de Pénélope, OD. 2, 97 ; 19, 142 ; 24, 132, etc. ;
      2 toile à voile, OD. 5, 258 ; d’où voile de navire, EUR. Hec. 1081 ;
      3 couverture de lit, SOPH. Tr. 916 ;
      4 linceul, IL. 18, 353 ; 24, 580 ; BION 1, 3, 72 ; SOPH. Aj. 916 ;
      5 pardessus, manteau d’homme, IL. 2, 43 ; 8, 221 ; OD. 15, 61 ; HDT. 2, 122 ; 9, 109, etc. ; manteau de femme qu’on peut ramener sur la tête, OD. 8, 84, 88 ; EUR. Suppl. 286 ; manteau de femme, en gén. OD. 5, 230 ; 10, 543 ; HÉS. O. 196, etc. ;
      6 fig. voile, masque, etc. SOPH. fr. 274.

➳ [ᾱ] HOM. ESCHL. ll. cc. ; [ᾰ] HÉS. O. 200 (dat. pl. épq. φαρέεσσι) ; SOPH. Tr. 916 ; fr. 331, 342, 525 ; [α] EUR.

Étym. φέρω.

εος, τό, later also φάρος [v. sub fin.] : — a large piece of cloth, web, φάρε’ ἔνεικε Καλυψὼ…, ἱστία ποιήσασθαι Od. 5.258, cf. E. Hec. 1082 (lyr.). commonly, a wide cloak or mantle without sleeves, μαλακὸν δ’ ἔνδυνε χιτῶνα… περὶ δὲ μέγα βάλλετο φ. (of a man) Il. 2.43; πορφύρεον μέγα φ. ἔχων ἐν χειρί 8.221, cf. Od. 15.61, Xenoph. 3.3, Pherecyd. Syr. 2, Hdt. 9.109, E. El. 1221 (lyr., pl.); also worn by women, Od. 5.230, Hes. Op. 198, A. Ch. 11, etc. ; drawn over the head, μέγα φ. ἑλὼν… κὰκ κεφαλῆς εἴρυσσε Od. 8.84, cf. E. Supp. 286, Ar. Th. 890; used as a shroud or pall, Il. 18.353, 24.580, S. Aj. 916; πύματον φ. my last rag, Pl. Eleg. 12; εἰς ὅ κε φ. ἐκτελέσω… Λαέρτῃ ἥρωϊ ταφήϊον Od. 2.97, 24.132; also of bed-spread, δεμνίοις… στρωτὰ βάλλουσαν φάρη S. Tr. 916; ἀναιδείας φ. (expld. by Hsch. from Il. 2.262), S. Fr. 291. — Ep., Trag. (for Ar. l.c. is paratrag. and Philetaer. 19 is corrupt), and twice in Hdt. (Corinthian acc. to AB 1096). [α in Hom. and mostly in later Ep.; φαρέεσσι Hes. Op. 198 codd., A.R. 3.863. A. has α always; S. has α in Tr. 916, Frr. 360, 373, 586, and never certainly α· E. has both α, E. El. 191, Hec. l.c., IT 149 (all lyr.), al., and α, HF 414 (s.v.l.), Andr. 831, Or. 840, Hipp. 133 (all lyr.), Supp. 286, cf. Hdn. Gr. 2.942.]

τό, seltener φάρος, jedes große Stück Zeug, Tuch, Leinwand, Decke, Hülle, Il. 18.353, Od. 13.108, 19.138 ; Leichentuch, 2.97, 24.132 ; Segeltuch, 5.258. – Bes. ein weiter Mantel ohne Aermel, den die Männer als Ueberwurf über dem Unterkleide, χιτών trugen, περὶ δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος Il. 2.43, πορφύρεον 8.221, u. so bei Vornehmen gew. von Purpur. Auch Kalypso u. Kirke tragen solchen Mantel, ἀργύφεον, λεπτὸν καὶ χαρίεν, Od. 5.230, 10.543, wie auch bei Aesch. Ch. 11 u. Ar. Th. 890 es Frauen tragen. – Es konnte, wie eine Art Kappe, über den Kopf gezogen werden, Od. 8.84.
[α ist kurz gebraucht in der Form φαρέεσσι Hes. O. 200, u. bei den Tragg., bes. im nom. φάρος u. φάρη, Soph. Tr. 912 ; s. Drac. p. 35.5 ; auch bei sp. Ep., Ap.Rh. 3.863 ; Jacobs AP 281 ; vgl. Hdn. in Dind. Gramm. I p. 36.]