[ῡ] (f. inus., ao. ἔφυρσα, postér. ἔφυρα [ῡ], pf. inus., pass. ao.1 ἐφύρθην, ao.2 ἐφύρην, pf. πέφυρμαι, f. ant. πεφύρσομαι) litt. mêler une chose humide à une chose sèche, d’où :
   I. 1 délayer, détremper : γαῖαν ὕδει, HÉS. O. 61, détremper la terre par l’humidité ; p. ext. mouiller, tremper : δάκρυσιν εἵματα, IL. 24, 162, mouiller ses vêtements de larmes ; ou avec le gén. : στῆθος αἵματος, OD. 18, 21, inonder sa poitrine de sang ; avec ἐν : ἐν αἵμασι, EUR. El. 1172, tremper dans le sang ; au pass. δάκρυσι πεφυρμένη, OD. 17, 103, etc. mouillée de larmes ; πεφυρμένος αἵματι, OD. 9, 397 ; XÉN. Ages. 2, 14, souillé de sang ; p. anal. en parl. de la poussière : κόνει φύρειν κάρα, EUR. Hec. 496, souiller sa tête de poussière ;
      2 enduire : ἐλαίῳ καὶ στέατι, PLUT. M. 954 e, d’huile et de suif ;
   II pétrir : οἱ φύροντες (s.-e. ἄλφιτα) XÉN. Hell. 7, 2, 22, ceux qui pétrissent la farine ; au pass. πεφυρμένα τὰ ἄλφιτα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, THC. 3, 49, orge égrugée mêlée avec du vin et de l’huile ; fig. mêler et remuer comme pour pétrir, d’où brouiller, gâcher : εἰκῆ πάντα, ESCHL. Pr. 450, brouiller tout au hasard ; cf. EUR. Hec. 958 ; πάντα φύρειν καὶ ταράσσειν, PLUT. M. 379 d, brouiller et troubler tout ; φύρειν ἐν ταῖς ὁμιλίαις, M. ANT. 8, 51, brouiller tout dans une conversation, càd. s’interrompre les uns les autres, parler confusément ; qqf. en b. part : φ. τινὰ τρόπον τῆς μεθόδου, PLAT. Phæd. 97 b, former confusément (litt. pétrir) dans son esprit qqe système ; au pass.-moy. :
      1 être brouillé, confondu, se brouiller, se confondre, PLAT. Gorg. 465 c et e ; ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους, EUR. Suppl. 201, d’un état confus et sauvage ; fig. se troubler : οὐκ ἂν φύροιο, PLAT. Phæd. 101 e, tu ne te troublerais pas ;
      2 se mêler à, se frotter à : πρός τινα, PLAT. Hipp. ma. 291 a, à qqn, càd. le fréquenter ; abs. PLAT. Leg. 950 a ;
      3 se mêler de : φύρεσθαι ἀεὶ περί τι, OPP. H. 3, 440, se vautrer sans cesse dans (les plaisirs du ventre).

Étym. p.-ê. pré-grec ; cf. φυράω, φύρδην, φύρμα, φυρμός.

Hes. Op. 61, Pl. Phd. 97b; impf. ἔφυρον Il. 24.162, A. Pr. 450; fut. φύρσω Pi. Pae. 2.73, Hsch. ; aor. subj. φύρσω Od. 18.21, inf. φύρσαι A.R. 2.59; later ἔφυρα AP 7.476 (Mel.), Luc. Prom. 13; — Med., aor. part. φυρσάμενος Nic. Th. 507; — Pass., fut. πεφύρσομαι Pi. N. 1.68 codd. ; later φυρήσομαι (συμ-) Sch. ad loc. ; aor. ἐφύρθην A. Ag. 732 (lyr.); later aor.2 ἐφύρην [υ] (συναν-) Luc. Ep. Sat. 28; pf. πέφυρμαι (v. infr.) : — mix something dry with something wet, mostly with a sense of mixing so as to spoil or defile, γαῖαν ὕδει φ. Hes. Op. 61; esp. of tears or blood, δάκρυσιν εἵματ’ ἔφυρον they wetted, sullied their garments with tears, Il. 24.162; c. gen. pro dat., μή σε… στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος Od. 18.21; — Pass., δάκρυσι πεφυρμένη 17.103, etc. ; ὄμμα δακρύοις πεφυρμένοι E. Or. 1411 (lyr.); πεφυρμένος αἵματι Od. 9.397; γῆ αἵματι πεφ. X. Ages. 2.14; αἵματι δ’ οἶκος ἐφύρθη A. l.c. (lyr.); μητρὸς… ἐν αἵμασι πεφυρμένοι E. El. 1173; πάντα βορβόρῳ πεφυρμένα Semon. 7.3; ἱστίον… πεφυρμένον πρινὸς ἄνθεϊ stained, dyed, Simon. 54; dub. in signf. of φυράω, ἐλαίῳ ἄλφιτα πεφυρμένα, v.l. for πεφυραμένα in Th. 3.49; τέφρᾳ πεφυρμένῃ ὄξει, v.l. for πεφυραμένῃ in Gp. 5.39.2. of dry things, κόνει φύρουσα… κάρα E. Hec. 496; γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν to be doomed to have one΄s hair defiled with earth, Pi. l.c. ; ἄνθος ἔφυρε κόνις AP 7.476 (Mel.). metaph, jumble together, confound, confuse, ἔφυρον εἰκῇ πάντα they mingled all things up together, did all at random, A. Pr. 450, cf. Ar. Ra. 945, Pl. Phd. 97b; (Med., οὐκ ἂν φύροιο would not jumble your arguments, ib. 101e); φύρουσι δ’ αὐτὰ θεοὶ πάλιν τε καὶ πρόσω ταραγμὸν ἐντιθέντες E. Hec. 958; ἐν ταῖς ὁμιλίαις φύρειν to speak confusedly among themselves, M.Ant 8.51; — Pass., to be mixed up, ἐν τῷ αὐτῷ Pl. Grg. 465c, cf. d; βίοτον ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους διεσταθμήσατο from a confused and savage state, E. Supp. 201. Med., mix with others, mingle in society, Pl. Lg. 950a; φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον associate, have dealings with him, Id. Hp. Ma. 291a; φυρομένοισιν ἀεὶ περὶ γαστέρος ὁρμήν wallowing in the lusts of the belly, Oppian. H. 3.440, and cf. μείγνυμι B.
confound, Pi. Pae. 2.73 (expld. by Sch. as = ἀποκτενεῖ). Pass., metaph, to be mutually befouled by abuse, Plu. 2.89d. (Prob. cogn. with πορφύρω.)

fut. φύρσω, fut. pass. πεφύρσομαι, Pind. N. 1.68 (vgl. φυράω), – mischen, vermischen, untereinandermengen ; bes. mit irgendeiner Feuchtigkeit anmachen, γαῖαν ὕδει Hes. O. 61 ; benetzen, besudeln, verunreinigen und verderben, δάκρυσιν εἵματ' ἔφυρον Il. 24.162 ; auch στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος, Od. 18.21 ; u. pass., πεφυρμένος αἵματι 9.397 ; δάκρυσι πεφυρμένη 17.103 u. sonst ; γαίᾳ πεφύρσεσθαι Pind. a.a.O.; αἵματι δ' οἶκος ἐφύρθη Aesch. Ag. 714 ; κόνει φύρουσα δύστηνον κάρα Eur. Hec. 496 ; ὄμμα δακρύοις πεφυρμένον Or. 1411 ; Sp. Bes. den Teig zu Brot oder Kuchen mischen und kneten, auch absolut, ὁ φύρων, sc. τὰ ἄλφιτα, der Brotteig knetet, Xen. Hell. 7.2.22 ; πεφυρμένα τὰ ἄλφιτα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, geschrotene Gerste mit Oel und Wein gemischt. – Pass., mit Etwas untermischt, voll wovon sein, πάντ' ἀν' οἶκον βορβόρῳ πεφυρμένα Simonids frg. 11.3 ; dah. δάκρυσιν ὄσσε πεφυρμένα Ap.Rh. 3.673, u. Anth. öfter ; γῆ αἵματι πεφυρμένη Xen. Ag. 2.14 ; Plut. Pyrrh. 24 u. A. – Uebertr., durcheinandermengen, verwirren, in Unordnung bringen, φ. καὶ ταράσσειν Plut.; ἔφυρον εἰκῆ πάντα, sie mengten Alles aufs Geratewohl durcheinander, trieben Alles ohne Ordnung u. Regel, Aesch. Pr. 448 ; φύρειν ἐν ταῖς ὁμιλίαις, unüberlegt, verworren durcheinander reden, M.Ant. 8.51 ; pass. in Unordnung, Verwirrung, Bestürzung geraten, Plat. Phaed. 101d ; beschmutzen, πεφυρμένον αἵματι πολλῷ Ep.adesp. 26 (XII.123); φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον, sich mit dem Menschen abgeben, mit ihm umgehen, Plat. Hipp. mai. 291a ; πεφυρμένος περὶ γαστέρος ὁρμήν, sich in den Lüsten des Bauches wälzen, Opp. Hal. 3.440.

1. to mix something dry with something wet , mostly with a sense of mixing so as to soil or defile , δάκρυσιν εἵματ᾽ ἔφυρον they wetted, sullied their garments with tears, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; also with genitive, χείλεα φύρσω αἵματος [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]:—;Pass., δάκρυσι πεφυρμένη [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; αἵματι οἶκος ἐφύρθη [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
2. of dry things, κόνει φύρουσα κάρα [Euripides (Refs 5th c.BC)]; γαίαι πεφύρσεσθαι κόμαν to be doomed to have one's hair defiled with earth, [Pindar (Refs 5th c.BC)]
3. metaphorically to mingle together, confuse , ἔφυρον εἰκῆ πάντα they mixed all things up together, did all at random, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.:—;Pass. to be mixed up , ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους from a confused and savage state, [Euripides (Refs 5th c.BC)]
4. in Pass. also to mix with others, have dealings with him, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)] (ML)