ῆς (ἡ) :
   I croissance, particul. croissance d’un corps bien proportionné, belle prestance, en parl. de l’homme, IL. 1, 114 ; 2, 58 ; 7, 210 ; 22, 370, etc. ; OD. 5, 212 ; 6, 152 ; 8, 134, etc. ; HÉS. O. 129, Sc. 88 (touj. à l’acc.) ; en parl. d’animaux, PD. P. 4, 419 ; de fleurs, MOSCH. 2, 36, etc. ; de choses, en gén. SPT. Neh. 4, 7 ; p. ext. :
      1 beauté, THCR. Idyl. 22, 160 ;
      2 fleur de l’âge, PD. O. 1, 109 ;
   II nature, caractère, PD. O. 2, 154 ; N. 1, 38 ; I. 7, 32, etc. ;
   III race, A. PL. 183.

➳ Dor. φυά [ᾱ] PD. ll. cc. ; EUR. El. 461.

Étym. φύω.

Dor. φυά, ἡ, (< φύω) growth, stature, esp.
fine growth, noble stature, in Hom., always (as in Hes.) of the human form, and only in acc., θηήσαντο φυὴν καὶ εἶδος ἀγητόν Il. 22.370; φυὴν ἐδάην καὶ μήδεα 3.208; most freq. in adv. sense, Νέστορι δίῳ εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τ’ ἄγχιστα ἐῴκει in shape and in stature and in size (or growth), 2.58, cf. Od. 6.152; οὔ ἑθέν ἐστι χερείων, οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, οὔτ’ ἂρ φρένας Il. 1.115, cf. Od. 5.212, 7.210; φυήν γε μὲν οὐ κακός ἐστι 8.134; χρυσέῳ [γένει] οὔτε φυὴν ἐναλίγκιον οὔτε νόημα Hes. Op. 129, cf. Sc. 88, B. 5.168; later, in gen., οὔτε φυῆς ἐπιδευέες οὔτε νόοιο Theoc. 22.160; rare in Trag., τὴν τάλαιναν εὔμορφον φ. A. Niob. in PSI 11.1208.8; φυὰν Γοργόνος ἴσχειν E. El. 461 (lyr.). after Hom., of animals, plants, or objects, ἐμβάλλων ἐριπλεύρῳ φυᾷ κέντρον Pi. P. 4.235; κάνθαρος… Αἰτναῖος φυήν S. Ichn. 300; also τερπόμεναι ῥοδέῃ φ. of roses, Mosch. 2.36; of beans, Luc. Vit. Auct. 6; of things, ἀνέβη ἡ φ. τοῖς τείχεσιν their original form was restored, LXX Ne. 4.7(1); ἐὰν κατὰ φυὰν διαφθαρῇ τις τῶν λίθων IG 7.3073.40 (Lebad., ii BC). poet. for φύσις, nature, genius, σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ Pi. O. 2.86; μάρνασθαι φυᾷ Id. N. 1.25, cf. I. 7 (6).22; φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει Id. P. 8.44; τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν Id. O. 9.100; δεινὸς φυήν Cratin. 221.
the flower or prime of age, εὐάνθεμος φυά Pi. O. 1.67.
substance, ἀναίμων ἐστὶ φυὴ μελέων Oppian. H. 1.639; νεφροὶ τὴν φ. ἀδενώδεες Aret. SD 2.3. μερόπων φυή the race of men, APl. 4.183.7.
produce of a year, harvest, φ. τοῦ ἐνεστῶτος ἔτους BGU 708.4 (ii AD), cf. Pland. 26.12 (i AD), etc. — Poet. and later Prose.

ἡ, Wuchs, Leibesgestalt, äußeres Ansehen, bes. schöner Wuchs, Wohlgestalt ; Hom. u. Hes., nur von der Menschengestalt und immer im accus., z.B. οὔ ἑθέν ἐστι χερείων, οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, οὔτ' ἂρ φρένας, οὔτε τι ἔργα Il. 1.115, vgl. Od. 5.212 ; Νέστορι δίῳ εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τ' ἄγχιστα ἐῴκει Il. 2.58 ; οὔτε φυήν, οὔτ' ἂρ φρένας Od. 8.186, u. öfter in ähnlichen Vrbdgn ; sp.D., φυὴν οὐκ εἶχε γυναικός Mosch. 2.45, ἀναίμων φυὴ μελέων Opp. Hal. 1.639. – Uebh. Schönheit, οὔτε φυῆς ἐπιδεύεται, οὔτε νόοιο Theocr. 22.160 ; die ganze natürliche Anlage od. Beschaffenheit, geistige Anlagen, Pind. Ol. 2.44, bei dem es auch das reife, männliche Alter bedeutet, 1.67. – Stamm, Geschlecht, φυὴ μερόπων Ep.adesp. 250 (Plan. 183).

1. growth, stature , especially fine growth, noble stature , [Homer (8th/7th c.BC)]; Νέστορι εἶδός τε μέγεθός τε φυήν τt ἄγχιστα ἐῴκει he was like Nestor both in shape and size and stature (or growth) , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]
2. poetry for φύσις, one's natural powers, nature, genius , [Pindar (Refs 5th c.BC)]
3. the flower or prime of age , [Pindar (Refs 5th c.BC)] (ML)