ος, ον [ῐ] sensé, qui a sa raison, qui est dans son bon sens : joint à σοφός, PLUT. M. 1061 c, 1106 c ; mais distinct de σοφός, ARSTT. Nic. 6, 7 ; joint à νοῦν ἔχουσα, PLAT. Leg. 963 e ; à σώφρων, XÉN. Cyr. 3, 1, 17 ; à ἐπιστήμων, PLAT. Hipp. mi. 366 a, etc. ; p. opp. à ἄφρων, XÉN. Mem. 2, 3, 1 ; PLAT. Gorg. 498 b ; à ἀνόητος, ISOCR. 17 d, etc. ; en parl. d’animaux (oiseaux qui donnent des présages, chevaux, chiens, etc.) ARSTT. H.A. 1, 1, 32, etc. ; SOPH. El. 1058 ; en parl. de choses (intelligence, XÉN. Cyr. 8, 1, 20 ; vie, PLAT. Leg. 733 e, etc.) ; subst. τὸ φρόνιμον, intelligence, esprit réfléchi, présence d’esprit, XÉN. Mem. 3, 10, 5 ; PLAT. Pol. 309 e, etc. ; ou état de l’âme ayant conscience d’elle-même, XÉN. Hell. 2, 3, 56 ; p. opp. à τὸ ἄφρον, PLAT. Phædr. 236 a, etc. ; φρ. εἴς τι, PLAT. 1 Alc. 125 a ; περί τι, PLAT. Gorg. 490 b, pour qqe ch. ; περί τινος, XÉN. Cyr. 1, 6, 15, etc. ; PLAT. Rsp. 521 b, au sujet de qqe ch. ; ἔν τινι, XÉN. An. 2, 6, 7, etc. en qqe ch. ; subst. ὁ φρ. BATON (ATH. 163 d) le sensé, sorte de raisonnement.

• Cp. φρονιμώτερος, XÉN. Conv. 8, 14, etc. ; • Sup. φρονιμώτατος, SOPH. El. 1058 ; XÉN. Ap. 20, etc.

➳ Fém. φρονίμη, PLUT. M. 1070 b.

Étym. φρήν.

ον, also η, ον Plu. 2.1070b : — in one΄s right mind, in one΄s senses, S. Aj. 259 (anap.).
showing presence of mind, ἐν τοῖς δεινοῖς X. An. 2.6.7; τὸ φ.
presence of mind, Id. HG 2.3.56.
sensible, prudent, opp. ἄφρων, Gorg. Fr. 6; ψυχή Pl. Sph. 247a; opp. ἀνόητος, Isoc. 2.14 (Comp.); τὸν φρόνιμον ζητοῦντας… ὥσπερ ἀποδεδρακότα Bato 2.3; ὡς ἂν ὁ φ. ὁρίσειε Arist. EN 1107a1, al. ; φ. περί τινος possessing sagacity or discernment in a thing, X. Cyr. 1.6.15, 21 (Comp.); περί τι Pl. Grg. 490b (Comp.), Isoc. 12.161 (Comp.); εἴς τι Pl. Alc. 1.125a; ἐν τῷ σίτῳ φ. καὶ μέτριοι X. Cyr. 5.2.17. of thoughts, acts, and the like, φ. τι ἐργάσασθαι Ar. Lys. 42; φιλόπολις ἀρετή, φρόνιμος ib. 547 (lyr.). of birds as giving omens, τοὺς ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνούς S. El. 1058 (lyr.).
sagacious, of animals, Pl. Plt. 263d, Arist. HA 488b15, PA 648a8 (Comp.), 687a8 (Sup.), GA 753a11 (Comp.), al. τὸ φ.
practical wisdom, prudence, E. Fr. 52.9 (lyr.), Pl. R. 586d, al. ; opp. τὸ ἄφρον, Id. Phdr. 235e; ἰέναι ἐπὶ τὸ φρονιμώτερον X. Smp. 8.14; pl., ἄπορος ἐπὶ φρόνιμα helpless in point of wisdom, S. OT 692 (lyr.); τὰ φρονιμώτερα ποιεῖν Isoc. 15.211. Adv. -μως Ar. Eq. 1364, Av. 1333 (lyr.), Pl. La. 192e, etc. ; opp. ἀλόγως, Isoc. 3.9; φ. ἔχειν X. Cyr. 3.3.57; διακεῖσθαι Isoc. 8.114; Comp. φρονιμώτερον, διακεῖσθαι τῶν ἄλλων Id. 2.10; -ωτέρως Id. 13.15; Sup. -ώτατα, λέγειν X. Ap. 20.

ον, bei Verstande, vernünftig, einsichtsvoll, klug ; τοὺς ἄνωθεν φρονιμωτάτους οἰωνούς Soph. El. 1048 ; Aj. 252, zur Besinnung gekommen, im Ggstz des Wahnsinns ; Ar. Lys. 42, 548 ; in Prosa von Plat. an oft : Ggstz ἄφρων Gorg. 498b ; vgl. Arist. Eth. Nic. 6.6 u. φρόνησις ; περί τινος, Plat. Rep. VII.521b (wie Xen. Cyr. 1.6.15); περί τι, Gorg. 490b ; auch ὃ ἕκαστος φρόνιμος, τοῦτο ἀγαθός ; φρόνιμος εἰς ὑποδημάτων ἐργασίαν Alc.I, 125a ; τὸ φρόνιμον, besonnenes Wesen, Geistesgegenwart, Xen. Hell. 2.3.24 ; καὶ μέτριος Cyr. 5.2.17.
• Adv., φρονίμως ζῆν, λογίζεσθαι, Plat. Lach. 193a, Epinom. 982b.

φρόνιμος, -ον
(< φρονέω), [in LXX for בִּין, חָכָם etc. ;]
practically wise, sensible, prudent: Mat.10:16 24:45, Luk.12:42, 1Co.10:15; opp. to μωρός, Mat.7:24 25:2, 4 25:8-9, 1Co.4:10; to ἄφρων, 2Co.11:19; φ. παρ᾽ ἑαυτῷ (EV, wise in one's own conceit), Rom.11:25 12:16 (cf. Pro.3:7); compar., -ώτερος, Luk.16:8.†
SYN.: see: σοψός (AS)