οῦ (ὁ) gardien, garde, EUR. Ion 22, etc. ; au pl. gardes, garnison, THC. 3, 6 ; 4, 25 ; 8, 108 ; XÉN. Hell. 2, 3, 7, etc. ; joint à φύλακες, PLAT. Rsp. 560 b ; mais différent de φύλακες, ARSTT. Pol. 2, 5, 20, etc.

Étym. p. *προhορός, avec déplacement de l’aspiration ; v. ὁράω.

ὁ, watcher, guard, IG1². 11.9, al., 4²(1).40.16 (Epid., v/iv BC), E. Ion 22, Rh. 506; φρουροὺς ἐγκατέλιπον left a garrison in a place, Th. 2.6, cf. 4.25; ἐκβάλλειν τοὺς φ. Id. 8.108; οἱ φ. οἱ ἐν Ἄνδρῳ IG2². 123.10; οἳ… ἄριστοι φ. τε καὶ φύλακες… εἰσί Pl. R. 560b; identified with φύλακες, X. Cyr. 8.6.1, 3; τοὺς φύλακας οἷον φρουρούς Arist. Pol. 1264a26. (Contr. from *προορός (cf. οὖρος²), as φροίμιον from προοίμιον, φροῦδος from πρὸ ὁδοῦ.)

ὁ (von προ-οράω, vgl. φροῦδος), der Vorschauer, Wächter ; Eur. Ion 22, Rhes. 506 ; Plat. Rep. VIII.560b u. öfter, u. Folgde ; οἱ φρουροί, die Besatzung eines festen Platzes, Xen. Hell. 1.6.10, 2.2.1 u. sonst.