'φρονέω-ῶ (f. -ήσω, ao. ἐφρόνησα, pf. πεφρόνηκα ; seul. prés. et impf. dans HOM., HÉS. et HDT.) :
   I intr. :
      1 avoir la faculté de penser et de sentir, d’où vivre, ESCHL. Ch. 510 ; PLUT. M. 1106 a ; à côté de ζῆν, PLAT. Soph. 249 a ;
      2 être dans son bon sens, IL. 22, 59 ; p. opp. à être insensé, SOPH. Aj. 344, El. 890, etc. ; cf. XÉN. Mem. 1, 3, 12, etc. ;
      3 penser : ᾗπερ δὴ φρονέω, IL. 9, 310, comme je pense ; p. opp. à parler, IL. 14, 195 ; HDT. 9, 54 ; PLAT. Phædr. 266 b, etc. ; à μάχεσθαι, IL. 6, 79 ; τὸ φρονοῦν, la partie pensante de l’homme, l’esprit, p. opp. aux sens, PLUT. M. 166 c ; οἱ φρονοῦντες, les penseurs, les sages, EL. V.H. 14, 79 ; ὁ φρονῶν, c. φρόνιμος, PLUT. M. 1011 d ; εὖ φρ. être avisé, prudent, ESCHL. Pr. 385 ; SOPH. El. 394 ; EUR. Or. 99 ; PLAT. Prot. 333 c, au sens de σωφρονεῖν ; ou avoir sa raison, en parl. d’un testateur, IS. 2, 14, etc. ; καλῶς φρ. SOPH. O.R. 600, avoir un bon jugement ; κακῶς φρ. OD. 18, 168, avoir les mauvaises pensées (par derrière), ou avoir perdu le sens, SOPH. El. 345 ; ἀμφὶς φρ. IL. 13, 345, être de volonté différente ; φρ. ἄλλῃ, HH. Ap. 469, songer à aller, se proposer d’aller ailleurs ; φρ. ἰθύς, IL. 12, 124 ; 13, 135, penser ou tendre en avant ;
      4 abs., c. νοέω, être sensé, sage, prudent, PLAT. Phil. 11 b ; au sens de λογίζεσθαι, PLUT. M. 1119 a ; de εἰδέναι, PLAT. 1 Alc. 133 c, etc. ; ἡ ἡλικία τοῦ ἤδη φρονεῖν, Eryx. 396 b, l’âge où l’on commence à avoir du bon sens ; cf. ESCHN. Tim. § 139 Baiter-Sauppe, etc. ; εἰ φρονῶν ἔπρασσον, SOPH. O.C. 271, si je l’avais fait sciemment, avec connaissance de cause ; au sens de σωφρονεῖν, SOPH. Tr. 312 ; joint à σωφρονεῖν, PLAT. Leg. 712 a ;
   II tr. :
      1 avoir dans l’esprit : εὖ τινὶ φρ. OD. 6, 313, être bien disposé pour qqn ; φίλα τινὶ φρ. EUR. Med. 819, avoir de l’amitié pour qqn ; ἄριστά τινι φρ. AR. Pl. 577, avoir de très bons sentiments envers qqn ; ἀγαθὰ φρ. OD. 1, 43 ; τὰ ἄριστα φρ. THC. 2, 22, avoir de bonnes dispositions, les meilleures dispositions à l’égard de qqn ; κακὰ φρ. OD. 17, 591 ; ὀλοὰ φρ. IL. 16, 101, avoir de mauvais desseins, de funestes desseins ; cf. OD. 9, 445 ; SOPH. El. 228, Aj. 594, etc. ; φρ. εἰρηνικά, PLUT. Alc. 30 ; στρατιωτικά, PLUT. Oth. 4 ; νεώτερα, PLUT. M. 873 c, nourrir des pensées ou des désirs de paix, de guerre, d’innovation, etc. ; τά τινος φρ. XÉN. Hell. 6, 3, 4 ; 7, 4, 40, etc. ; PLUT. Flam. 6, etc. tenir pour qqn, être du parti de qqn ; avec εὖ : τὰ σὰ εὖ φρ. SOPH. Aj. 491, être bien disposé pour toi ; au contr. τὰ ἃ φρ. IL. 9, 493, suivre sa fantaisie, son bon plaisir ; avec un subst. φρ. ἐλεητύν, OD. 14, 82, avoir des sentiments de commisération ; φρ. ἡμέραν, NT. Rom. 14, 6, pourvoir au (besoin du) jour ; τὴν ἀληθηΐην, HDT. 1, 46, être sincère ; particul. en b. part, μέγα φρ. nourrir des pensées élevées, LYS. 2, 48 ; ISOCR. 132 Baiter-Sauppe ; en mauv. part, être fier, s’enorgueillir, joint à σεμνύνεσθαι, ISOCR. 8, 50 Baiter-Sauppe ; à εὐφραίνεσθαι, XÉN. Cyr. 8, 7, 7 ; cf. IL. 11, 296 ; 13, 156 ; SOPH. O.R. 1078, etc. ; μέγα φρ. ἐπί τινι, XÉN. Ages. 2, 5, s’enorgueillir de qqe ch. ; μέγα φρ. ἐφ' ἑαυτοῖς, XÉN. Hell. 7, 1, 21, etc., avoir bonne opinion d’eux-mêmes ; postér. μεγάλα φρ. ἐφ' ἑαυτῷ, X. ÉPH. 2, 5, avoir de soi-même une haute opinion ; de même avec μάλιστα, XÉN. Hipp. 7, 3 ; PLAT. Conv. 217 a, etc. ; μεῖζον φρ. SOPH. Ant. 768 ; XÉN. An. 5, 6, 8, etc. avoir de trop hauts sentiments, être trop orgueilleux ; μέγιστον φρ. XÉN. Hier. 1, 28 ; Mem. 1, 1, 13, être très orgueilleux ; de même, en poésie, λίαν φρ. EUR. I.A. 924, avoir des sentiments d’orgueil ; μικρὸν φρ. DÉM. 13, 25 Baiter-Sauppe, être humble ; ἧσσον φρ. EUR. Andr. 313 ; ἔλαττον φρ. DÉM. 13, 34 Baiter-Sauppe ; μεῖον φρ. XÉN. Ap. 24, avoir des sentiments très humbles ; ἶσόν τινι φρ. IL. 15, 50 ; 5, 441 ; τὰ αὐτά τινι φρ. HDT. 1, 60 ; τὸ αὐτό τινι φρ. HDT. 9, 54, avoir les mêmes sentiments que qqn ;
      2 songer à, projeter de, avec une prop. inf. IL. 3, 98 ; avec un inf. IL. 9, 608 ; 13, 135 ; 17, 286 ; PLUT. M. 977 d ; avec μή, XÉN. Hell. 5, 4, 45 ; avec un part. précédé de ὡς, SOPH. Tr. 288 ; PLAT. Conv. 819 d ; avec ὡς, SOPH. Ant. 49 ; avec ὅτι, SOPH. O.C. 872 ; XÉN. Cyr. 2, 3, 13 ; 4, 6, 3, etc. ; avec ἵνα μή, HÉS. Th. 461, etc. ; avec un dat. φρ. εὖ τοῖσι νῦν ἠγγελμένοις, ESCHL. Ch. 763, etc. avoir bon espoir au sujet des nouvelles qu’on annonce en ce moment ; avec une prép. : πρός τι, ESCHL. Pr. 1002 ; ou πρός τινα φρ. XÉN. Cyr. 4, 3, 7, avoir tels ou tels sentiments à l’égard de qqe ch. ou de qqn ; φρ. εἴς τινα, EUR. Her. 387 ; XÉN. Cyr. 8, 7, 3 ; ou εἴς τι, EUR. Ph. 1128, m. sign. ; φρ. περί τινος, PLAT. Lys. 209 d ; PLUT. M. 170 b ; ὑπέρ τινος, PLUT. Phil. c. Flam. 3 ; ὑπέρ τινα, DÉM. 26, 4 Baiter-Sauppe ; ὑπέρ τι, LUC. Tim. 57 ; περί τι, ESCHN. F. leg. § 125 Baiter-Sauppe, m. sign. ; p. anal. en parl. des animaux (lions, IL. 16, 758 ; sangliers, IL. 11, 325 ; taureaux, XÉN. Cyr. 7, 5, 62, etc.) ; en parl. de choses, THC. 5, 80 ; φρ. ἐνὶ θυμῷ, OD. 6, 313 ; ἀνὰ θυμόν, IL. 18, 4, ἐνὶ φρεσίν, OD. 14, 82, avoir tel ou tel sentiment dans le cœur.

➳ Act. prés. sbj. 3 sg. φρονέῃσι, OD. 7, 75 ; part. φρονέων, ESCHL. Ch. 510, etc. Impf. ion. ἐφρόνεον, HDT. 2, 162, épq. φρόνεον, IL. 17, 286 ; impf. itér. 3 sg. φρονέεσκε, A.RH. 4, 1164.

Étym. φρήν.

'

Ep. subj. φρονέῃσι Od. 7.75; Ep. impf. φρόνεον Il. 17.286, φρονέεσκον A.R. 4.1164; fut. -ήσω Ar. Ec. 630 (anap.), etc. ; aor. ἐφρόνησα Hdt. 1.60, A. Eu. 115, etc. ; pf. πεφρόνηκα Emp. 103.1, Isoc. 5.124, D.S. 18.66; — Pass., Arist. Xen. 980a9; imper. φρονείσθω v.l. for φρονεῖτε in Ep. Phil. 2.5 : — to be minded, either of reflection or of purpose; hence,
I.
have understanding, be wise, prudent, rare in Hom., ἄριστοι… μάχεσθαί τε φρονέειν τε best both in battle and counsel, Il. 6.79; but freq. in Trag. and Att., [Ζῆνα] τὸν φρονεῖν βροτοὺς ὁδώσαντα A. Ag. 176 (lyr.); φρονούντως πρὸς φρονοῦντας ἐννέπεις Id. Supp. 204, cf. 176; φρονεῖν γὰρ οἱ ταχεῖς οὐκ ἀσφαλεῖς S. OT 617; φρονεῖν οἶδεν μόνη Id. Tr. 313; λίαν φ.
to be over-wise, E. IA 924; φ. πλέον Pl. Hp. Mi. 371a; τὸ φρονεῖν understanding, prudence, S. Ant. 1347 (anap.), 1353 (anap.); κράτιστοι φρονεῖν Antipho 2.1.1; καὶ φ. καὶ συμπράττειν X. Cyr. 5.55.44; εἰδέναι καὶ φ. Pl. Alc. 1.133c; τὸ φ. καὶ τὸ νοεῖν Id. Phlb. 11b; λέγειν τε καὶ φ. Id. Phdr. 266b, cf. Isoc. 4.50; τῷ φρονεῖν τε καὶ σωφρονεῖν Pl. Lg. 712a; τὸ μὴ φρονοῦν, of an infant, A. Ch. 753; ἐπειδὴ τάχιστα ἤρχετο φ. Is. 9.20; ἡ φρονοῦσα ἡλικία Aeschin. 1.139; Com. of fish, ἰχθῦς φρονοῦντας full-grown, Ephipp. 21.3; ζῷον λογικὸν καὶ φρονοῦν Phld. Piet. 15; c. acc., φρονῆσαι τὰ κυριώτατα to be wise in respect of the most important matters, Id. Rh. 2.35S.
2. with Advbs., εὖ φρονεῖν think rightly, περί τινος Hdt. 2.16; to be sane (cf. infr. IV), E. Ba. 851, Ar. Nu. 817, Lys. 19.41, etc. ; κέρδιστον εὖ φρονοῦντα μὴ φρονεῖν δοκεῖν A. Pr. 387; οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ S. Aj. 1252, cf. El. 394, E. Or. 99, al. (but εὖ φρ., also, to be well disposed, v. infr. II. 2); κακῶς, καλῶς φ., Od. 18.168, S. OT 600, Ant. 557; ὀρθῶς φ. And. 2.23; ὀρθῶς φ. πρός τι A. Pr. 1000; μῶρα, πλάγια φ., S. Aj. 594, E. IA 332 (troch.).
3. think, Heraclit. 113, Parm. 16.3, Emp. 108.2, cf. Arist. de. An. 427a19; ὡς…, ὅτι…, S. Ant. 49, OC 872; φρόνει νιν ὡς ἥξοντα Id. Tr. 289; mean, ἄλλα φ. καὶ ἄλλα λέγειν Hdt. 9.54; ἕτερα μὲν λέγων, ἕτερα δὲ φρονῶν Din. 1.47; ὁ μὴ λέγων ἃ φρονεῖ D. 18.282, cf. 19.224.
4. feel by experience, know full well, σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ’ ἔστ΄, ἐμοὶ δ’ ἄγαν φρονεῖν S. Aj. 942, cf. OC 1741 (lyr.); πειρώμενος ὅ τι φρονέοιεν [τὰ μαντήϊα] to test the knowledge of the oracles, Hdt. 1.46.
II.
to be fain that…, c. acc. et inf., Il. 3.98; c. inf., to be minded to do, 9.608, 17.286; without inf., οἱ δ’ ἰθὺς φρόνεον [ἰέναι] were minded to go right on ward, 13.135, cf. 12.124; ᾗπερ δὴ φρονέω [τελέσαι] 9.310; φρονῶν ἔπρασσον of set purpose, S. OC 271; in Prose, mean, intend, τοῦτο φρονεῖ ἡμῶν ἡ… ἀγωγή this is what your bringing us here means, Th. 5.85.
2. freq. with neut. Adj.,
a. φ. τινί τινα to have certain thoughts for or towards any one, to be so and so minded towards him, πατρὶ φίλα φρονέων kindly minded towards him, Il. 4.219, cf. Od. 6.313, etc. ; κακὰ φρονέουσι… ἀλλήλοισιν Il. 22.264; τῷ ὀλοὰ φρονέων 16.701; μαλακὰ φ. ἐσλοῖς Pi. N. 4.95; πιστά τινι Id. O. 3.17; φρονοῦντας ἄριστα αὐτοῖς Ar. Pl. 577 (anap.); with Advbs., εὖ φρονεῖν τισι (cf. supr. 1.2) Od. 7.74, cf. A. Ag. 1436, etc. ; φρονεῖς εὖ τοῖς ἠγγελμένοις you rejoice at them, Id. Ch. 774; also εἰς ὑμᾶς εὖ φ. And. 2.4; τισὶ καλῶς φ. SIG 527.38 (Crete, iii BC); τοιαῦτα περί τινος φ. Isoc. 3.60; to be minded so and so, think or purpose such and such things, ἀγαθὰ φ. Il. 6.162, Od. 1.43; φίλα φ. ib. 307; κακά 17.596; τὰ φρονέεις ἅ τ’ ἐγώ περ Il. 4.361; κρυπτάδια φ.
to have secret purposes, 1.542; ἀταλὰ φ.
to be gaily disposed, 18.567, Hes. Th. 989; πυκινὰ φ.
have wise thoughts, be cunningly minded, Od. 9.445; ἐφημέρια φ.
think only of the passing day, 21.85; θεοῖσιν ἶσα φ. Il. 5.441; θνητὰ φ. S. Fr. 590 (anap.), E. Alc. 799; ἀθάνατα Pl. Ti. 90c; οὐ κατ’ ἄνθρωπον φ. A. Th. 425, S. Aj. 777; ἐπὶ ταῖς εὐτυχίαις ὑπὲρ ἄνθρωπον φ. X. Cyr. 8.7.3; μηδὲν ὑπὲρ τὴν πήραν φ. Luc. Tim. 57; also καίρια φ. S. El. 228 (lyr.); σώφρονα Id. Fr. 64; οὐ τὰ ἄριστα φ. Th. 2.22; ἡ πόλις χεῖρον φ. Isoc. 8.126; τυραννικὰ φ.
to have tyranny in mind, Ar. V. 507 (troch.); ἀρχαιϊκὰ φ.
to have old-fashioned notions, Id. Nu. 821; τὰ τοῦ θεοῦ, τὰ τῆς σαρκὸς φ., Ev. Matt. 16.23, Ep. Rom. 8.5; also οὐ παρδάλιος τόσσον μένος ὅσσον Πάνθου υἷες φρονέουσιν the panther΄s courage is not so great as is the spirit of the sons of Panthus, Il. 17.23.
b. esp. freq. in the phrase μέγα φρονεῖν to be high-minded, have high thoughts, to be high-spirited, Il. 11.296, 13.156; of lions and boars, 16.758, 11.325, cf. X. Cyr. 7.5.62; φρονεῖ γὰρ ὡς γυνὴ μέγα S. OT 1078, cf. Lys. 2.48, Isoc. 4.132; in Att., freq. in bad sense, to be presumptuous, ἐφ’ ἑαυτῷ, ἑαυτοῖς μέγα φ., Th. 6.16, X. HG 7.1.27 (also μεγάλα φ. Ar. Ach. 988; φ. ἐφ’ αὑτῷ τηλικοῦτον ἡλίκον εἰκός… D. 21.62); with Comp., μεῖζον φ.
to have over-high thoughts, X. An. 5.6.8 (but simply, pluck up courage, ἐπὶ τῷ γεγενημένῳ Id. HG 3.5.21); φ. μεῖζον ἢ κατ’ ἄνδρα S. Ant. 768; μεῖζον τοῦ δέοντος Isoc. 7.7, cf. 6.34; rarely in pl., μείζω τῆς δίκης φ. E. Heracl. 933; with Sup., οἱ μέγιστον φρονοῦντες Pl. Phdr. 257e; ἐφ’ ἱππικῇ X. Ages. 2.5; also μάλιστα φ. ἐπί τινι D. 28.2; ἐπὶ τοῖς προγόνοις οὐ μεῖον φ. X. Eq. Mag. 7.3, cf. Ap. 24; take pride in, ἐπὶ παιδεύσει μέγα φρονοῦντες Pl. Prt. 342d; φ. ἐπὶ τῇ ὥρᾳ θαυμάσιον ὅσον Id. Smp. 217a; also φ. εἰς ἡμᾶς μέγα E. Hipp. 6; περὶ τὸ γράφειν λόγους Aeschin. 2.125; μέγα φ. ὅτι… X. Cyr. 2.3.13; μέγα φ. ὡς εὖ ἐρῶν Pl. Smp. 198d; μέγα φ. μὴ ὑπείξειν haughty in their resolution not to…, X. HG 5.44.45; later φ. alone, = μέγα φ., φρονήσας ἐφ’ αὑτῷ Paus. 1.12.5; διὰ τὸν πατέρα ἀξιώματι προέχοντα Id. 4.1.2; opp. σμικρὸν φ.
to be poor-spirited, S. Aj. 1120; μικρὸν φ. Isoc. 4.151; μικρὸν καὶ ταπεινὸν φ. D. 13.25, etc. ; ἧσσον, ἔλασσον φ. τινος, E. Andr. 313, Ph. 1128; φ. ἔλαττον ἢ πρότερον Isoc. 12.47, etc. ; οὐ σμικρὸν φ. ἐς τὰς Ἀθήνας E. Heracl. 386; also μετριώτερον πρὸς ἡμᾶς φ. X. Cyr. 4.3.7.
c. of those who agree in opinion, τά τινος φρονεῖν to be of another΄s mind, be on his side or of his party, Hdt. 2.162, etc. ; τὰ σὰ φ. Id. 7.102; εὖ φ. τὰ σά S. Aj. 491; φ. τὰ Βρασίδον Ar. Pax 640 (troch.), cf. D. 18.161; also ἶσον ἐμοὶ φρονέουσα thinking like me, Il. 15.50, cf. S. Ant. 374 (lyr.); τὠυτὸ or κατὰ τὠυτὸ φ.
to be like-minded, make common cuase, Hdt. 1.60, 5.3; ἐμοὶ φ. ξυνῳδά Ar. Av. 635 (lyr.); opp. ἀμφὶς φ.
think differently, Il. 13.345; ἄλλῃ φ.
think another way, h.Ap. 469.
III.
comprehend, γιγνώσκω, φρονέω Od. 16.136, al. ; more freq. c. acc., to be well aware of…, τὰ φρονέουσ’ ἀνὰ θυμόν, ἃ… 2.116; οὐκ ὄπιδα φρονέοντες ἐνὶ φρεσίν paying no heed to it, 14.82; φ. τὴν ἡμέραν pay regard to it, Ep. Rom. 14.6; consider, ponder, Il. 2.36, 18.4, al.
IV.
to be in possession of one΄s senses, sts. almost = ζῆν, to be sensible, be alive, ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ’ ἐλέησον, for ἔτι ζῶντα, Il. 22.59; θανόντι δ΄, οὐ φρονοῦντι, δειλαία χάρις ἐπέμπετο A. Ch. 517; ἐν τῷ φ. γὰρ μηδὲν ἥδιστος βίος S. Aj. 554; μηδὲ ζῆν…, μηδὲ φρονεῖν Pl. Sph. 249a; but also, to be in one΄s senses or right wits, φρονοῦντα, opp. μεμηνότα, S. Aj. 82, cf. 344; ἔξω ἐλαύνειν τινὰ τοῦ φρονεῖν E. Ba. 853; φρονεῖς ὀρθὰ κοὐ μαίνῃ Id. Med. 1129; ἐξεστηκὼς τοῦ φρονεῖν Isoc. 5.18; τὰ φαλάγγια τοῦ φ. ἐξίστησι X. Mem. 1.3.12; οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν S. OC 1666; ἐγὼ νῦν φρονῶ τότ’ οὐ φρονῶν E. Med. 1329; φρονῶν οὐδὲν φρονεῖς though in thy wits thou΄rt nothing wise, Id. Ba. 332 (for εὖ φ. v. supr. 1.2); ὁρώντων, φρονούντων, βλεπόντων ὑμῶν Aeschin. 3.94; ζῶν καὶ φρονῶν alive and in his right mind, freq. in Inscrr., IGRom. 1.804 (Perinthus), etc. ; ζῶν καὶ φρενῶν (sic) Jahresh. 23 Beibl. 206 (ibid.), Rev.Arch. 21 (1925).240 (Callatis); νοῶν καὶ φρονῶν Test.Epict. 1.2, PPetr. 3 p. 4 (iii BC).

drückt ursprünglich alle Tätigkeiten des φρήν, der φρένες aus ; – denken ; Verstand od. Einsicht haben, richtig denken, klug sein ; ἄριστοι μάχεσθαί τε φρονέειν τε, die Tüchtigsten zum Kampf u. zu klugem Rate, Il. 6.79 ; oft so bei Tragg.: εὖ φρονῶν, ὀρθῶς φρονεῖν, Aesch. Prom. 385, 1002 ; παῖδες, φρονεῖν χρή Suppl. 173 ; φρονούντως πρὸς φρονοῦντας ἐννέπεις 201 ; φρονεῖν γὰρ οἱ ταχεῖς οὐκ ἀσφαλεῖς Soph. O.R. 617 ; μῶρα φρονῶν Aj. 591 ; u. oft εὖ φρονῶν, wie Eur.; auch oft allein, vgl. Soph. O.C. 1662, Ant. 553, 703, 723 ; im Gegensatz zum Wahnsinn, seines Verstandes mächtig sein, Aj. 82, 337 u. oft ; bei Eur. auch ἐγὼ νῦν φρονῶ, τότ' οὐ φρονῶν, Med. 1529 ; ὀρθὰ φρονεῖς. 1129 ; πλάγια φρονεῖς I.A. 332 ; οἱ εὖ φρονοῦντες Her. 2.16 ; Plat. sagt πότερον τὸ αἷμα ἐστιν ᾧ φρονοῦμεν, Phaed. 96b ; – in Prosa gew. seinen gesunden Verstand oder seine Besinnung haben, εὖ φρονεῖν, richtig denken, wie Hom.; so Arist. rhet. 1.1 u. sonst ; τὸ δὲ σωφρονεῖν λέγεις εὖ φρονεῖν Plat. Prot. 333c ; οἱ εὖ φρονοῦντες, die ihren guten, gefunden Verstand haben ; ἐξιστάναι τινὰ τοῦ φρονεῖν, Einen des Verstandes u. der Besinnung berauben, wie ἔξω ἐλαύνειν τοῦ φρονεῖν Eur. Bacch. 851 ; ἐξίστασθαι τοῦ φρονεῖν, den Verstand, die Besinnung verlieren ; dah. ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ' ἐλέησον Il. 22.59, so viel wie ἔτι ζῶντα, so lange ich noch lebe ; vgl. θανόντι δ' οὐ φρονοῦντι δειλαία χάρις ἐπέμπετο Aesch. Ch. 510, der Nichts mehr fühlte, merkte ; Plat. μηδὲ ζῆν αὐτό, μηδὲ φρονεῖν, Soph. 249a. – C. accus. erkennen, verstehen, begreifen ; γιγνώσκω, φρονέω Od. 16.136, 17.193, 281 ; εἰ φρονέοιεν τὴν ἀληθηΐην Her. 1.46 ; ἐπὶ τοσοῦτο γε φρονέω, so Viel sehe ich ein, 6.97 ; neben νοεῖν Plat. Phil. 11b ; und so auch Folgde. – Bes. aber eine Gesinnung, Meinung haben, im Sinne haben, zur Absicht haben, beabsichtigen, wollen ; Hom. oft ; mit dem Zusatz ἐνὶ θυμῷ Od. 6.313, 7.74, 10.317 ; ἀνὰ θυμόν Il. 2.36, 18.4, Od. 2.116 u. sonst ; auch ἐνὶ φρεσί, 14.82 ; τὸν μῦθον ἀποειπεῖν, ᾗπερ δὴ φρονέω Il. 9.310, wie ich es denke, meine ; φρονέω δὲ τετιμῆσθαι Διὸς αἴσῃ, ich denke, trachte darnach, hoffe, Il. 9.608 ; φρόνεον δὲ μάλιστα ἄστυ πότι σφέτερον ἐρύειν καὶ κῦδος ἀρέσθαι 17.286 ; u. mit acc. c. inf., φρονέω δὲ διακρινθήμεναι ἤδη Ἀργείους καὶ Τρῶας Il. 3.98. An οἱ δ' ἰθὺς φρόνεον μάχεσθαι Il. 13.135 schließt sich Xen. τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν οὐκ ἐφρόνουν, sie dachten nicht daran zu schießen und zu werfen, Cyr. 3.3.66. – Mit dem bloßen acc., τὰ γὰρ φρονέεις, ἅ τ' ἐγώ περ Il. 4.361 ; ἶσον ἐμοὶ φρονέουσα, mir gleich denkend, denkend wie ich, 15.50 ; θεοῖσιν ἶσα φρονεῖν, sich den Göttern gleich dünken, 5.441 ; ἀμφὶς φρονεῖν, getrennter, verschiedener Meinung sein, 13.345 ; ἄλλῃ φρονεῖν, anders wohin denken, H.h. Apoll. 469 ; αὔδα ὅ τι φρονέεις, sage, was du denkst, im Sinne hast, Il. 14.195 ; bes. τινί τι, u. mit adv., Etwas für od. gegen Einen haben, Einem Etwas ansinnen od. anstiften, οἷσίν τ' εὖ φρονέῃσι καὶ ἀνδράσι νείκεα λύει Od. 7.74 ; οἵ τ' εὖ μὲν βάζουσι, κακῶς δ' ὄπιθεν φρονέουσιν 18.168 ; φίλα, ἀγαθά, Il. 4.219, 5.116, 23.305, Od. 1.43, 307, freundlich, gut gegen Einen gesinnt sein, ihm wohlwollen ; ὀλοὰ φρονεῖν Il. 16.701 ; selbst von Tieren, wie von Wölfen u. Schafen, κακὰ φρονέουσι διαμπερὲς ἀλλήλοισιν 22.264 ; aber ἀγαθὰ φρονέων 6.162 ist in sittlicher Beziehung der gut, edel Denkende ; τὰ ἀμείνω φρονέειν, der bessern Meinung sein, auf der bessern Seite sein, Her. 7.145, 172 ; κρυπτάδια φρ., Heimliches sinnen, heimliche Anschläge machen, Il. 1.542 ; ἀταλὰ φρ., jugendlich, heiter gesinnt sein, 13.567 ; H.h. Cer. 24 ; Hes. Th. 989 (vgl. ἀταλάφρων); πυκνά und πυκινὰ φρ., kluge Gedanken haben, List im Sinne haben, Od. 9.445 ; ἐφημέρια, nur für den gegenwärtigen Tag denken, 21.85 ; φρονεῖν τὸ παρακείμενον Pind. N. 3.72 ; πιστά, treu gesinnt sein, κακά, μαλακά, schlecht, mild gesinnt sein, Ol. 3.18, P. 8.86, N. 4.95 ; σκολιὰ φρονεῖν Scol. 14 Jacobs ; εἰ γὰρ τύχοιεν ὧν φρονοῦσι Aesch. Spt. 352 ; εὖ φρονεῖν τινι, wohlgesinnt sein gegen Einen, Ag. 1411, vgl. 262 ; ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην Soph. O.R. 1520 ; καλὸν δὲ καὶ ἀγαθὸν μηδὲν φρονεῖν Plat. Rep. VI.505b ; τὰ αὐτὰ φρονεῖν, od. τὸ αὐτό, dasselbe denken, einstimmig, einträchtig sein, Her. 1.60, 5.3, 72 ; ἄλλα φρονέειν καὶ ἂλλα λέγειν 9.54 ; ξυνῳδά τινι φρονεῖν Ar. Av. 634. – Bes. häufig μέγα φρονεῖν, groß denken, hoch, stolz gesinnt sein, hohen Mut oder Uebermut hegen, Il. 8.553, 16.258 ; womit man vgl. οὐ παρδάλιος τόσσον μένος, ὅσσον Πάνθου υἷες φρονέουσιν, nicht des Panthers Mut ist so groß, wie ihn des Panthos Söhne hegen, Il. 17.23 ; selbst von Tieren, μέγα φρονεῖν, voll trotziges Mutes sein, von Ebern 11.325, von Löwen 17.758, u. Folgde oft. Bei den Att. fast immer im tadelnden Sinne, eine hohe Meinung von sich haben, übertriebenes Selbstgefühl haben, φρονεῖ γὰρ ὡς γυνὴ μέγα Soph. O.R. 1078 ; Ant. 475 ; sich brüsten, großprahlen, ἐπί τινι, auf Etwas stolz sein, womit groß tun, Plat. Prot. 342d ; οἱ μέγιστον φρονοῦντες Phaedr. 257e ; auch wird μέγα zuweilen ausgelassen, ἐφ' ᾧ φρονεῖ μάλιστα Dem. 28.2 ; μεῖζον φρονεῖν, höher denken, als es dem Sterblichen geziemt, mit seinen Anmaßungen Ziel und Grenze überschreiten, φρονείτω μεῖζον ἢ κατ' ἄνδρα Soph. Ant. 765 (aber πλέον φρονεῖν ist = einsichtsvoller sein, Plat. Hipp. mai. 371a); Ggstz μικρόν od. μικρὰ φρονεῖν, kleinmütig, zaghaft sein, ὁ τοξότης ἔοικεν οὐ σμικρὸν φρονεῖν Aj. 1099 ; Isocr. 4.151 ; μεῖον φρ., kleinmütiger od. allzu kleinmütig sein, Xen. Apol. 24 ; οὐκ ἔλασσον Ἄρεος εἰς μάχην φρονεῖν Eur. Phoen. 1135 ; dagegen μέτριον od. μέτρια φρονεῖν, bescheiden denken, bescheidenes Sinnes, ohne Anmaßung sein. Man vgl. noch ὁ κόμπος δ' οὐ κατ' ἄνθρωπον φρονεῖ Aesch. Spt. 407, nicht wie es sich für den Menschen ziemt ; οὐχ ὑπέρφευ θνητὸν ὄντα χρὴ φρονεῖν Pers. 806 ; ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητά Soph. Tr. 473 ; φρονεῖν ἄμεινον Διός Eur. Suppl. 504 ; τυραννικά Ar. Vesp. 507 ; ἀθάνατα καὶ θεῖα Plat. Tim. 90c ; νεώτερα φρονεῖν, wie νεωτερίζειν, Neuerungen im Sinne haben ; ἀρχαϊκὰ φρονεῖν, altväterisch, altfränkisch denken, gesinnt sein, Ar. Nub. 811 ; τά τινος φρονεῖν, Jemandes Gesinnungen, Meinungen teilen, von seiner Partei sein, es mit ihm halten, ihm anhangen, Thuc. 3.68 ; auch τὰ πρός τινα φρονεῖν, Xen. An. 7.7.30. – beachten, berücksichtigen, u. dah. sich wovor in Acht nehmen, scheuen, ὄπιδα Od. 14.82 ; – εὖ φρονεῖν auch = sich freuen, ἀλλ' εὖ φρονεῖς εὖ τοῖσι νῦν ἠγγελμένοις Aesch. Ch. 763 ; Thuc. sagt auch τοῦτο φρονεῖ ἡ ἀγωγή, das bezweckt, 5.85.

φρονέω, -ῶ
(< φρήν), [in LXX: Deu.32:29, Zec.9:2 (חָכָם), Psa.94:8 (שָׂכַל hi.), Isa.44:18 (בִּין) Isa.44:28, Est.8:13, Wis.1:1 14:30, 1Ma.10:20, 2Ma.9:12; 2Ma.14:8 2Mac 14:26 * ;]
__1. to have understanding (Hon., al.).
__2. to think, to be minded in a certain way: ὡς νήπιος, 1Co.13:11; with accusative (usually neut., adj., or pron., as freq. in cl.), ὃ δεῖ, Rom.12:3; ἃ, Act.28:22; τοῦτο, Php.3:15; τι ἑτέρως, ib.; οὐδὲν ἄλλο, Gal.5:10; τ. αὐτὸ φ. (Deiss., BS, 256), to be of the same mind, 2Co.13:11, Php.2:2 4:2; id. before εἰς (ἐν) ἀλλήλους(οις), Rom.12:16 15:5; τ. ἓν φ., Php.2:2 (Lft., in l); before ὑπέρ, Php.1:7.
__3. to have in mind, be mindful of, think of (Hdt., Xen., al.; Es, 1Mac, ll. with): τὰ τ. θεοῦ, opp. to τ. τ. ἀνθρώπων, Mat.16:23, Mrk.8:33; τὰ τ. σαρκός, opp. to τ. τ. πνεύρατος, Rom.8:5; τ. ἐπίγεια, Php.3:19; τὰ ἄνω, opp. to τ. ἐπὶ τ. γῆς, Col.3:2; τοῦτο φρονεῖτε (RV, have this mind in you), Php.2:5; ὑψηλά, Rom.12:16; φ. ἡμέραν (to observe a day), Rom.14:6; before ὑπέρ, Php.4:10 (cf. κατα-, παρα-, περι-, ὑπερ-φρσνέω).†
(AS)