ατος (τὸ) [ᾱρ, ᾱτ att., ᾰτ épq. et qqf. com.]
   I puits, IL. 21, 197 ; HH. Cer. 99 ; HDT. 1, 68 ; 4, 120 ; 6, 119 ; 7, 133 ; fig. εἰς φρέατά τε καὶ πᾶσαν ἀπορίαν εἰσπίπτειν, PLAT. Theæt. 174 c, tomber dans le puits et dans le plus complet dénûment ; ἡ περὶ τὸ φρέαρ ὄρχησις, PLUT. M. 68 a, la danse autour du puits, en parl. de pers. qui ne voient pas le danger ;
   II p. anal. :
      1 citerne, réservoir d’eau, THC. 2, 48, 49 ; PLAT. Lach. 193 c, Prot. 349 e ;
      2 cuve pour l’huile nouvelle, AR. Pl. 810 ;
      3 mine d’asphalte, SPT. Gen. 14, 10 ;
      4 p. anal. grande coupe, ATH. 192 a, 461 c.

➳ Gén. contr. : φρητός, CHŒROB. (EM. 800, 10) ; CALL. Cer. 16 ; ion. et épq. φρεῖαρ, pl. φρείατα, IL. l.c. ; NIC. Th. 486.

Étym. p. *φρῆϝᾰρ, d’où, par métath. quantitative, φρέᾱρ, de indo-europ. *b^hreh₁-ur, source ; cf. all. Brunnen.

Ep. φρεῖαρ Nic. Th. 486, τό, gen. φρέατος (v. sub fin.), contr. φρητός IGRom. 1.1167 C 6 (Egypt, i AD), Hdn. Gr. 1.409; Ep. dat. φρέατι h.Cer. 99 (s.v.l.), φρητί Call. Cer. 15; pl. φρέατα, also φρῆτα PCair. Zen. 499.12 (iii BC); Ep. pl. φρείατα (v. infr.) : — an artificial well (thus distd. from κρήνη, cf. Hdt. 4.120, D. 14.30; but φ. ἀσφάλτον naphtha-spring, LXX Ge. 14.10, cf. Hdt. 6.119), πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν Il. 21.197; the stem φρεατ- first in h.Cer. l.c. later, tank, cistern, reservoir, Hdt. 1.68, Th. 2.48, 49, PHal. 1.98 (iii BC), etc. ; εἰς φ. καταβαίνειν καὶ κολυμβᾶν Pl. La. 193c, cf. Prt. 350a; φ. ὀρώρυκται S.E. M. 8.129; ποιητὰ φ., v. ποιητός 1; generally, pit, φ. διαφθορᾶς LXX Ps. 54 (55).24. perh.
oil-jar, Ar. Pl. 810. metaph, εἰς φρέατά τε καὶ πᾶσαν ἀπορίαν ἐμπίπτων Pl. Tht. 174c; ἐν φρέατι συσχόμενος ib. 165b; ἡ περὶ τὸ φ. ὄρχησις, prov. of persons ΄on the brink of a volcano΄, Plu. 2.68b; λύκος περὶ φ. χορεύει prov. ap. Hsch., Phot. ; πίνειν ἐξ ἀργυροῦ φρέατος, i.e. a large wine-cup, Ath. 5.192a, cf. Chamaeleon ap. eund. 11.461c. [Att. gen. φρέατος Ar. Ec. 1004, Fr. 295, Stratt. 57 (troch.), Alex. 179, Apollod. Gel. 1.]
(Orig. φρηϜṛ, gen. φρηϜṇτος, cf. Arm. albiur ΄well΄, Goth. and OE. brunna ΄stream, burn΄, Lat. ferveo, defrutum.)

gen. φρέατος, τό, ion. und ep. φρεῖαρ, φρείατος, att. auch zsgzn φρητός, Brunnen ; bei Hom. Il. 21.197 πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν vrbdn ; vgl. h.Cer. 99 ; Her. 6.119 ; Ar. Pax 569, Plut. 810 u. öfter ; eine Zisterne oder ein Ziehbrunnen, im Ggstz von κρήνη, Thuc. 2.48, wie Dem. 14.30 ; übh. Wasserbehälter, εἰς φρέαρ καταβαίνοντες καὶ κολυμβῶντες Plat. Lach. 193c, vgl. Prot. 349e ; Oelfaß, Ar. Uebertr. sagt Plat. εἰς φρέατά τε καὶ πᾶσαν ἀπορίαν ἐμπίπτειν ὑπὸ ἀπειρίας, Theaet. 174c.
[α ist in den mehrsilbigen Casus bei den Epikern kurz, bei den Att. gew. lang ; vgl. Buttmann Lexil. I p. 229 ; mit einigen Ausnahmen bei den Komikern.]

φρέαρ, -ατος, τό
[in LXX chiefly for בְּאֵר ;]
a well: Luk.14:5, Sng.4:11-12; φ. τῆς ἀβύσσου, Rev.9:1-2.†
(AS)