ερος (ὁ) [ᾱ] membre d’une phratrie, d’ord. au pl. membres d’une même phratrie, ESCHL. Eum. 656 ; AR. Eq. 255, Av. 1669, etc. ; PLAT. Tim. 21 b ; IS. 58, 25 et 28 ; 68, 4, etc.

➳ Dat. pl. φράτερσι, IS. 46, 8 ; dans les inscr. att. acc. sg. φράτερα ; plur. φράτερες, φρατέρων, φράτερσι, φράτερας ; v. Meisterh. p. 103, p. 50.

Étym. indo-europ. *b^hreh₂ter-, frère ; cf. lat. frāter, sscr. bhrā́tar-, gotique broþar.

ὁ, gen. φράτερος (v. sub fin.); Dor. φρατήρ Hdn. Gr. 1.47; Ion. φρήτηρ, = ἀδελφός, Hsch. : — member of a φράτρα ; pl., those of the same φράτρα, clansmen, A. Eu. 656, IG2². 1237.9, al., freq. in Is. (v. infr.); σ’ ὁ πατὴρ εἰσήγαγ’ εἰς τοὺς φ. (which was done when the boy came of age), Ar. Av. 1669, cf. Lys. 30.2; εἰς τοὺς γεννήτας καὶ φ. ἐγγραφείς Is. 7.43; εἰσαγαγεῖν εἰς τοὺς φ. Id. 6.21; οὐκ ἐδέξαντο οἱ φ. ib. 22; γαμηλίαν τοῖς φράτερσιν εἰσφέρειν Id. 3.79; οὐκ ἔφυσε φράτερας, with a play on φραστῆρας (v. φραστήρ), he has not cut his citizen-teeth, is no true citizen, Ar. Ra. 422, cf. Av. 765 (troch.); φράτερες τριωβόλου, of the Athenian dicasts, Id. Eq. 255 (troch.). metaph, of birds, φ. καὶ συγγενής Ael. NA 8.24. (φράτωρ, ορος is freq. found in codd., but is a later form acc. to Hdn. Gr. 1.49, Eust. 239.33; cogn. with Skt. bhrā´tar-, Lat. frater, Goth. brōþar, ΄brother΄, etc.)