'att. φράττω (f. φράξω, ao. ἔφραξα, pf. inus., pl.q.pf. ἐπεφράκειν ; pass. f. φραγήσομαι, ao.1 ἐφράχθην, postér. ao.2 ἐφράγην [ᾰ], pf. πέφραγμαι) :
      1 serrer l’un contre l’autre : δόρυ δουρί, σάκος σάκει, IL. 13, 130, lance contre lance, bouclier contre bouclier ; abs. φρ. τὰ γέρρα, HDT. 9, 61, presser les boucliers les uns contre les autres ;
      2 p. suite, remplir : χεῖρα ἔρνεσιν, PD. I. 1, 94, remplir sa main de branches ;
      3 boucher, obstruer : Νεῖλον, HDT. 2, 99 ; 8, 7, le Nil ; τοὺς ἔσπλους, THC. 4, 13, l’accès de la navigation ; au pass. être bouché, obstrué : ὑπό τινος, PLAT. Tim. 84 d, par qqe ch. ; p. suite, barricader, garnir de défenses : τείχεσιν καὶ πύλαις, PLAT. Leg. 779 a, munir de remparts et de portes ; p. ext. couvrir, protéger : δέμας ὅπλοισι, ESCHL. Pers. 456, protéger le corps sous une armure ; ῥινοῖσι βοῶν ἐπάλξεις, IL. 12, 263, protéger les créneaux avec des peaux de bœufs ; cf. OD. 5, 256 ; fig. PLUT. Per. 15, Dem. 12, etc. ;

Moy. :
   I tr. :
      1 boucher sur soi : τὰ ὦτα κηρῷ, LUC. se boucher les oreilles avec de la cire ;
      2 enfermer pour soi, d’où protéger : νῆας ἕρκεϊ χαλκείῳ, IL. 15, 566, les vaisseaux avec un rempart d’airain, càd. avec des gens armés ; d’où munir, fortifier : πύλας, ESCHL. Sept. 798, les portes ; τὸ τεῖχος, HDT. 9, 70, le rempart ;
   II intr.
      1 se presser l’un contre l’autre, BATR. 166 ;
      2 se fortifier, THC. 8, 35 ; p. suite, se défendre, se renfermer : πρός τι, PLUT. Mar. 23 ; πρός τινα, EUR. I.A. 286 ; εἴς τινα, NT. 2Cor. 11, 10, contre qqe ch. ou contre qqn.

➳ Act. sbj. ao. 2 pl. φράξητ' (par métath. φάρξητ'), AR. Av. 183. Moy. ao. 1 pl. ἐφραξάμεσθα (par métath. ἐφαρξάμεσθα), ESCHL. Sept. 198 ; 3 pl. épq. φράξαντο, IL. 15, 566 ; impér. φράξαι (par métath. φάρξαι), ESCHL. Sept. 63.

Étym. p.-ê. pré-grec.

'

Att. φράττω X. Cyn. 2.9, D. 21.17, al. ; fut. φράξω (δια-) IG2². 1668.63, etc. ; aor. ἔφραξα, Ep. φράξα Il. 12.263, Od. 5.256, etc., Att. inf. φάρξαι IG1². 371.20, part. διαφάρξας ib. 373.251; pf. πέφρακα Ph. 2.350, later πέφραγα (περι-) Sch. Hes. Sc. 298; plpf. ἐμπεφράκεσαν J. AJ 12.8.5; — Med., v. φράγνυμι· fut. φράξομαι (ἐμ-) Luc. Tim. 19; aor. ἐφραξάμην, Ep. φρ- Il. 15.566; — Pass., fut. φραχθήσομαι (ἐμ-) Gal. 5.616; φραγήσομαι 2 Ep. Cor. 11.10; aor.1 ἐφράχθην Il. 17.268, Pl. Ti. 84d; aor.2 ἐφράγην [α], subj. φραγῇ Ep. Rom. 3.19, part. φραγείς Hero Spir. 1.19; pf. πέφραγμαι E. Ph. 733, etc. ; plpf. ἐπεφράγμην Luc. Sat. 11, 3 sg. ἐπέφρακτο Hdt. 7.142; — Hom. uses no tense but aor. Act., Pass., and Med. The Att. spellings πεφαργμένος and ἐφάρξαντο are given by Hdn. Gr. 2.384, cf. IG1². ll.cc., and v. φαρκτός, ναύφαρκτος. [α by nature, for it does not become η in Ion.] : — fence in, hedge round, hence with collat. notion of defence, secure, fortify, ῥινοῖσι βοῶν φράξαντες ἐπάλξεις having fenced the battlements with shields, Il. 12.263; φράξε δέ μιν [τὴν σχεδίην] ῥίπεσσι he fenced it with mats, to keep out the water, Od. 5.256; ἀρκύστατ’ ἂν φράξειεν A. Ag. 1376; φ. δέμας ὅπλοισι Id. Pers. 456; ἔρνεσι φ. χεῖρα fill them full with wreaths of victory, Pi. I. 1.66; — Med., φράξαντο δὲ νῆας ἕρκεϊ χαλκείῳ they fenced in their ships, Il. 15.566, cf. A. Th. 63; φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσι Hdt. 8.51; πύλας… ἐφραξάμεσθα προστάταις A. Th. 798; but ἐφράξαντο τὸ τεῖχος they strengthened it, Hdt. 9.70; abs., strengthen one΄s fortifications, Th. 8.35; φ. πρὸς τὰς διαβάσεις Plu. Mar. 23; φραξάμενοι in battle-array, Batr. 166; — Pass., φραχθέντες σάκεσιν fenced with shields, Il. 17.268, cf. E. IA 826, etc. ; ἡ ἀκρόπολις ῥηχῷ ἐπέφρακτο Hdt. 7.142; of the Nile, to be embanked, Id. 2.99; abs., πεφραγμένοι fortified, prepared for defence, Id. 5.34, Th. 1.82; of a person, armed, ἀσπιδίτης καὶ πεφρ. S. Fr. 426; metaph, ἐλπίδος πεφραγμένος having the defence of hope, cj. in Id. Ant. 235 (cod. Laur, πεπραγμένος, cett. and Sch. δεδραγμένος).
put up as a fence, φράξαντες δόρυ δουρί, σάκος σάκεϊ joining spear close to spear, shield to shield, Il. 13.130; φράξαντες τὰ γέρρα having put up the shields as a close, thick fence, Hdt. 9.61; — Med. πάγας ὑπερκότους ἐφραξάμεσθα cj. in A. Ag. 823. σχάσασαι τὴν οὐρὰν καὶ φ., of dogs, X. Cyn. 3.5.
stop up, block, τὴν ὁδόν Hdt. 8.7; τοὺς ἔσπλους Th. 4.13; τὰ παρασκήνια D. 21.17; — Pass., ὑπὸ ῥευμάτων φραχθείς [ὁ πλεύμων] Pl. l.c. ; πεφραγμένων τῶν πόρων Arist. Pr. 935b14. metaph, bar, stop, τὸ ἡγεμονικόν Ath. 4.157d; — Pass., ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ Ep. Rom. 3.19; ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμέ 2 Ep. Cor. 11.10.

att. -ττω, umgeben, ein einschließen, verzäunen, umfriedigen, versperren, verwahren, gew. mit dem Nebenbegriffe der Verteidigung, beschützen, befestigen ; ῥινοῖσι βοῶν φράξαντες ἐπάλξεις Il. 12.263 ; φράξαντες εὐχάλκοις δέμας ὅπλοισιν Aesch. Pers. 448 ; med., φράξαι πόλιν Spt. 63, vgl. 780 ; πέφρακται λαὸς ἅρμασι πέριξ Eur. Phoen. 740 ; ἀσπίσι I.A. 826 ; φράξαντες δόρυ δουρί, σάκος σάκεϊ, zur Verteidigung Speer an Speer, Schild an Schild drängend, Il. 13.130, wie φράξαντες τὰ γέρρα, die Schilder an einander drängend, Her. 9.61 ; u. pass., φραχθέντες σάκεσι, durch Schilder geschützt, Il. 17.268 ; vgl. Her. 5.34, 9.142 ; τείχεσι καὶ πύλαις φραχθέντες Plat. Legg. VI.779a ; Xen. Cyr. 2.4.25. – Auch von Schiffen, σχεδίην φράξε ῥίπεσσι, er verwahrte das Schiff mit Flechtwerk, gegen das Eindringen des Wassers, Od. 5.256 ; auch Νεῖλον, eindämmen, Her. 2.99, 8.7 ; φράξαι τοὺς ἔσπλους Thuc. 4.13. – Im med., φράξαντο νῆας ἕρκεϊ χαλκείῳ, sie verwahrten sich ihre Schiffe, Il. 15.566 ; ἐφράξαντο τὸ τεῖχος Her. 9.70 ; dah. sich schützen, sich hüten, Thuc. 8.35. – Dicht machen, zusammenhäufen, wie πυκνόω, φράξαι χεῖρα ἔρνεσιν, die Hand dicht anfüllen, mit Siegeszweigen, Pind. I. 1.66.

φράσσω
[in LXX: Job.38:8 (סָכַךְ hi.), Hos.2:6(8) (שׂוּךְ), Pro.21:13 (אָטַם), etc. ;]
to fence in, stop, close: στόματα λεόντων, Heb.11:33; στόμα, metaph., Rom.3:19; pass., καύχησις, 2Co.11:10.†
(AS)