ικος (ὁ) [ῑκ] phénix, oiseau fabuleux d’Égypte, HÉS. fr. 50.4 ; HDT. 2.73 ; LUC. Herm. 53.

Étym. cf. φοῖνιξ¹.

ικος (ὁ) [ῑκ] pourpre, teinture de pourpre, litt. « couleur de sang », cf. φοίνιος, ou, sel. d’autres, ainsi nommée des Phéniciens, inventeurs de la pourpre, IL. 4.161, 6.219 ; OD. 23.201, etc. ; EUR. Ph. 1488.

Étym. cf. φοῖνιξ¹.

ικος (ὁ) [ῑκ] :
I. instrument de musique inventé par les Phéniciens, HDT. 4.192 ; ATH. 637b ;
II. sorte d’ouvrages ciselés ou gravés, SPT. Ezech. 41.25.

Étym. cf. φοῖνιξ¹.

ικος (ὁ) [ῑκ] :
I. palmier, OD. 6.163 ; HH. Ap. 117 ; XÉN. Cyr. 7.5.4, etc. ; ὁ φ. palmier mâle, HDT. 1.193 ; ou palmier femelle, HDT. 4.172, 182, 183 ; ἡ φ. HDT. 1.193, palmier femelle ; prov. comme emblème de fermeté : φοίνικα στῆναι, ARR. An. 3.12, se tenir droit et ferme comme un palmier ; p. suite, :
1 feuilles du palmier, ARSTT. M.mor. 1.34.43 ;
2 fruit du palmier, datte, ATH. 651b ; οἶνος φοινίκων, XÉN. An. 2.3.14, vin de dattes ;
3 poudre préparée avec la fleur du palmier, TH. Od. 28 ;
II. sorte de plante graminée. (Lolium perenne L.) TH. H.P. 2.6.11 ; DIOSC. 4.43.

Étym. cf. φοῖνιξ¹.

mieux que φοίνιξ, fém. φοίνισσα ; gén. -ικος, fém. -ίσσης, d’un rouge de pourpre ou écarlate, en parl. d’un cheval, IL. 23.454 ; de taureaux, THCR. Idyl. 25.127 ; d’une flamme, PD. P. 1.45 ; EUR. Tr. 815, etc. ;
➳ Fém. φοῖνιξ, EUR. l.c. ; neutre φοῖνιξ, Sch.-Eur. Or. 260.

Étym. cf. φοῖνιξ⁵.

ικος, ὁ, purple or crimson, because the discovery and earliest use of this colour was ascribed to the Phoenicians, Il. 4.141, 6.219, Od. 23.201, etc. ; — hence,
2. as Adj. (fem. φοίνισσα Pi. (v. infr.); φοῖνιξ as fem., E. Tr. 815), blood-bay, of a horse, Il. 23.454; of red cattle, φοίνισσα ἀγέλα Pi. P. 4.205, cf. Theoc. 25.128; of the colour of fire, φοίνισσα φλόξ Pi. P. 1.24; πυρὸς φ. πνοά E. l.c. ; also φ. ἱμάντες Simon. 17; πέπλοι E. Hel. 181 (lyr.), etc.
II. date-palm, Phoenix dactylifera, Od. 6.163, h.Ap. 117, Pi. Fr. 75 14 (dub.), E. Hec. 458 (lyr.), D.S. 2.53; τόξα ἐκ φοίνικος σπάθης πεποιημένα Hdt. 7.69, etc. ; the male and female distd. by Hdt. as [ὁ φ.] ἔρσην and [ἡ φ.] βαλανηφόρος, 1.193 (but the latter is masc., ibid. and in 4.172, 182); φοινίκων… τῶν καρπίμων οἱ μὲν ἄρρενες αἱ δὲ θήλειαι Thphr. HP 2.6.6, but αἱ ἀπὸ τῶν ἀρρένων πρὸς τοὺς θήλεις [βοήθειαι] ib. 2.8.4.
2. palm-frond, as a badge of victory, Arist MM 1196a36, Plu. 2.723b, etc. ; τὸν φ. τινὶ ἀποδοῦναι Chrysipp. Stoic. 3.175.
3. date, Hellanic. 56J., Epich. 18, Antiph. 65, Ephipp. 24; more correctly, τοῦφοίνικος ὁ καρπός Hdt. 1.193; καρπὸς φοίνικος Hermipp. 63.22 (hex.); cf. φοινικοβάλανος.
III. ὁ χαμαιρριφής dwarf-palm, Chamaerops humilis, Thphr. HP 2.6.11.
2. a Bactrian tree, Mazri palm, Nannorhops ritchieana, ib. 4.4.8.
3. a sea-plant, Callophyllis laciniata, ib. 4.6.2, 10.
4. rye-grass, Lolium perenne, Dsc. 4.43.
IV. a musical instrument, like a guitar, invented by the Phoenicians, Hdt. 4.192, Ephor. 4 J., Phillis 2 (pl.), Scamon 3; but so called because made from the Delian palm, acc. to Semus 1.
V. the fabulous bird phoenix, Hes. Fr. 171.4, Antiph. 175; from Arabia acc. to Hdt. 2.73; but from India, Philostr. VA 3.49; prov., φοίνικος ἔτη βιοῦν Luc. Herm. 53.
VI. an ornament, LXX Ez. 41.25.
VII. perfume prepared from the fronds of the date-palm, Thphr. Od. 28.
VIII. a fish, Ael. NA 12.24.
IX. a bandage, Heliod. ap. Orib. 49.11.2.
X. = εὐρύνοτος, Agathem. 2.7.
XI. φ. ἐν ὁπλῇ, a disease of the hoof, Hippiatr. 10.
XII Asclep.Jun. ap. Gal. 12.776.4, 10, an eye-salve, Aët. 7.116.
[In all senses of the word ῑ in gen., but nom. φοῖνῐξ, not φοίνιξ, Hdn. Gr. ap. Choerob. in Thd. 1.292.]
Myc. po-ni-kie (dat.), po-ni-ki-pi (instr. pl.), prob. palm-tree.

Φοῖνιξ (on the accent, see Bl., § 4, 2; WM, § 6, lc), -ικος, ὁ,
[in LXX for תָּמָר תִּמֹּר ;]
the date palm, palm: τὰ βαΐα τῶν φ., Jhn.12:13; of palm branches, φοίνικες (as Arist., 2Ma.10:7, al.), Rev.7:9.†
(AS)