φοϐέω-ῶ (f. -ήσω, ao. ἐφόϐησα, pf. inus. ; pass. f. φοϐήσομαι, ao. ἐφοϐήθην, pf. πεφόϐημαι) :
   I Act. :
      1 mettre en fuite ; ἴρηξ ἐφόϐησε κολοιούς, IL. 16, 583, l’épervier effraye et met en fuite les geais ; αἱ κάμηλοι ἐφόϐουν τοὺς ἵππους, XÉN. Cyr. 7, 1, 48, les chamelles faisaient fuir les chevaux ; au pass. être mis en fuite : ὑπό τινος, IL. 8, 149 ; ou ὑπό τινι, IL. 15, 637, par qqn, fuir devant qqn ; φ. τινα, IL. 22, 250, fuir qqn ;
      2 effrayer : φ. τινα, IL. 16, 689, etc. ; BATR. 297 ; HDT. 7, 235 ; PLAT. Leg. 933 c, qqn ; στίχας ἀνδρῶν, IL. 17, 505, les rangs des guerriers ; en parl. d’états, d’actions : σὸς δόλος ἐφόϐησε λαούς, IL. 15, 15, ta ruse a effrayé et fait fuir les troupes ; cf. SOPH. O.R. 296 ; EUR. Hipp. 573 ; PLAT. Tim. 71 b, etc. ; abs. ὁ μὴ φοϐῶν πόνος, SOPH. Ph. 864, entreprise sans danger (non effrayante) ; avec dat. du moyen par lequel on effraye qqn : φ. δουρί, IL. 20, 187 ; λόγοις, ESCHL. Pers. 211, effrayer avec la lance, par des paroles, etc. ; cf. PLAT. Theag. 121 c ; φ. ἐκ τούτου, PLUT. Cam. 3, effrayer par ce moyen ; avec un part. : λέγοντες φοϐῶσι τοὺς ἱππέας, XÉN. Hipp. 1, 8, ils effraient les cavaliers par leurs discours ; avec μή, XÉN. An. 4, 5, 17 ; avec ὡς : πάντες οἱ λέγοντες φοϐοῖεν ὡς ἥξει βασιλεύς, DÉM. 185, (si) tous les orateurs répandaient la nouvelle terrible, que le roi vient ;
   II au pass. φοϐέομαι :
      1 chez Hom. être chassé par la crainte, être mis en fuite, fuir, IL. 5, 140 ; 11, 172 ; 12, 470 ; 16, 304 ; 21, 554 ; 22, 137 ; OD. 19, 163 ; PLAT. Ap. 29 b ; particul. au part. pf. pass. πεφοϐημένος, mis en fuite, IL. 10, 510 ; 15, 4 ; 21, 606 ; HDT. 9, 70 ;
      2 postér. être effrayé, ESCHL. Sept. 1052 ; PLAT. Euthyphr. 12 b ; XÉN. Hell. 4, 4, 12 ; Cyr. 5, 5, 11, etc. ; p. opp. à θαρρεῖν, DÉM. 342, etc. ; particul. au part. pf. pass. πάνυ ἐοικότας πεφοϐημένοις ἀνθρώποις, XÉN. Cyr. 6, 2, 14, tout à fait semblables à des hommes épouvantés ; cf. SOPH. Aj. 139, 253 ; THC. 7, 67 ; avec un rég. : φ. τινι, IL. 16, 294, etc. ; ὑπό τινος, IL. 8, 149 ; ὑπό τινι, IL. 15, 637 ; πρός τινος, en prose réc. SPT. Ps. 21, 25 ; Jer. 17, 8, par qqn ou qqe ch. ; ἀπό τινος, NT. Matth. 10, 28 ; περί τινος, XÉN. Cyr. 3, 1, 25 ; 5, 2, 35, etc. ; ou περί τινι, THC. 2, 90 ; PLAT. Euthyd. 275 d, pour l’amour de qqn ou de qqe ch. ; ἀμφί τινι, HDT. 6, 62, au sujet de qqn ; περί τι, PLAT. Crat. 404 e ; ὑπέρ τινος, XÉN. Hier. 6, 10, etc. ; πρός τι, SOPH. Tr. 1213 ; en prose, LUC. Prom. 4 ; ἐπί τινι, LUC. D. mort. 14, 4 ; εἴς τι, SOPH. O.R. 980 ; ἔκ τινος, SOPH. Tr. 673, au sujet de qqe ch. ; avec l’acc. IL. 22, 250 ; ESCHL. Suppl. 870 ; XÉN. Cyn. 5, 16 ; PLAT. Leg. 927 a, etc. ; avec un acc. de même sign. : φόϐους et φόϐον φ. PLAT. Prot. 360 b, etc. éprouver des craintes, de la crainte ; avec l’inf. précédé de l’article, PLAT. Gorg. 522 e, etc. ; ou sans article, chez les Att. SOPH. Aj. 253 ; THC. 5, 105 ; XÉN. Cyr. 8, 7, 15, etc. craindre de, etc. ; avec μή, XÉN. An. 1, 3, 17 ; PLAT. Gorg. 457 e, etc. craindre que, etc. ; avec ὅτι pour exprimer l’idée d’un motif de crainte réel, XÉN. Hell. 3, 5, 10 ; ISOCR. 388 ; rar. avec ὡς, XÉN. Cyr. 5, 2, 11 ; avec πῶς, XÉN. Cyr. 4, 5, 19 ; avec ὅπως μή, XÉN. Mem. 2, 9, 2 ; avec εἰ précédé de l’acc. XÉN. Cyr. 6, 1, 17, etc. ; avec un suj. de chose, IL. 6, 135 ; 22, 137 ; ARSTT. Rhet. 2, 5.

➳ Act. impér. 3 pl. φοϐεόντων, HDT. 7, 235 ; impf. itér. φοϐέεσκον, HÉS. Sc. 162. Pass. prés. ind. poét. φοϐεῦμαι, BION 3, 14 ; 2 sg. ion. φόϐεαι, HDT. 1, 39 ; impér. 2 sg. ion. φόϐεο, HDT. 7, 52, et φοϐεῦ, HDT. 1, 9 ; part. ion. φοϐεόμενος, HDT. 7, 235 ; φοϐεύμενος, IL. 8, 149. Ao. ind. 3 pl. épq. ἐφόϐηθεν, IL. 15, 326, 637, et φόϐηθεν, IL. 5, 498, etc. ; sbj. 2 sg. dor. φοϐαθῇς [ᾱ] THCR. Idyl. 23, 41. Pl. q. p. 3 pl. poét. πεφοϐήατο, IL. 21, 206.

Étym. φόϐος.

3 pl. imper. φοβεόντων Hdt. 7.235; Ion. impf. φοβέεσκον Hes. Sc. 162; fut. -ήσω E. Heracl. 357 (lyr.), (ἐκ-) Th. 4.126 (dub.); aor. ἐφόβησα Il. 15.15, etc. ; — Pass. and Med., Ion. 2 sing. φοβέαι Hdt. 1.39; Ion. imper. φοβεῦ or φοβέο, Id. 1.9, 7.52; Ep. 3 pl. impf. φοβέοντο Il. 6.41; fut. φοβήσομαι 22.250, Pl. Lg. 649c, D. 15.23, etc. ; φοβηθήσομαι X. Cyr. 3.3.30, Plu. Brut. 40, Luc. Zeux. 9, v.l. in Pl. R. 470a; aor. Pass. ἐφοβήθην Hdt. 8.27, etc., Ep. 3 pl. ἐφόβηθεν or φόβηθεν, Il. 15.326, 5.498; aor. Med. ἐφοβησάμην only Anacreont. 31.11; pf. πεφόβημαι Il. 10.510, etc. ; plpf. 3 pl. ἐπεφόβηντο X. HG 7.4.32, Th. 5.50, Ep. πεφοβήατο Il. 21.206. Act., in Hom. (never in Od.) always in the sense put to flight, [ἴρηξ] ἐφόβησε κολοιούς Il. 16.583; [Ζεὺς] καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ ib. 689; Τρώων οὓς ἐφόβησας 22.11; φοβῆσαίτε στίχας ἀνδρῶν 17.505; σὸς δόλος… ἐφόβησε δὲ λαούς 15.15; σέ γέ φημι… δουρὶ φοβῆσαι 20.187; once in Hes., φοβέεσκον ἐπὶ χθονὶ φῦλ’ ἀνθρώπων l.c. terrify, alarm, Hdt. 7.235, etc. ; μὴ φίλους φόβει A. Th. 262; ᾧ μή ΄στι δρῶντι τάρβος οὐδ’ ἔπος φοβεῖ S. OT 296, cf. 1013, E. Hipp. 572 (lyr.); ἡ δύναμις τῶν νέων φοβοῦσά τινας Antipho 4.3.2; αἱ κάμηλοι ἐφόβουν τοὺς ἵππους X. Cyr. 7.1.48; τὸν Ἀλκιβιάδην ἐφόβουν, μὴ… ἐπαγάγωνται Th. 5.45; c. dat. modi, λόγοις A. Pers. 215 (troch.); μεγαληγορίαισι φρένας E. Heracl. 357 (lyr.); τῷ μὲν Τισσαφέρνει τοὺς Ἀθηναίους φ., ἐκείνοις δὲ τὸν Τισσαφέρνην to frighten the Athenians with T., and T. with the Athenians, Th. 8.82; c. part., λέγοντες φ. τινάς by saying, X. Eq. Mag. 1.8; λέγοντες ὡς ἥξει βασιλεύς D 14.25; abs., πόνος ὁ μὴ φοβῶν κράτιστος S. Ph. 864 (lyr.), φοβήσαντες κατεστήσαντο τὴν πολιτείαν by terror, Pl. R. 551b.
c. acc. rei, threaten with, φ. λιμόν D.H. 6.51. Pass. and Med., in Hom. always in the sense to be put to flight (cf. Sch. A Il. 5.223, al.), once in Od., κύνες… διὰ σταθμοῖο φόβηθεν 16.163; freq. in Il., ὑπέμειναν ἀολλέες οὐδὲ φόβηθεν 5.498; τοὶ δ’ ἐφόβηθεν… θεσπεσίῳ ὁμάδῳ 16.294; κὰμ μέσσον πεδίον φοβέοντο βόες ὣς ἅς τε λέων ἐφόβησε 11.172; also part., μὴ καὶ πεφοβημένος ἔλθης 10.510, cf. 15.4, 21.606; φοβηθεὶς δύσεθ’ ἁλὸς κατὰ κῦμα in flight, 6.135; βῆ δὲ φοβηθείς 22.137; ὑπό τινος φοβέεσθαι to flee before him, 8.149; ὑπό τινι 15.637; c. acc., οὔ σ’ ἔτι… φοβήσομαι ὡς τὸ πάρος περ 22.250.
to be seized with fear, be affrighted, Hdt. 9.70, E. Tr. 1166, etc. — Constr., abs., πεφόβημαι πτηνῆς ὡς ὄμμα πελείας S. Aj. 139 (anap.); φοβηθέντες ᾤχοντο φεύγοντες flying in terror, Aeschin. 1.43; ἃ μὴ οἶδα… οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι, Pl. Ap. 29b, etc. ; c. dat. instrum., μάστιγι φ. E. Rh. 37 (anap.); c. acc. cogn., φ. αἰσχροὺς φόβους Pl. Prt. 360b; ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν Ev. Marc. 4.41; τὸν φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε 1 Ep. Pet. 3.14. folld. by Preps., φ. ἀπό τινος to be afraid of one (prob. a Hebraism), LXX Le. 26.2, Je. 1.8, Ev. Matt. 10.28, Ev. Luc. 12.4; ἔκ τινος from some cause, S. Tr. 671; εἴς τι to be alarmed at a thing, Id. OT 980; πρός τι Id. Tr. 1211, Luc. Prom. Es 4, Lib. Or. 50.18; ἐπί τινι fear for… Luc. DMar. 14.4; but φ. ἀμφὶ γυναικί fear about…, Hdt. 6.62; περὶ ἡμῶν X. Cyr. 5.2.35, etc. ; περί τινι Pl. Euthd. 275b (περὶ σφίσιν αὐτοῖς τὸ κατάδηλον Th. 4.123); περὶ χωρίῳ Id. 2.90; ὑπὲρ τῶν μελλόντων And. 4.36; περί τι Pl. Cra. 404e; πρὸς ἀνδρὸς ἢ τέκνων S. Tr. 150. folld. by a relat. clause, φοβεισθαι μὴ… fear lest a thing will be…, E. Or. 770 (troch.), Ar. Pax 606 (troch.), Th. 1.95, etc. ; φ. ὅπως μὴ… Id. 6.13, X. Mem. 2.9.3; φ. μὴ οὐ… Id. Oec. 16.6; freq. c. acc. folld. by μή, ταῦτ’ οὖν φοβοῦμαι, μὴ… S. Tr. 550, cf. X. An. 7.1.2; φ. τοὺς οὐσίαν κεκτημένους, μὴ… Pl. Phdr. 232c, cf. Th. 1.88, etc. ; φ. ὑπέρ τινος, μὴ… Pl. R. 387c; c. inf. folld. by μή, φοβοίμην ἂν τῷ ἡγεμόνι ἕπεσθαι, μὴ ἀγάγῃ κτλ. X. An. 1.3.17, cf. Pl. Tht. 143e, Grg. 457e; also φ. ὅτι…, = φ. μὴ…, in a more positive sense, X. Cyr. 3.1.1, D.C. 52.26; φ. τόδε, ὅτι… Th. 7.67 (but φ. τὸ κάεσθαι, ὅτι ἀλγεινόν because…, Pl. Grg. 479a); διὰ τοῦτο φ. τινας, ὅτι… Isoc. 6.60; less freq. φ. ὡς… X. Cyr. 5.2.12; φ. πῶς χρὴ… ib. 4.5.19; φ. εἰ δεήσει… ib. 6.1.17. c. inf. with Art., φ. τὸ ἀποθνῄσκειν Pl. Grg. 522e, etc. ; more freq. c. inf. alone, fear to do, be afraid of doing, A. Ch. 46 (lyr.), S. Aj. 253 (lyr.), E. Ion 628, etc. ; c. inf. fut., Th. 5.105. c. acc. pers., stand in awe of, dread, δαίμονας τοὺς ἐνθάδε A. Supp. 893; στρατὸν Ἀχαιῶν S. Ph. 1250; τοὺς ἄνω θεούς Pl. Lg. 927b, cf. Isoc. 1.16, etc. ; τὰς κύνας X. Cyn. 5.16, etc. c. acc. rei, fear or fear about a thing, βρόμον A. Th. 476; τὸ προσέρπον S. Aj. 227 (lyr.); μέμψιν E. Alc. 1057; τὸ τοιοῦτον σῶμα Pl. Phdr. 239d; δουλείαν καὶ δεσμόν X. Cyr. 3.1.24. c. gen., πεφοβημένος νυκτός, θαλάσσης, Arat. 290, 766. c. part., προδιδοὺς φοβηθείς Lycurg. 17.

in Furcht, Schrecken setzen, schrecken, scheuchen ; bes. in die Flucht jagen, τινά, Hom. in der Il. (nie in der Od.), Ζεὺς καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ 16.689, ἤδη μὲν σέ γε καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόβησα 20.187 ; Hes. Sc. 162 ; μὴ φίλους φόβει Aesch. Spt. 244 ; λόγοις τινά Pers. 211 ; Soph. verbindet ᾧ μή στι δρῶντι τάρβος οὐδ' ἔπος φοβεῖ O.R. 296 ; τίς φοβεῖ σε φήμη Eur. Hipp. 573. u. sonst. So auch Her. 7.235 ; Plat. Tim. 71b, Legg. XI.933c ; ἡ δύναμις φοβοῦσα Antiph. 4 γ 2. – Pass., fut. neben φοβηθήσομαι, Xen. Cyr. 3.3.30, häufiger φοβήσομαι (vgl. Plat. Apol. 29b, Rep. V.470a), in gleicher Bdtg, Xen. Cyr. 1.4.19, 7.15 ; aor. ἐφοβήθην, ἐφοβησάμην erst bei Sp., wie Anacr. 31.11 ; πεφόβηται, er fürchtet sich, Thuc. 7.67 ; – in Furcht gesetzt werden, sich fürchten, bei Hom. nach Aristarch. immer in Flucht gejagt werden, fliehen ; κὰμ μέσσον πεδίον φοβέοντο, βόες ὥς, ἅς τε λέων ἐφόβησε Il. 11.172, u. öfter, auch c. acc., οὐ σ' ἔτι φοβήσομαι 22.250, ich werde nicht länger vor dir fliehen ; ὑπό τινος, 8.149 ; ὑπό τινι, 15.637 ; Ggstz ὑπομένω, z.B. ὑπέμειναν ἀολλέες, οὐδ' ἐφόβηθεν 5.498, u. öfter ; in der Od. nur einmal, 16.163 ; so auch Her. 9.70 ; μηδὲν φοβηθῇς, fürchte Nichts, Aesch. Prom. 128 ; Διὸς γνώμην 1005, und öfter ; Soph. u. Eur., der auch φόβον φοβεῖσθαι verbdt, Troad. 1166 ; Plat. Prot. 360b ; φοβεῖσθαι πρός τι, sich in Beziehung auf Etwas, vor Etwas fürchten, Soph. Trach. 1211, περί τινος, um Einen oder um Etwas besorgt sein, Plat. Euthyd. 275b ; auch περί τινι, Plat. Prot. 322b ; τῷ χωρίῳ Thuc. 2.90 ; ἀμφί τινι Her. 6.62 ; – c. inf., sich scheuen, Etwas zu tun, Plat. Gorg. 457a, wie Aesch. φοβοῦμαι δ' ἔπος τόδ' ἐκβαλεῖν, Ch. 46 ; Eur. Ion 628 ; Xen. Cyr. 8.7.15 ; aber auch = fürchten, φοβεῖται ἐξοστρακισθῆναι Plut. Pericl. 7 ; sonst in der Bedtg »fürchten« gew. mit μή, Plat. Phil. 16a, Charm. 171e und Folgende überall (s. μή), selten ὅπως μή, Thuc. 6.13 ; Xen. Mem. 2.9.2.

φοβέέω, ῶ
(< φόβος) [in LXX chiefly for מִן יָרֵא ;]
__1. in Hem., to put to flight. Pass., to be put to flight, to flee affrighted
__2. to terrify, frighten (Wis 179; Hdt. and Att..). Pass. (so always in NT; cf. M, Pr., 162), to be seized with fear, be affrighted, fear: Mat.10:31 14:27, Mrk.5:33 6:50, Luk.1:13 8:50, Jhn.6:19 12:15, Act.16:38, al.; opp. to ὑψηλοφρονεῖν, Rom.11:20; σφόδρα, Mat.17:6 27:54; with cogn. accusative, φόβον μέγαν, Mrk.4:41, Luk.2:9 (1Ma.10:8); φόβον αὐτῶν (obj, genitive, but cf. ICC, in l), 1Pe.3:14; πτόησιν, 1Pe.3:6; with accusative of person(s), Mat.10:26, Mrk.11:18, Luk.19:21, Jhn.9:22, Act.9:26,
Rom.13:3, al.; before ἀπό (like Heb. יָרֵא, Jer.1:8, al.; cf. M, Pr., 102, 104n„), Mat.10:28, Luk.12:4; before μή (cl.; Bl., § 65, 3; M, Pr., 184 f.), Act.23:10 27:17; μήπως, Act.27:29, 2Co.11:3 12:20, Gal.4:11; μήποτε, Heb.4:1; with inf. (Bl., § 69, 4; M, Pr., 205), Mat.1:20, Mrk.9:32, al.; of reverential fear: Mrk.6:20, Eph.5:33; τ. θεόν, Luk.1:50, Act.10:2, 1Pe.2:17, Rev.14:7, al.; τ. κύριον, Col.3:22, Rev.15:4; τ. ὄνομα τ. θεοῦ (see: ὄνομα), Rev.11:18; οἱ φοβούμενοι τ. θεόν, of proselytes, Act.13:16, 26 (cf. ἐκ-φοβέω)
(AS)