φλυαρέω-ῶ [ᾱ]
      1 dire des sornettes, bavarder à tort et à travers, HDT. 2, 131 ; 7, 103, 104 ; AR. Eq. 543 ; Vesp. 85 ; Pl. 360, 575 ; XÉN. Hell. 3, 1, 18 ; πολλὴν φλυαρίαν φλυαρεῖν, PLAT. Ap. 19 c, débiter une foule de niaiseries ;
      2 amuser par des sornettes, acc. NT. Joh. 3, 10.

➳ Ion. φλυηρέω, HDT. ll. cc.

Étym. φλύαρος.

Ion. φλυηρέω : — talk nonsense, play the fool, ταῦτα λέγουσι φλυηρέοντες Hdt. 2.131, cf. 7.104, Ar. Eq. 545 (anap.), V. 85, Pl. 360, 575 (anap.); παῦσαι φλυαρῶν Philem. 213.1 (troch.); φλυαρεῖς πρός με Men. Pk. 146; οὐ φλυαρῶ (parenthetically) ΄no joke΄, ΄seriously΄, ib. 153; c. acc. cogn., φάσκοντα… ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα Pl. Ap. 19c; πολλὰ φλυηρέεις Hdt. 7.103; ταῦτα φ. Isoc. 5.75; τοιαῦτα Pl. R. 337b; ἄφες ἂ φλυαρεῖς ταῦτα Men. Sam. 313. c. part., οὐ μὴ φλυαρήσεις ἔχων Ar. Ra. 202; φλυαρεῖς ἔχων Pl. Grg. 490e; ἔχων φ. Id. Euthd. 295c; Αἰσχύλος φ. φάσκων Id. Smp. 180a; Δερκυλίδας φ. διατρίβων X. HG 3.1.18. trans., prate against, ἡμᾶς 3 Ep. Jo. 10; — Pass., φλυαρηθέντες καὶ κατακερτομηθέντες Ph. 2.599; to be made a fool of, D.L. 7.173.

[ᾱ], ion. φλυηρέω, unnützes Zeug schwatzen, Possen reden ; Her. 7.103, 104 ; Ar. Eq. 543, Th. 559 u. öfter ; Plat. Rep. I.337b ; φλυαρίαν Apol. 19c ; auch übh. Possen treiben, Xen. Cyr. 1.4.11 ; φλυαρεῖς ἔχων, s. ἔχω.

φλυαρέω, -ῶ
(< φλύαρος),
to talk nonsense: with accusative of person(s), ἡμᾶς (EV, prating against us), III Jn 10.†
(AS)