φλεϐός (ἡ ; p. exc. ὁ, v. ci-dessous) :
   I veine, d’où :
      1 vaisseau sanguin, en gén. veine ou artère, HPC. (GAL. 9, 542, etc.) ; GAL. 5, 291 etc. ;
      2 postér. veine proprement dite, p. opp. à artère, PLUT. M. 130 b, 876 c, 907 d ; HDT. 4, 187 ; HPC. 1138 c ; SOPH. Ph. 825 ; PLAT. Tim. 77 d ; PLUT. Artax. 11 ; κοίλη φλ. EUR. Ion 1011 ; HPC. 344, 30, veine cave ; φλ. μεγάλη, ARSTT. H.A. 1, 16, 12 ; ou μεγίστη, ARSTT. H.A. 3, 3, 17, m. sign. ; φλ. ἡπατῖτις, SYENNES. (ARSTT. H.A. 3, 2, 7) veine du foie ; φλ. σπληνῖτις, SYENNES. (ARSTT. H.A. 3, 2, 7) veine de la rate, veine splénique ; φλ. σφαγίτιδες, ARSTT. H.A. 3, 2, veines jugulaires ; φλ. σπερματίτιδες, ARSTT. H.A. 3, 2 et 3, veines spermatiques ; τὴν φλ. σχάζειν, XÉN. Hell. 5, 4, 58 ; PLUT. Ages. 28 ; ou λύειν, ATH. 45 f, ouvrir la veine ; φλ. σφύζει, HPC. 1046 c, etc. la veine bat ;
      3 p. anal. φλ. γονίμη, A. PL. 261, etc. membre viril ;
   II p. anal. :
      1 au plur. veines, artères des eaux, GEOP. 2, 5, 6 ; 6, 9, 19 ; POL. 34, 9, 71 ;
      2 veines dans les métaux, XÉN. Vect. 1, 5 ; 2, 36 ; 5, 37 ;
      3 veines de la terre, TH. Lap. 63 ; en parl. des fleuves, DP. 1104 ;
      4 veines des plantes, TH. H.P. 1, 1, 11.

➳ ὁ φλ. NONN. D. 47, 11.

Étym. p.-ê. pré-grec.

ἡ, gen. φλεβός ; also masc., φλέβες οἰδαίνοντες (nisi leg. οἰδαίνοντος) Nonn. D. 47.111 : — blood-vessel, whether vein or artery, Il. 13.546, Hdt. 4.2, 187, A. Fr. 230, S. Ph. 825; distd. from artery, Hp. Alim. 31; φλὲψ κοίλη vena cava, Id. Vict. 1.9, E. Ion 1011, Arist. HA 497a14; also called φ. μεγάλη, μεγίστη, ib. 495b7, 496a26; φ. σπληνῖτις, ἡ πατῖτις, ib. 512a6; φλέβες σπερματίτιδες Diog. Apoll. 6 (also used of the ureters, Hp. Oss. 4); γονίμη φλέψ membrum virile, AP 6.218 (Alc.), cf. Neophro (?) in PLit. Lond. 77 Fr. 2.7; so abs., APl. 4.261 (Leon.); φλεβὸς τροπωτήρ Xenarch. 1.8; φλέβα σχάζειν to open a vein, X. HG 5.44.58; λύειν Posidon. 72J. ; οὗ ἂν ἡ φ. σφύζῃ where the vein throbs, Hp. Epid. 2.5.16; αἱ φ. ἐξανίστανται Luc. Bis Acc. 11.
vein of metal, X. Vect. 1.5, Arist. GC 326b35, D.S. 2.36, D.P. 1104; spring of water, Arist. Pr. 935b10; αἱ φ. τῆς πηγῆς Plb. 34.9.7, cf. Supp.Epigr. 4.467.5 (Didyma, iii AD), Gp. 2.5.6.
vein in plants, Arist. PA 668a25, Thphr. HP 1.2.1.

φλεβός, ἡ,
1) die Blutader, im belebten Körper ; Il. 13.546, Her. 4.2, 187 ; Soph. Phil. 814, Ar. Th. 694 ; Plut. u. Folgde.
2) jede Ader, Wasserader, Metallader, Xen. Vect. 1.5 ; Ader im Holz, Stein u. andern Massen, Sp.; – γονίμη φλέψ, das männliche Zeugungsglied, Alc. 8 (VI.218); auch ohne den Zusatz, Leon.Tar. 21 (Plan. 261); Philp. 5 (VI.94).

1. a vein , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)], etc.; φλέβα σχάζειν to open a vein , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
2. a vein of metal, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)