φλάω-ῶ (f. φλάσω, ao. ἔφλασα, pf. inus. ; ao. pass. ἐφλάσθην) froisser, broyer, d’où en gén. blesser, endommager, AR. Pl. 718, Nub. 1376 ; joint à νύττειν, AR. Pl. 784 ; particul. au sens de broyer les aliments avec les dents, manger, AR. Pax 1306, Pl. 694 ; ANTIPH. (ATH. 343 a) ; avec le gén. MÉN. (PLUT. M. 133 a, 706 b.

➳ Fut. dor. φλαξῶ ou φλασσῶ, THCR. Idyl. 5, 148 ; ao. φλάσα, PD. N. 10, 128 ; opt. dor. φλάσσαιμι, THCR. Idyl. 5, 150.

Étym. ion. et att. c. θλάω.

Ar. Pl. 784, impf. 3 sg. ἔφλα Id. Nu. 1376; fut. φλάσω [α], Dor. φλασσῶ Theoc. 5.148 (Ahrens, φλασῶ codd.); aor. ἔφλασα Hp. VC 11, poet. φλάσα Pi. N. 10.68, Dor. opt. φλάσσαιμι Theoc. 5.150 (Ahrens, φλάσαιμι codd.); — Pass., aor. ἐφλάσθην Hp. l.c., etc. ; pf. πέφλασμαι ib. 5, (συμ-) IG2². 1425.351; — = θλάω, crush, οὔ νιν φλάσαν Pi. l.c. ; πουλύπουν φλάσασα ἐσθιέτω Hp. Superf. 33, cf. VC 2 (Pass.); ἔφλα ἐν τῇ θυεία… ὀπὸν καὶ σχῖνον Ar. Pl. 718; φλῶσι τἀντικνήμια ib. 784; ἔφλα με Id. Nu. 1376, cf. Theoc. ll. cc. ; metaph, πᾶσι κακοῖσιν ἡμᾶς [τὰς γυναῖκας] φλῶσιν… ἅνδρες Ar. Fr. 10 (lyr.). Com., bruise with the teeth, eat up, Id. Pl. 694, Pax 1306, Antiph. 190.19, Men. 607. sens. obsc., = masturbari, Hsch.

eigtl. ion. statt θλάω, drücken, quetschen, pressen, zerdrücken, zermalmen, Pind. N. 10.68 φλάσαν νιν ; übh. verletzen, verwunden, φλῶσι τἀντικνήμια Ar. Plut. 784 ; Nub. 1358 ; schlagen, dor. fut. φλασῶ, od. nach Meineke φλαξῶ, Theocr. 5.148, ἔφλασα 150.
[Bei Pind. ist α auch im fut. u. im aor. kurz.]

ein nur in der att. Komödie vorkommendes Wort, herunterschlürfen, verschlingen, begierig fressen, Ar. Plut. 694, 718, Pax 1306, nur im praes. u. impf. gebr. Vgl. φλέω.