(seul. prés., impf. et impf. itér. [ῐῠ]) :
      1 intr. dépérir, se consumer, se flétrir, IL. 2, 346 ; 17, 364 ; 21, 466 ; OD. 8, 530 ; 12, 131 ; 16, 145 ;
      2 tr. faire dépérir, faire se consumer, perdre, acc. OD. 1, 250 ; 10, 485 ; 14, 95 ; 18, 204 ; OPP. C. 4, 186.

➳ Prés. IL. 2, 346 ; 6, 327 ; OD. 1, 250 ; A.RH. 1, 683 ; OPP. H. 1, 587 ; GAL. 10, 426, etc. ; impf. poét. φθίνυθον, IL. 17, 364 ; impf. itér. 3 sg. φθινύθεσκε, IL. 1, 491 ; fut. GEOP. 1, 12 dout.

Étym. φθίνω.

poet. for φθίνω, only pres. and impf.; Ep. impf. φθινύθεσκε Il. 1.491. trans., waste, φθινύθουσιν ἔδοντες οἶκον ἐμόν Od. 1.250; οἶνον δὲ φ. 14.95; οἵ μευ φ. φίλον κῆρ cause it to pine away 10.485 (so perh. Il. 1.491); ἵνα μηκέτ’ ὀδυρομένη… αἰῶνα φθινύθω waste my life, Od. 18.204; in later Ep., μαψίδιον φ. πόνον Opp. C. 4.186. intr., waste away, decay, perish, of men, λαοὶ μὲν φ. περὶ πτόλιν Il. 6.327, cf. 21.466, Od. 12.131; παυρότεροι… φθίνυθον Il. 17.364; τούσδε ἔα φθινύθειν, as an imprecation, 2.346; also ἄχεϊ φ. παρειαί Od. 8.530, cf. 16.145.

p. = φθίνω, nur praes. u. imperf.; trans., φίλον κῆρ Od. 10.485, οἶνον 14.95, οἶκον 1.250, αἰῶνα 18.204 ; sp.D., φθινύθει πόνον, operam perdit, Opp. Cyn. 4.186 ; – intr., Il. 2.346, 17.364, 21.466, Od. 12.131 ; παρειαί, χρώς, 8.530, 16.145.