η, ον, de qualité inférieure :
A avec idée de blâme :
   I laid, AR. Eccl. 617 ;
   II méchant, malveillant, en parl. de la divinité, THGN. 163 ; en parl. de pers. PLAT. Prot. 326 e ; φ. περί τινα, EUR. Epist. 1, 23, méchant ou malveillant à l’égard de qqn ; en parl. de choses (parole, PLAT. Soph. 152 d ; EUR. Andr. 871 ; opinion, DÉM. 764, 3 ; affaire, AR. Lys. 14, etc.) ; τὸ φαῦλον, EUR. I.T. 390, le mal ; τὰ φαῦλα νικᾶν, SOPH. fr. 30, être vainqueur dans le mal, être un scélérat achevé ;
   III défectueux : φ. αὐλητής, PLAT. Prot. 327 c, mauvais joueur de flûte ; ἵππος, XÉN. Mem. 4, 1, 3, cheval défectueux ; p. opp. à σοφός, EUR. Ph. 496 ; PLAT. Conv. 174 c ; à σπουδαῖος, PLAT. Leg. 756 a, etc. ; à ξυνετός, THC. 3, 37 ; τὸ πλῆθος τὸ φαυλότερον, EUR. Bacch. 430, la foule qui ne se préoccupe pas de penser autrement qu’on ne l’a fait avant elle ; avec un acc. : φ. τὴν γνώμην, THC. 3, 83, qui a une intelligence vulgaire ; φ. τὰ γράμματα, PLAT. Phædr. 242 c, inhabile à lire ou à écrire, illettré ; avec un inf. : μάχεσθαι, EUR. I.T. 305 ; λέγειν, PLAT. Theæt. 181 d, impropre à combattre, à parler ;
   IV de peu de prix :
      1 vil, commun : φ. σιτία, XÉN. Mem. 1, 6, 2, aliments grossiers ; ἱμάτιον, XÉN. Mem. 1, 6, 2, vêtement commun ; φ. ἀσπίδες, THC. 4, 9, mauvais boucliers ;
      2 insignifiant, sans importance, HDT. 1, 26 ; THC. 6, 21 ; DÉM. 150, 29 ; avec une négation en un sens augmentat. : οὐ φαῦλον πρᾶγμα, XÉN. An. 6, 6, 11, affaire non sans importance ;
      3 léger, insouciant, frivole : τὸ φαῦλον, THC. 6, 18, la nature frivole ou insouciante de la jeunesse ;
      4 négligent, indolent, paresseux, XÉN. Cyr. 2, 2, 24 ; EUR. Med. 807, Rhes. 285 ;
B sans idée de blâme :
   I d’un rang inférieur : οἱ φαυλότατοι, THC. 6, 77, les soldats de dernière classe ;
   II humble, modeste, p. opp. à μείζονες, XÉN. Hier. 1, 27 ; PLAT. Rsp. 475 b ; joint à ταπεινός, DH. 7, 45 ;
   III simple :
      1 non compliqué, joint à πρόχειρος, PLAT. Theæt. 147 a ; à ἁπλοῦν, PLAT. Theæt. 147 c ; à ἄκομψος, EUR. fr. 476 ; cf. PLAT. Gorg. 483 c, 1 Alc. 129 a, etc. ;
      2 peu coûteux, PLAT. Eryx. 314 d ; particul. frugal, HPC. 775 g ;
      3 facile, aisé, commode, AR. Eq. 213 ; PLAT. Phil. 19 a, etc. ; avec une négat. : οὐ φαῦλον, etc. PLAT. Theæt. 179 d, chose non facile.

• Cp. -ότερος, HPC. 753 a ; THC. 3, 37, 83, etc. ; XÉN. Hier. 1, 27, etc. ; Mem. 3, 11, 13, etc. ; PLAT. Rsp. 475 b, Prot. 336 c, etc. ; EUR. Epist. 1, 23. • Sup. -ότατος, XÉN. Mem. 1, 6, 2 ; 4, 1, 3 ; AR. Eq. 213.

➳ Fém. -ος, EUR. Hipp. 435, etc. ; THC. 6, 21.

Étym. pré-grec.

η, ον, also ος, ον E. Hipp. 435, Fr. 1083.9, Th. 6.21; (cf. φλαῦρος) : — cheap, easy, slight, paltry, first found commonly in E., twicein Hdt. 1.26, 126 (Comp., elsewh. φλαῦρος), six times in Democr., Fr. 87, al., twice in S., Frr. 41, 771; Adv. φαύλως once in A. ; A. Pers. 520. of things, easy, slight, φ. ἀθλήσας πόνον E. Supp. 317; φαυλότατον ἔργον ΄΄tis as easy as lying΄, Ar. Eq. 213; φ. πρᾶγμα Id. Lys. 14; τὸ ζήτημα οὐ φ. Pl. R. 368c; φ. ἐρώτημα Id. Phlb. 19a; φαῦλον αὐτοῖς προστάξομεν Id. R. 423c; freq. with negat., οὐ φ., ἀλλὰ χαλεπὸν πιστεῦσαι ib. 527d; μάχη οὐ φ. Id. Tht. 179d; οὐ φ. τέχνη Id. Sph. 223c; οὔτοι βασιλέα φαῦλόν [ἐστι] κτανεῖν ΄tis no slight matter to kill a king, E. El. 760; νυκτὸς γὰρ οὔτι φ. ἐμβαλεῖν στρατόν no easy matter, Id. Rh. 285; οὐ φ. πληγαί D. 54.13; φιλοῦσιν ἰατροὶ λέγειν τὰ φαῦλα μείζω Men. 497; φαῦλα ἐπιφέρειν bring paltry charges, Hdt. 1.26; τὰ φ. νικήσας ἔχω have gained petty victories, S. Fr. 41 (wrongly glossed by μέγα in Phot., Suid., and EM 789.43, cf. Hsch); σύμμαχον Τροίᾳ μολόντα Ῥῆσον οὐ φαύλῳ τρόπῳ, i.e. with no trivial force, E. Rh. 599; παρὰ φαῦλον ποιεῖσθαί τι D.H. Th. 4.2, cf. Lib. Or. 14.26. Adv. -λως εὑρεῖν, τυχεῖν, Ar. Eq. 404 (troch.), 509 (anap.); φ. πάνυ Id. Lys. 566 (anap.); φ. ἐκφυγεῖν to get off easily, Id. Ach. 215 (lyr.); φ. ἀποδράς Id. Th. 711 (lyr.); φαυλότατα καὶ ῥᾷστα Id. Nu. 778; οὔτι φαύλως ἦλθε with no trivial force, E. Ph. 112; φ. βοηθήσειν D. 15.13; φαύλως καὶ γλίσχρως παρείχοντο χρήματα Hell. Oxy. 14.2; τὰς ἐλπίδας φ. ἔχειν to be slight, Hdn. 1.3.1.
simple, ordinary, δίαιτα Hp. Fract. 36, Art. 49, Eur. Fr. 213.4; σῖτα καὶ ποτὰ φαυλότατα X. Mem. 1.6.2, cf. Hp. Vict. 3.68 (Comp.); but freq. with sense poor, indifferent, στρατιά Th. 6.21; ἀσπίδες, τείχισμα, παρασκευή, Id. 4.9.115, 6.31; ἱμάτιον X. l.c. Adv. -λως, διατρίβειν ἐν φιλοσοφίᾳ Pl. Tht. 173c; μὴ φ. μηδὲ ἰδιωτικῶς Id. Lg. 966e.
mean, bad, πρῆξις Democr. 177; λόγοι E. Andr. 870, ψόγος Id. Ph. 94 (perh. both in signf. 1.1 and in 1.3); οὐ φ. ὄψις Pl. R. 519a; φ. δόξα D. 24.205; τὰ πράγματ’ ἐστὶ φ. Id. 19.30; φαῦλα διαπεπραγμένος Philem. 229; ὁ φαῦλα πράττων Ev. Jo. 3.20; μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθὸν ἢ φ. Ep. Rom. 9.11; τὸ φ.
evil, E. IT 390; τὰ φ., opp. τὰ ἀγαθά, X. Smp. 4.47; τύχη φ., opp. ἀγαθή, Arist. Ph. 197a26, cf. Metaph. 1065a35; τὴν πόλιν μηθὲμ φ. παθεῖν OGI 765.35 (Priene); κομίσασθαι… εἴτε ἀγαθὸν εἴτε φ., of rewards and punishments, 2 Ep. Cor. 5.10; φ. μαίωσις Sor. 2.17, cf. 1.91, al. of persons, low in rank, mean, common, E. Fr. 688; οἱ φαυλότατοι the commonest sort (of soldiers), Th. 7.77; [γάμος] ὁ ἐκ τῶν φαυλοτέρων, opp. ἐκ μειζόνων, X. Hier. 1.27, cf. Pl. R. 475b; of outward looks, αἱ φαυλότεραι the plainer ones, Ar. Ec. 617, cf. 626 (Comp., both anap.).
inefficient, bad, διδάσκαλος S. Fr. 771.3; τὸ φ. καὶ τὸ μέσον καὶ τὸ πάνυ ἀκριβές the inefficient, the middling, and the perfect, Th. 6.18; φ. αὐλητής, opp. ἀγαθός, Pl. Prt. 327c; τοξότης Id. Tht. 194a; οὐ δὲ φαύλων ἀνδρῶν οὐδὲ τῶν ἐπιτυχόντων Id. Cra. 390d; opp. σπουδαῖος, Isoc. 1.1, Pl. Lg. 757a, etc. ; esp. in point of education and accomplishments, opp. σοφός, οἱ γὰρ ἐν σοφοῖς φαῦλοι παρ’ ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν E. Hipp. 989, cf. Ph. 496, Ion 834, Pl. Smp. 174c, Alc. 1. 129a; τὸ πλῆθος τὸ φαυλότερον E. Ba. 431 (lyr.); οἱ φαυλότεροι, opp. to οἱ ξυνετώτεροι, Th. 3.37; οἱ φαυλότεροι γνώμην ib. 83; τὰ γράμματα φαῦλοι Pl. Phdr. 242c (so in Adv., φαυλοτέρως πεπαιδευμένοι Id. Lg. 876d); generally, inferior, Id. Grg. 483c; c. inf., φαῦλοι μάχεσθαι E. IT 305; φ. λέγειν, φ. διαλεχθῆναι, Pl. Tht. 181b, Prt. 336c; of animals, φ. κύων D. 26.22; φαυλότατοι ἵπποι X. Mem. 4.1.3.
careless, thoughtless, indifferent, E. Med. 807; — esp. in Adv., φαύλως ἐκρίνατε judged lightly, A. Pers. 520; φ. εὕδειν E. Rh. 769; οὐχ ὧδε φ. Id. Ion 1546; φ. παραινεῖν off-hand, Id. HF 89; λόγισαι φαύλως μὴ ψήφοις ἀλλ’ ἀπὸ χειρός off-hand, roughly, Ar. V. 656 (anap.); φ. εἰπεῖν casually, Pl. R. 449c; φ. φέρειν to bear lightly, E. IA 850, Ar. Av. 961. in good sense, simple, unaffected, φαῦλον, ἄκομψον, τὰ μέγιστ’ ἀγαθόν E. Fr. 473 (anap.), cf. D.L. 3.63. Adv. -λως, παιδεύειν τινά by a very simple method, X. Oec. 13.4; φ. καὶ βραχέως ἀποκρίνασθαι Pl. Tht. 147c. of health, etc., φαύλως ἔχειν to be ill, Hp. Aph. 2.32; φ. πράττειν to be in sorry plight, Men. Sam. 165; φ. ἔχει τὰ πράγματα D. 10.3, al.

auch zweier Endgn, Eur. Hipp. 435 u. Thuc. 6.21, schlecht, schlimm, böse ; δαίμων Theogn. 163 ; Her. 1.126, der sonst immer die ion. Form φλαῦρος hat ; moralisch schlecht, schändlich, bes. vom Krieger = feig, Eur. I.T. 305 u. öfter ; häßlich, Ar. Eccl. 617 ; Ggstz von σπουδαῖος, Isocr. 1.1 ; vgl. Xen. Cyr. 2.2.24 ; u. von ἀγαθός, Plat. Prot. 327c ; καὶ μοχθηρός Gorg. 486b ; mit einem acc. der nähern Bestimmung, οἱ φαῦλοι τὰ γράμματα Phaedr. 242c ; u. c. inf., Prot. 336c ; Ggstz σοφός, Symp. 174 u. Eur. Phoen. 496 ; Ggstz ξυνετώτεροι, Thuc. 3.37, vgl. 83. – Uebh. was nicht so ist, wie es sein soll ; τείχισμα Thuc. 4.115, vgl. 4.9 ; στρατιά, geringes Heer, 6.21 ; φαύλως ἔχοντα τὰ εἰρημένα, was nicht überzeugt, Isocr. 4.6 ; καὶ ἀγεννὴς κύων Dem. 26.22 ; τὰ πλεῖστα τῆς χώρας φαῦλα καὶ ἀγεννῆ Plut. Sol. 22 ; παρὰ φαῦλον ποιεῖσθαι, gering schätzen, verachten, Dion.Hal. rhet. 4.2 ; φαῦλον πρᾶγμα Xen. An. 6.4.12. – Häufig aber ohne bes. Tadel ; bes. οὐ φαῦλον, non mediocris, vgl. Plat. Theaet. 151e ; einfach, unbedeutend, wenig Umstände erfordernd, leicht, τὰ φαῦλα καὶ πρόχειρα Theaet. 147a ; τὸ ζήτημα οὐ φαῦλον, ἀλλὰ ὀξὺ βλέποντος Rep. II.368c ; Ggstz χαλεπός, VII.527d ; dah. auch wohlfeil, im Ggstz zum Kostbaren, Ausgesuchten, Sp.; φαύλως φέρειν, gleichgültig ertragen, ohne viel Aufhebens davon zu machen, Eur. I.A. 850 ; Ar. Av. 961 ; φαύλως παιδεύειν, schlicht, einfach erziehen, Xen. Oec. 13.4 ; ἀποκρίνασθαι, Plat. Theaet. 147c. – Leichtsinnig, die Dinge zu leicht nehmend ; φαῦλον Ggstz von πάνυ ἀκριβές Thuc. 6.18 ; φαύλως ἐκρίνατε Aesch. Pers. 512, schlecht ; φαυλότατα καὶ ῥᾷστα vrbdt Ar. Nub. 768 ; φαύλως ἀποδιδράσκειν, leicht entfliehen, Ach. 220 ; Th. 711. – Vgl. φλαῦρος, φαῦρος, παῦρος, paulus, faul, flau.

φαῦλος, -η, -ον
[in LXX: Pro.22:8 (עֶוֶל) Pro.29:9 (אֱוִיל), etc. ;]
slight, worthless, of no account, both of persons and things in various shades of meaning (see LS, see word), in NT, as freq. in cl., always with distinct moral reference (see Ellic., Past. Epp., 203; Hort, Ja., 85; Tr., Syn., LXXxiv), worthless, bad: Jhn.3:20, Tit.2:8, Jas.3:16; opp. to ἀγαθός (which see), Jhn.5:29, Rom.9:11, 2Co.5:10.†
SYN.: see: ἄθεσμος (AS)