att. φαρμάττω (f. -άξω, pf. pass. πεφάρμαγμαι, etc.) travailler ou altérer à l’aide d’une drogue, d’où :
   I donner un médicament, PLAT. Leg. 933 b ; A.RH. 4, 1512 ;
   II empoisonner (une flèche, une source, etc.) PLUT. M. 681 e, 978 c, Artax. 12 ; fig. empoisonner, envenimer, PLUT. M. 825 e ; p. suite, troubler la raison au moyen d’un breuvage ou par des pratiques de sorcellerie, A.RH. 3, 478 ; 4, 61 ; fig. ensorceler, PLAT. Conv. 194 a, Men. 80 a, etc. ; au pass. AR. Th. 534 ; PLUT. M. 16 e, etc. ;
   III préparer au moyen d’une drogue :
      1 mêler une drogue (à du vin) NIC. Th. 619 ;
      2 teindre, POLL. 7, 169 ; particul. farder, PHILSTR. Ep. 27 ;
      3 parfumer d’une essence ou d’une huile aromatique, ESCHL. Ag. 94 ;
      4 tremper le fer, OD. 9, 393 ;
      5 assaisonner (des aliments) HIPPON. fr. 36.

Étym. φάρμακον.

Att. φαρμάττω, prop.
treat by using φάρμακα ; generally, treat, once in Hom., ὡς ὅτ’ ἀνὴρ πέλεκυν… εἰν ὕδατι ψυχρῷ βάπτῃ… φαρμάσσων Od. 9.393; cf. φάρμαξις II. after Hom., heal or relieve by medicine, Pl. Lg. 933b, A.R. 4.1512. φ. μέθυ medicate it, Nic. Th. 619.
enchant or bewitch by potions or philtres, A.R. 3.478, 4.61 (and in Med., Id. 3.859); bewitch by flattery, Pl. Smp. 194a, Men. 80a; — Pass., οἱ πεφαρμαγμένοι Hp. Morb. Sacr. 1; πεφάρμαχθε Ar. Th. 534; metaph, of a lamp, φαρμασσομένη χρίματος… παρηγορίαις A. Ag. 94 (anap.).
poison, κρέα Plu. Art. 19 (Pass.); βέλη, τὸ ὕδωρ Id. 2.681f (Pass.), 978c; ἀπεψίας, δι’ ἂς φαρμάσσεται τὸ γάλα Sor. 1.94.
dye, colour, ἔρια Poll. 7.169; metaph, φαρμασσομένη εὐμορφία painted, false, Philostr. Ep. 27.
season, τηγανίτας σησάμοισι φ. Hippon. 36.

att. -ττω, ein künstliches Mittel, φάρμακον anwenden ; bei Hom. einmal, Od. 9.393, vom Metallarbeiter, der das Eisen durch ein künstliches Mittel, durch Eintauchen in kaltes Wasser härtet (vgl. φάρμαξις). – Gew.
   1) ein Arzneimittel anwenden, dadurch heilen, lindern, Plat. Legg. XI.933b.
   2) Gift geben, durch Gift krank machen oder töten, Sp., oft.
   3) Zaubermittel anwenden, bezaubern, behexen ; πεφάρμαχθε Ar. Th. 534 ; καὶ γοητεύειν Plat. Men. 80a ; bes. auch durch Zaubermittel zur Liebe und zu andern Leidenschaften verlocken ; daher übertr., durch Lob u. Schmeicheleien bezaubern, einnehmen, vgl. Aesch. λαμπὰς ἀνίσχει φαρμασσομένη χρίσματος ἁγνοῦ μαλακαῖς ἀδόλοισι παρηγορίαις, Ag. 94.
   4) Färbemittel anwenden, färben, schminken, Sp.; und dah. verfälschen, verderben, bes. durch Vermischung mit etwas Fremdartigem ; aber auch durch Zutaten verbessern, bes. würzen, Hippon. bei Ath. 645c.