α, ον, litt. qui l’emporte, d’où plus fort, plus brave, meilleur, en parl. de pers. IL. 4, 56, etc. ; avec un gén. : παῖδα φ. πατρός, ESCHL. Pr. 768, enfant meilleur que son père ; cf. PD. I. 8, 70 ; en parl. de ch. PD. O. 1, 12 ; P. 1, 68, etc. ; avec l’inf. OD. 5, 170 ; πολὺ φέρτερόν ἐστιν, inf. OD. 12, 109, etc. il vaut beaucoup mieux, etc. ; abs. IL. 1, 169 ; neutre adv. φέρτερον, THCR. Idyl. 1, 148, mieux que, etc.

Étym. R. indo-europ. *b^her-, porter ; suff. du cp. -τερος ; cf. φέρτατος, φέριστος.

eigtl. zuträglicher, πολὺ φέρτερόν ἐστι, c. inf., Od. 12.109 ; übh. als Kompar. zu ἀγαθός betrachtet, stärker, tapferer, vortrefflicher, auch dem Range nach vornehmer, mächtiger ; oft bei Hom., c. dat., Il. 3.431, Od. 6.6, u. c. inf., Od. 5.170 ; φέρτερον πατρὸς γόνον Pind. I. 7.33 ; Aesch. Prom. 770 ; εἰς τὸ φέρτερον τίθει τὸ μέλλον Eur. Hel. 352.