(seul. prés. impf. et pl.q.pf. ἐπεφόρϐειν) ;
A act. :
   I faire paître : βοτά, EUR. Hipp. 75, des bestiaux ;
   II p. suite, nourrir : τινά, HH. 30, 2 ; EUR. Or. 869, qqn ; ou avec le gén. : βοτάνης βοῦς, HH. Merc. 105, repaître des bœufs d’herbe ; d’où :
      1 élever : τινὰ τοίοισιν ἐν ἤθεσιν, A.RH. 4, 1211, qqn dans de telles mœurs ;
      2 entretenir : πατρώϊον οἶκον, HÉS. O. 375, la maison paternelle ; fig. εἰράναν, CALL. Cer. 136, entretenir la paix ;
B pass. :
      1 paître, A.RH. 4, 1486 ;
      2 se repaître, se nourrir, SOPH. Ph. 957, fr. 181 ; ἔκ τινος, HH. 30, 4 ; τινι, DP. 1050, de qqe ch. ; fig. : ἐλπίσι, HPC. 1283, 4, se repaître d’espérances ;
      3 p. ext. vivre, exister, être, A.RH. 4, 1016 ;

Moy. :
      1 prendre pour pâture, se repaître de, se nourrir de : τι, THCR. Idyl. 5, 131, de qqe ch. ; ἡ ψυχὴ τὸ σῶμα φέρϐεται, HPC. 1184 f, l’âme se repaît du corps, càd. le dévore, l’épuise ;
      2 nourrir en soi : κρέσσονα ἡλικίας νόον, PD. P. 5, 147, des sentiments au-dessus de son âge.

➳ Prés. inf. épq. φερϐέμεν, HÉS. O. 37.

Étym. inconnue.

only pres. and impf., exc. plpf. ἐπεφόρβειν (v. infr.); — Poet. Verb (used by Hp. (v. infr.) and v.l. in Pl. Criti. 115a, and later Prose, ἔφερβε φονέα ἑαυτοῦ App. Syr. 62); feed, nourish, of the earth, h.Hom. 30.2; [ἄνθεμα] ὕδωρ φέρβει Pi. O. 2.73; μ’ ἔφερβε σὸς δόμος E. Or. 869; of shepherds, φ. βοτά Id. Hipp. 75; c. gen. rei, ἐπεὶ βοτάνης ἐπεφόρβει βοῦς h.Merc. 105.
preserve, πατρώϊον οἶκον Hes. Op. 377. Pass., to be fed, feed upon a thing, παρέξω δαῖθ’ ὑφ’ ὧν ἐφερβόμην shall make food for those by whom I fed myself, S. Ph. 957; τάδε φέρβεται ἐκ σέθεν ὄλβου h.Hom. 30.4.
eat, consume, c. acc., ἡ ψυχὴ τὸ σῶμα φέρβεται Hp. Epid. 6.5.2; metaph, feed on, σοφίαν E. Med. 827 (lyr.); c. dat., ἐλπίσιν Hp. Ep. 17; abs., to be fed, live, A.R. 4.1016.
enjoy, have, κρέσσονα ἁλικίας νόον Pi. P. 5.110; — late in Act., φέρβειν πρηΰτατον… νόημα Oppian. H. 2.643.

weiden, hüten, füttern, ernähren ; τινά, H.h. 30.2 ; τινός, womit, ἐπεὶ εὖ βοτάνης ἐπεφόρβει βοῦς H.h. Merc. 105 ; übh. wie σῴζω, erhalten, Hes. O. 379 ; ἄνθεμα φέρβει Pind. Ol. 2.73 ; βοτά Eur. Hipp. 75 ; pass. sich weiden, sich nähren, τινός, mit Etwas, H.h. 30.4 ; essen, verzehren, Hippocr.; παρέξω δαῖθ' ὑφ' ὧν ἐφερβόμην Soph. Phil. 945 ; μ' ἔφερβε σὸς δόμος Eur. Or. 867 ; übertr., νόον φέρβεσθαι, seinen Sinn nähren, Pind. P. 5.103 ; φερβόμενοι κλεινοτάταν σοφίαν Eur. Med. 827 ; übh. leben, sein, Ap.Rh. 4.1016 ; νόον πρηΰτατον, haben, Opp. Hal. 2.643.