ατος (τὸ) :
      1 forme, simulacre, SOPH. Tr. 507 (sel. d’autres, monstre, prodige) ;
      2 apparition, vision, HDT. 6, 69, 117 ; ESCHL. Ag. 274, 415, etc. ; avec un gén. φ. ἀνθρώπου, HDT. 4, 15 ; γυναικός, HDT. 8, 84, fantôme d’homme, de femme, etc. ;
      3 apparence, image, PLAT. Theæt. 155 a, Phædr. 250 c ;
      4 signe des dieux, présage, PD. O. 8, 57 ; HDT. 7, 37, 38 ; 8, 37 ; SOPH. El. 1466 ; EUR. I.A. 252 ; PLAT. Pol. 268 e, etc. ;
      5 monstre, prodige, HDT. 3, 10 ; 4, 79 ; SOPH. Tr. 837 ;
      6 phénomène céleste extraordinaire, ARSTT. Meteor. 1, 1, 2 ; 1, 5, 1.

Étym. φαίνω.

ατος, τό ; (< φαίνω) : — apparition, phantom, Hdt. 6.69, 117, A. Ag. 415 (lyr.), etc. ; φ. ἀνθρώπου spectral appearance of a man, Hdt. 4.15; φ. γυναικός Id. 8.84, cf. Pl. Smp. 179d; φ. νερτέρων E. Alc. 1127; vision in a dream, ὀνείρων φάσματα A. Ag. 274, cf. S. El. 644, etc. ; φ. νυκτός ib. 501 (lyr.); νύχια φ. E. IT 1263 (lyr.).
appearance, phenomenon, Pl. Tht. 155a; ἀνατολῆς φ. καὶ δύσεως Epicur. Nat. 11.8 (pl.), al. ; so, of strange phenomena in the heavens, Arist. Mete. 338b23, 342a35; of images apprehended by sense, Diog.Oen. Fr. 7. of shows or mysteries, as images or types of realities, εὐδαίμονα φ. μυούμενοι Pl. Phdr. 250c.
sign from heaven, portent, omen, Hdt. 3.10, 4.79, 7.37, 38, 8.37, S. El. 1466, Pl. Plt. 268e, etc. ; φ. Κρονίδα Pi. O. 8.43, cf. A. Ag. 145 (pl., lyr.); Παλλάδα… εὔσημον φ. ναυβάταις Eur. IA 252 (lyr.).
monster, prodigy, periphr., φάσμα ταύρου, ὕδρας, a monster of a bull, of a hydra, S. Tr. 509 (lyr.), 837 codd. (lyr.); of the Sphinx, Epigr.Gr. 1016.3.

τό, Erscheinung, Gestalt ; bes. Traumbild, Gespenst, ἦλθέ μοι φάσμα, εἰδόμενον Ἀρίστωνι Her. 6.69 ; τὸ φάσμα τοῦ ἀνθρώπου 4.15, die gespenstische Erscheinung des Mannes, ὀνείρων φάσματα Aesch. Ag. 265, vgl. 404 ; νυκτός Soph. El. 492, vgl. 634 ; Eur. oft ; Plat. Theaet. 155a u. öfter. – Ein von einer Gottheit gesandtes Zeichen, Wahrzeichen, Vorzeichen, Pind. φάσμα Κρονίδα, Ol. 8.43 ; vgl. Aesch. Ag. 143 ; εὔσημον φάσμα ναυβάταις Eur. I.A. 252 ; φάσμα Αἰγυπτίοισι μέγιστον ἐγένετο Her. 3.10, 4.79 ; bes. eine außerordentliche über- od. widernatürliche Erscheinung, ein Ungeheuer, dah. φάσμα ταύρου, φάσμα ὕδρας, ein Ungeheuer von Stier, ein ungeheurer Stier, Soph. Trach. 507, 834.

1. an apparition, phantom , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.; φ. ἀνδρός the spectral appearance of a man, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]:—; a vision in a dream, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.
2. a sign from heaven, portent, omen , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), variant datesTragica Adespota
3. a monster, prodigy , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; periphrastic, φάσμα ταύρου a monster of a bull, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)] (ML)