υγγος, att. υγος (ὁ, ἡ, v. ci-dessous) [ᾰῠγο]
      1 gosier, OD. 9, 373 ; 19, 480 ; EUR. Cycl. 215, 356, 410, 592 ; AR. Ran. 259 ; HPC. Progn. 44, etc. ;
      2 pharynx, ARSTT. P.A. 3, 3, 1 et 5, etc. ; particul. trachée-artère, HPC. Progn. 44 ;
      3 gorge, cou des serpents, THCR. Idyl. 24, 28 ;
      4 fanon des bœufs, HLD. 3, 1.

➳ Masc. EPICH. (ATH. 411 e) ; EUR. Cycl. 215, etc. ; fém. dans Hom. et les Att. ; des 2 genres dans Aristote. Gén. φάρυγος, OD. ll. cc. ; EUR. Cycl. 355 ; AR. fr. 515, etc.

Étym. pré-grec.

ἡ, less freq. ὁ (v. sub fin.), also φάρυξ Ar. Ra. 259 (lyr.), 571; gen. φάρυγος (always in Hom., Trag. and Com. (exc. φάρυγγος E. Cyc. 356 (lyr.)), as ib. 410, 592, Cratin. 186, 257 (troch.), Telecl. 1.12 (anap.), Ar. Fr. 614), later φάρυγγος Nic. Al. 363; (< φάρος) : — throat, φάρυγος δ’ ἐξέσσυτο οἶνος Od. 9.373; φάρυγος λάβε δεξιτερῆφιν 19.480; ὁ φ. εὐτρεπὴς ἔστω, for dinner, E. Cyc. 215, cf. ll. cc. ; ὦ μιαρὰ φ., of a glutton, Ar. Ra. 571; ηὔξατό τις ὀψοφάγος ὢν τὸν φ. αὑτῷ μακρότερον γεράνου γενέσθαι Arist. EN 1118a33; of singing, κεκραξόμεσθά γ’ ὁπόσον ἡ φ. ἂν ἡμῶν χανδάνῃ Ar. Ra. 259 (lyr.), cf. Hp. Carn. 16, 18, Acut. 59, al. — Used of the windpipe by Arist. PA 664a16, 665a10, cf. de An. 421a4, Gal. 6.176; opp. παρίσθμια and λάρυγξ, ib. 674, cf. 15.789, 792, Aret. CA 1.9; τὴν φ. κέρχνειν Diocl. Fr. 147; of the oesophagus by EM 557.17; of the pharynx by Hp. Prog. 23 (cf. Gal. 18(2).264), Poll. 2.207; both of pharynx and windpipe by Gal. UP 8.1.
dewlap of a bull. Hld. 2.1. pl., of diseases of the throat, Hp. Aph. 3.5. — The gender is indeterm. in Hom. ; fem., in Att., Phryn. 46, cf. Cratin. and Ar. ll.cc., Pherecr. 69, Th. 2.49, Call. (?) Fr. 331 (cf. Fr. 51 P.); masc. in Epich. 21, Telecl. 1.12, E. Cyc. 215, etc. ; both genders in Hp., Arist., etc., and later writers (ἡ Aristid. Or. 48 (24).57, Ael. NA 1.30, Paus. 8.37.8, ὁ Plu. 2.698f, Luc. Asin. 38).

ἡ, seltener ὁ, wie bei Epicharm. u. auch Arist., vgl. Lobeck Phryn. 85, gen. φάρυγος, Sp. φάρυγγος, unattisch, vgl. Hdn. b. Eust. zur Od. 1635.24 u. EM. 788.34,
1) der Schlund, Anfang der Speiseröhre ; φάρυγος δ' ἐξέσσυτο οἶνος Od. 9.373 ; Eur. Cycl. 214 u. öfter ; Ar. Ran. 258 ; Cratin. b. Suid. v. μαρίλη ; – übh. die Kehle, die Gurgel, der Hals, φάρυγος λάβε Od. 19.480 ; vgl. bes. Arist. part.anim. 3.3 ; Theocr. 24.28 ; – die Wamme des Stieres, Heliod. 3.1.
2) übertr. = φάραγξ, Schlund, Schlucht, Kluft, Sp. öfters.

the throat, gullet , [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc. (ML)